Thomas Champagne : tsunami

© Joop Pareyn

Na het avontuur met het trio (album “Charon’s Boat”), daarna de forse hard bop met het quintet The Sidewinders (met Michel Paré op trompet), richtte altosaxofonist Thomas Champagne het quartet Random House op met Guillaume Vierset op gitaar. Naar aanleiding van een eerste album “Sweet Day” besliste Thomas om de Amerikaanse trompettist Adam O'Farrill uit te nodigen. Hij is een vooraanstaande gast uit een zeer beroemde familie, aangezien zijn grootvader Chico samenwerkte met percussionist Machito, partner van Dizzy Gillespie, en zijn vader Arturo op 18-jarige leeftijd werd gespot door Carla Bley met wie hij een aantal jaren toerde. Adam heeft met grote namen uit de New Yorkse scene gewerkt, van Ellery Eskelin tot Rudresh Mahanthappa, en met zijn broer Zack op drums vormde hij het Stranger Days Quartet.


Met Random House bewandel je een totaal ander pad na de hard bop van The Sidewinders ?

Thomas Champagne : Inderdaad, we snijden een andere muziekstijl aan. De dingen zijn echter vergelijkbaar, er zijn gemeenschappelijke punten zoals de groove, maar in een andere sfeer.


Vanwaar je beslissing om Guillaume Vierset op gitaar te kiezen ?

Thomas Champagne : In de tijd van mijn trio had ik er na een tijdje behoefte aan om musici als Pierre Vaiana of Jean-Paul Estiévenart uit te nodigen… en ook Lorenzo Di Maio op gitaar. Maar aangezien Lorenzo niet beschikbaar was  deed ik een beroep op Guillaume Vierset. En het was super! Ik hou enorm van Guillaume, zowel muzikaal als op menselijk vlak. Zijn klankkleuren met een sprankel popinvloed verenigt hij met zijn grote jazzkennis. Dat verrijkt de groep en daarnaast heeft hij ook een waar talent om te arrangeren.

© Renaud Grigoletto

Hoe koos je de ritmesectie ?

Thomas Champagne : Op esthetisch vlak biedt Alain Deval een onstabiel ritme, niet klassiek en niet alleen swing. Hij is een drummer die stimuleert, die "organisch" is. Ik denk dat dit het woord is dat zijn spel het beste omschrijft, zowel bij het luisteren als bij de uitwisseling. Ruben Lamon leerde ik via Guillaume kennen. Hij is de contrabassist van de Bravo Big Band en het klikte onmiddellijk. We hebben met z'n vieren een week in Avignon doorgebracht. Elke dag waren we samen, om te spelen en te leven: we vormden een geweldig team, perfect op elkaar ingespeeld.


Na de opname van “Sweet Day” in 2017 kreeg je het idee om een gast uit ter nodigen…

Thomas Champagne : Jawel. Bij verschillende stukken voelden wij dat er een tweede blazer ontbrak. Dat zou een totaal andere energie meebrengen. Het zou de kleur in de solo’s veranderen en, praktisch gezien, de link zijn naar een andere formule.

© Arnaud Ghys

Waarom viel de keuze op Adam O'Farrill ?

Thomas Champagne : Ik had Adam gehoord bij een concert met Ellery Eskelin met de groep Rhombal van Stephan Crumb. Adam speelde ook bij Rudresh Mahanthappa: hij was toen 18 à 19 jaar oud. Ik was onmiddellijk onder de indruk van meerdere zaken : de energie maar ook zijn menselijke kant. Hij is niet alleen muzikant maar ook componist. Hij geeft zich altijd volledig, het is een compleet musicus.

Het is geen puur muzikale ontmoeting maar een verlangen om het quartet te overtreffen, om onszelf muzikaal te overtreffen. Hij combineert een scherp gevoel voor luisteren met een improvisatievermogen. Hij heeft een ongelooflijk vermogen tot interactie. Soms verlaat Adam de oorspronkelijke harmonie om swing of free te spelen naargelang hij er zin in heeft. We bekomen een mooie dialoog tussen trompet en sax. We ontwikkelen een interactieve relatie tussen beide blazers… We begrepen elkaar heel snel. We improviseerden al met Guillaume, maar hier, met Adam, improviseren we door te luisteren en op elkaar in te spelen.


Je speelde in 2019 een reeks concerten met Adam. Wat opviel was dat Adam niet met een partituur speelt…

Thomas Champagne : We hadden slechts één repetitiedag, maar, vanaf het derde concert kende Adam de partituur van buiten. We hadden samen aan nieuwe composities gewerkt, maar repeteren had hij niet echt nodig. Hij heeft een groot geheugen.


Waarom nam je niet op in de nasleep van de concerten van 2019 ?

Thomas Champagne : Door Covid. We hadden vijf goed geplande concerten, om daarna de studio in te gaan om een demo op te nemen met het oog op een nieuwe plaat. We speelden trouwens het volledige repertoire als bij de concerten, in twee sets, met een pauze tussenin. We hadden een dertigtal mogelijke versies. We moesten wachten tot in 2020 om acht stukken op te nemen en te mixen : twee composities van Adam, waaronder “Tide”, twee van Guillaume, “Breathbreath” en “Looking Forward”, en de vier overige zijn mijn werk.

Je composities “Muse” en “Gentle Breeze » worden voorafgegaan door twee “Interludes” : zijn dit improvisaties ?

Thomas Champagne : Helemaal. Op “Interlude I” improviseert Guillaume op een canvas van akkoorden en een baslijn. Voor “Interludes II” schreef ik een reeks akkoorden, als basis voor de improvisatie.


Het album komt uit op 18 juni 2021, zijn er concerten voorzien ?

Thomas Champagne : Vanaf 11 juni zal er een YouTube clip beschikbaar zijn. Daarnaast keert Adam in september terug naar België. We spelen op 21 september in de Hnita Hoeve in Heist-op-den-Berg, de 22ste in de Jacques Pelzer Jazz in Luik, de 24ste in Flagey t.g.v. de officiële release van het album, en we sluiten de mini toernee af op 25/9 in Soignies. We hopen tegen die tijd data in Vlaanderen te vinden. In februari 2022 nemen we deel aan de Belgian Jazz Meeting om zowel Belgische als buitenlandse programmeurs te interesseren.

Interview © Claude Loxhay (vrije vertaling : Jos Demol)  -  foto’s © Joop Pareyn/Renaud Grigoletto/Robert Hansenne
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo

IGLOO Records / OUTHERE

Lees de recensie HIER