Pianist Bas Bulteel zoekt gretige muzikanten om te grasduinen!

Op 21 februari krijgt Vrijstaat O. de allure van een ware ‘hot club’. Samen met Wim Segers (vibrafonist bij Compro Oro, John Ghost…) (bege)leidt Bas Bulteel, bekend van de uitstekende cd ‘Coming Home’ (W.E.R.F.121), een jamsessie waarvoor het indrukwekkende oeuvre van Duke Ellington en Horace Silver point de départ is.

Jij bent Master of Ceremony: wat houdt die rol in?

Bas Bulteel: ‘Mijn rol bestaat er hoofdzakelijk in het thema van de avond te bepalen. Dat kan een stijl zijn, of een jazzmuzikant. Vorige edities stonden in het teken van bijvoorbeeld Cole Porter, respectievelijk Miles Davis. Nu is, in samenspraak met Wim Segers, de keuze gevallen op Duke Ellington en Horace Silver. Een vreemde combinatie kan dat misschien lijken, maar eigenlijk betrachten wij op die manier grootheden uit de jazz aan te reiken met de intentie dat muzikanten verder het repertoire van die jazzgiganten gaan exploreren.’

Je hebt vibrafonist Wim Segers aan je zijde uitgenodigd: hebben jullie al eerder samen opgetreden?

Bas Bulteel: ‘Samen gemusiceerd hebben we nog nooit, maar ik ken Wim: hoofdzakelijk van zijn werk met Compro Oro, maar ook door hem een aantal keren live te zien. Voor de jamsessies probeer ik altijd op zoek te gaan naar speciale gasten en vermits vibrafonisten niet dik gezaaid zijn, vond ik het een goed idee om hem uit te nodigen. Bovendien is dat meteen een gelegenheid om Wim een podium te geven.’

Kan je kort even het verloop van de avond schetsen: je speelt eerst een set samen met Wim Segers en vervolgens kunnen muzikanten instappen?

Bas Bulteel: ‘Voor alle duidelijkheid: het is niet de bedoeling dat Wim en ik constant spelen, “een set” wordt het dus niet. Onze bijdrage is miniem: de avond openen en op gang trekken met maximaal 2 stukken en tevens afsluiten. Met de jamsessie mikken we vooral op de leerlingen Deeltijds Kunstonderwijs die studeren aan de afdeling Jazz, Pop & Rock van het Conservatorium aan Zee Oostende. De bedoeling is hen een podium te bieden, hen te laten spelen en ervaring te laten opdoen.
Ik heb vooraf gegrasduind in het repertoire van Ellington en Silver en via Dropbox de mensen die graag willen participeren al een voorstel bezorgd van composities die zouden kunnen worden uitgevoerd. Ik zorg vooraf ook voor de nodige partituren, zodat de kandidaten op die manier al iets op een schotel aangeboden krijgen, reeds enige leidraad in handen hebben.
Ik kies bewust voor composities die laagdrempelig(er) zijn: zowel Ellington als Silver hebben stukken geschreven die gemakkelijker zijn om aan te pakken. Op die manier probeer ik de muziekmakers goesting in dat werk te doen krijgen, zodat zé die standards willen leren uitvoeren. Wim en ik zullen bijsturen waar het kan. Omdat het weinig waarschijnlijk is dat er onder de muzikanten die naar Vrijstaat O. komen (veel) vibrafonisten zullen zijn, zal Wim in meerdere nummers kunnen meespelen; ikzelf ben “stand-by” om in te springen, indien nodig.
Toch even benadrukken, om misverstanden te voorkomen: de leerlingen die muziekopleiding volgen aan het Conservatorium aan Zee Oostende zullen in groten getale aanwezig zijn – de combo’s van de eerder vermelde specifieke afdeling “JaPoRo” spelen vooraf, om 19.00 uur elk 2 stukken - maar ik zou graag ook andere mensen naar het podium willen uitnodigen. M.a.w. iedereen die wil meespelen is welkom, student DKO zijn is dus zeker geen voorwaarde!’

Dinsdag 21 februari 2017 om 20.30 uur in Vrijstaat O., gratis – www.kaap.be

Tekst © Paul Godderis  -  foto © Michel Leeman