September Jazz 2016: tegendraads, rebels, swingend!

Sinds zijn eerdere doortochten in Brugge mag Francesco Bearzatti zich zowel in een fanatieke aanhang verheugen als met een stevige reputatie begiftigd weten. Onvermijdelijk dan ook is zijn Tinissima Quartet dè blikvanger op de affiche van de 20ste editie van September Jazz.

De jazzliefhebbers hier ter stede houden van deze Italiaan. Die liefde is wederzijds, weet programmator Willy Schuyten.

Schuyten: ‘Bearzatti is mij voor het eerst opgevallen toen hij als solo-instrumentalist in een kerk in Le Mans een middagconcert verzorgde waar hij het aandurfde – enkel op saxofoon! – te improviseren op werk van Duke Ellington. In 2008 vormde hij tijdens Jazz Brugge ’s middags in Groeninge een duo met Louis Sclavis, met wie hij diezelfde avond in het Concertgebouw stond voor diens grotere project ‘Big Slam Napoli’. De jaren daarna hebben we Francesco Bearzatti Tinissima Quartet, dat hij samen met trompettist Giovanni Falzone leidt, naar De Werf gehaald met projecten rond resp. Tina Modotti en Malcolm X. En tijdens Jazz Brugge 2014 bracht de groep een verschroeiende set met het project ‘Monk ’n Roll’.
Bearzatti heeft dus een band met Brugge en hij komt naar ons podium voor een exclusief concert.’

Dit keer een creatie rond Woody Guthrie. Hoe “vertaalt” men zijn oeuvre?

Schuyten: ‘De baseline voor dit project is ‘This machine kills fascists’, zoals op de gitaar van Guthrie geschreven stond. En dat past helemaal bij Bearzatti, die een politiek geëngageerde muzikant is. Bovendien is het in deze tijden een sterk statement, mede daarom koos ik voor deze act. De muziek is minder heftig dan de vorige keren: sommige stukken evolueren iets trager, sommige composities lenen zich niet tot exuberantie op het podium. Het wordt een hap die aandacht vraagt, maar ik heb ervaren: de aanpak werkt en het resultaat klopt. Wie komt om echt te luisteren, zal niet teleurgesteld vertrekken.’

© Peter Vandenberghe

Waarom koos je als opener voor Too Noisy Fish?

Schuyten: ‘Om het publiek tot aandacht te prikkelen: wordt wakker, mensen, want er gebeurt iets in dat trio! Trouwens niet zomaar “een trio”, want deze muzikanten vormen de ritmesectie van Flat Earth Society en hebben een patent op ongewone muziekjes. Drummer Teun Verbruggen bv.: gespecialiseerd in gebroken en ongewone ritmes, gepokt en gemazeld in speciale groepen zoals FES, maar ook B.O.A.T., zijn eigen project.’

De afsluiter is een in onze contreien nobele onbekende.

Schuyten: ‘Raf D Backer is een jonge, integere en geloofwaardige muzikant die zeer consequent doorgaat in de door hem gekozen stijl, stijl die het midden houdt tussen jaren’60 Blue Note Soul Jazz en New Orleans Boogaloo pianostijl. Mijn aandacht werd geprikkeld door een mail waarin een stuk van zijn verhaal gedocumenteerd werd met luistervoorbeelden op Soundcloud en YouTube. Het gebrachte materiaal zal totaal nieuw zijn maar in de geest  van zijn eerdere werk, met één groot verschil: hij speelt vleugelpiano i.p.v. Hammond B3-orgel. Zijn eigen keuze, waarvoor ik de reden niet kan inschatten. Ook vervangt hij voor dit concert drummer Lionel Beuvens door Dré Pallemaerts. Raf D Backer brengt ogenschijnlijk “simpele” muziek, die zich wel onmiddellijk in je hoofd nestelt. Vooral kan hij een sfeer oproepen die je meteen gelooft. De mensen huiswaarts laten keren met een goed gevoel is de missie die ik mij bij de keuze van de afsluitende act telkens stel.’ 

Tekst: Paul Godderis
Foto's: met dank aan De Werf Brugge

Zaterdag 10 september vanaf 18.30 uur in De Ganzeveer, GRATIS toegang
http://www.dewerf.be