Yves Peeters over ‘The Big Easy Revisited’ van Yves Peeters Gumbo, met in de hoofdrollen de stad New Orleans en orkaan Katrina.

Hoe is het idee voor ‘The Big Easy Revisited’ ontstaan: louter vanuit een fascinatie voor New Orleans of specifiek n.a.v. de ravage die Katrina daar heeft aangericht?

Yves Peeters: ‘Eigenlijk een combinatie van beide. Tijdens mijn jazzopleiding aan het Lemmensinstituut ben ik naar New Orleans getrokken, o.a. om er concerten te gaan zien en om les te volgen bij drummer Johnny Vidacovich (speelde bij o.a. Professor Longhair en Mose Allison). Dat verblijf in die stad heeft toen een blijvende indruk op me gemaakt.
Een aantal jaren geleden las ik dan ‘Zeitoun’ van Dave Eggers en zag ik de documentaire ‘When The Levees Broke’ van Spike Lee (over orkaan Katrina en de gevolgen voor stad en inwoners), beiden vond ik zeer aangrijpend. Ook de geweldige HBO-reeks ‘Treme’ was een grote inspiratiebron, vooral vanwege de muziek die in die serie een hoofdrol speelt. Door de combinatie van mijn reiservaringen, de indrukken uit boek en TV en mijn liefde voor veel muziek uit New Orleans, is bij mij het idee voor dit project ontstaan. De volgende stap was om muzikanten te zoeken die de liefde voor deze muziek met mij delen.’

Is dit dan tevens een soort ‘back to the roots’?

Yves Peeters: ‘Het project is zeker niet zo bedoeld. De intentie was ons te laten inspireren door de muziek van New Orleans, maar er ons eigen ding mee te doen. Even was er het idee er een coverproject van te maken, maar dat hebben we snel laten varen: het lukt immers toch niet om die muziek te spelen zoals de muzikanten dat ginder doen en we wilden geenszins een flauwe kopie brengen. Dus hebben we onze eigen nummers geschreven, geïnspireerd op die muziek maar met onze eigen achtergrond en in een mengeling van stijlen.
New Orleans wordt nog vaak enkel geassocieerd met Dixieland jazz, maar er is zo veel meer: rhythm ’n blues, gospel, soul, funk, second-line grooves van brass bands, …. Wat wij brengen is een mix van al deze stijlen, vergelijkbaar met de mengeling van culinaire tradities en ingrediënten in het gumbo gerecht (een typisch gerecht uit New Orleans), vandaar ook de verwijzing in de groepsnaam.’

Jouw Gumbo bestaat uit “oudgedienden” Nic Thys (bas) en Nicolas Kummert (sax) van Yves Peeters Group èn nieuwe leden onder wie zanger François Vaiana. Is voor hem een grote rol weggelegd?

Yves Peeters: ‘Het vocale is in ‘The Big Easy Revisited’ inderdaad heel belangrijk en daarin lag ook de uitdaging voor dit project; zangnummers schrijven was namelijk iets nieuws voor mij. Ik heb daarvoor samengewerkt met François die de meeste teksten heeft geschreven. Het zijn trouwens niet enkel composities van mezelf; ook Nic Thys, Nicolas Kummert, pianist Thomas De Prins en trombonist Dree Peremans hebben composities en/of arrangementen geleverd. Alle stukken zijn originele composities; voorlopig staan er geen covers in het repertoire.’

De muziek op je vorige cd’s was eerder “filmisch” en draaide om sfeer, waardoor je een groter publiek kon aanspreken. Riskeer je niet een stap terug naar de (beperktere) jazzniche?

Yves Peeters: ‘Neen, dit is in mijn ogen geen stap terug. Mijn vorige cd’s waren er niet specifiek op gericht een breder publiek aan te spreken, maar we hebben inderdaad gemerkt dat de muziek van ‘Sound Tracks’ en ‘All you see’ ook toegankelijk bleek voor niet-jazzkenners, wat absoluut meegenomen was.
Tijdens onze vorige tournee ‘Hallucinations’ zorgde ook de combinatie met visuals van Joop Pareyn er wellicht voor dat we een breder publiek konden aanspreken. Bij ‘The Big Easy Revisited’ is die combinatie met beelden er niet, maar door de inbreng van zang en door de grotere bezetting zal er op het podium sowieso al heel wat te beleven zijn. Het blijft echter moeilijk om veel publiek naar de zalen te krijgen voor jazzconcerten. Vanaf dat het label jazz vermeld staat, haken veel mensen af omdat ze denken dat het om te ingewikkelde of abstracte muziek gaat. Laat ons zeggen dat we met ‘The Big Easy Revisited’ gewoon fijne muziek spelen waar er geen label voor nodig is, de mensen moeten dus geen schrik hebben om te komen luisteren!

Tekst Paul Godderis
Foto's Yves Peeters: Jos L. Knaepen
Foto Gumbo: JazzLab Series