Olivier Chavet, gesprek met de Belgische percussionist…

Olivier Chavet, geboren in Aken en opgegroeid in België, woont en werkt momenteel in de Eifel, waar hij geniet van de nabijheid van de natuur en de mogelijkheid vindt om zijn muzikale creativiteit vrij te ontwikkelen.


Aken, de Eifel en de Belgische Ardennen als plaatsen om op te groeien, te wonen en te werken - waar liggen je wortels, ook in muzikale zin?

Olivier Chavet : Voor mij als persoon liggen mijn wortels in het feit dat ik heen en weer pendel over de grens, want als Duitstalige Belgen spreken we Duits en zijn we dicht bij Duitsland, maar we zijn Belgen en wonen ook in Wallonië. Ik zie mezelf geworteld in de grensstreek waar ik ben opgegroeid, waar ik geboren ben. En muzikaal gezien liggen mijn roots eigenlijk in de klassieke muziek. Klassieke muziek stond helemaal aan het begin van mijn opleiding. Als ik het zo mag zeggen, werd dit al snel overschaduwd door moderne rock- en popmuziek. In mijn adolescentie ben ik de jazz ingestapt als een persoonlijk keuze. Ook daar zie ik geen duidelijke grenzen; alles is met elkaar verbonden, van klassiek tot jazz.

Mocht je een klassieke opleiding hebben gehad, welk instrument zou je dan spelen? Piano?

Olivier Chavet : Neen, op het klassieke slagwerk. Ik begon als kind op achtjarige leeftijd en oefende en speelde toen tegelijkertijd op een drum set tot ik op het conservatorium belandde.

Je hebt slagwerk gestudeerd in Maastricht. Waarom daar en niet in Brussel?

Olivier Chavet : Ik was al wat ouder en ik werkte al. Ik wilde echter naast mijn werk muziek en instrumenten studeren. Vanwege de nabijheid van Maastricht in de Euregio was het duidelijk dat ik daar een toelatingsexamen zou doen. Ondanks mijn hoge leeftijd - ik was 26/27 - werd ik aangenomen. Ik denk dat het in Brussel moeilijk zou zijn geweest. Maar de vraag stelde zich niet eens. Ik wilde zo dicht mogelijk bij mijn werk muziek studeren.

Uw eerste opleiding was als landbouweconoom?

Olivier Chavet : Ik heb landbouwwetenschappen gestudeerd nadat ik van school kwam, deels uit passie. Als tiener had ik al in de landbouwsector gewerkt. Maar ik had ook al het idee om muziekstudies te volgen, maar durfde dit niet meteen na school aan te pakken. Dus ben ik eerst landbouwwetenschappen gaan studeren en daarna een kijkje gaan nemen.

Bioboer en muzikant - hoe kun je die twee combineren? Ik denk ook aan de albumtitel “Racines”. Het klinkt op de een of andere manier als ecologie, natuur en er dicht bij staan...

Olivier Chavet : De connectie is eigenlijk mijn CV - ik heb van jongs af aan twee passies, landbouw en de natuur zelf, en muziek. Hoewel ik moet zeggen dat de muziek er al eerder was. Als 8-jarige was ik geïnteresseerd in tractoren, maar ik was me nog niet zo bewust van de natuur.

Hoe en waarom ben je met jazz begonnen? Waren er bijzondere ervaringen, een concert, een plaat, een muzikant?

Olivier Chavet : Tijdens mijn jeugd was er een jazzserie in Eupen die nog steeds bestaat: Jazz im Foyer. Toen ik 13 à 14 jaar was, gingen we daar met vrienden naartoe om naar Belgische jazzmuzikanten te luisteren. En toen was er ook een jazzscene in Aken. Werner Lauscher, die nu mijn bassist is, was een van mijn rolmodellen. Ik zag hem op het podium en ook de drummer Marc Lehan, bij wie ik toen les nam.

Dat was het lokale aanbod. Ik heb niet echt een cruciale ervaring of een moment waarop ik zou zeggen, ja, deze drummer, bijvoorbeeld Art Blakey, heeft me helemaal gefixeerd. Het is meer de muziek en de muzikant die me interesseert, of het nu een drummer is of een bassist, het maakt niet uit welk instrument hij bespeelt, ik ben geïnteresseerd in de muziek.

Kun je je nog herinneren naar welke muzikanten je toen luisterde?

Olivier Chavet : Er waren een aantal muzikanten die steeds weer optraden, zoals de percussionisten Bruno Castellucci, Stéphane Galland en Dré Pallemaerts. Toots Thielemans kwam ook in Eupen.

Wat zette je aan om voor het drumstel als instrument te kiezen?

Olivier Chavet : Dat kwam door een ervaring uit mijn kindertijd. Ik had op vakantie een percussionist in een fanfare gehoord. Hij speelde een solo, totaal amateurniveau, maar toch fascineerde het me.

Moedigden je ouders je muzikale opvoeding aan?

Olivier Chavet : Onze ouders zijn geen muzikanten, maar ze hebben ons altijd gesteund om jarenlang naar de muziekschool te gaan.

Hoe definieer je jouw rol als drummer in een ensemble als jouw quintet?

Olivier Chavet : Ik zie mezelf als een muzikant zoals alle anderen, of er nu drie, vier of vijf zijn. Ik vind het heel belangrijk dat de band op gelijke voet functioneert, optreedt en muziek maakt. Natuurlijk is het belangrijk om goede solisten te hebben. Het is net zo belangrijk om een goede basis te hebben qua groove, bas en drums. Wat voor mij belangrijk is, is dat de muziek een eenheid vormt. Als drummer zie ik mezelf als onderdeel daarvan, als ritmespeler. Door de composities die ik heb geschreven, is het voor mij ook belangrijk dat de muziek als een eenheid overkomt.

Laten we het eens hebben over je debuutalbum “Racines”: Hoe ben je aan de compositiemotieven gekomen? Je kunt onder andere lezen: “Soul, groove, jazz en nog veel meer bepalen het geluid en de composities van het debuut soloalbum”. Klopt dit of heb ik het verkeerd begrepen?

Olivier Chavet : De motieven waaruit de stukken bestaan ontwikkelden zich heel spontaan. Ik had het geluk dat ik tijdens mijn studie twee jaar lang piano kon leren spelen als bijvak. Dat motiveerde me om na mijn studie een piano te kopen, zodat ik niet zou verliezen wat ik had geleerd.

Op een gegeven moment kwamen de motieven in mijn hoofd op en vloeiden als het ware in mijn vingers over de piano. Ik nam alles op met mijn mobiele telefoon. Op een gegeven moment had ik een handvol motieven. En dus kon ik ze op papier zetten en er een vorm aan geven. Ik denk dat het een heel natuurlijk, eigenlijk onbedoeld proces was. Ik was niet van plan om een album op te nemen.

Is het plattelandsleven een inspiratiebron voor jou?

Olivier Chavet : Ik denk het wel. De piano staat in de woonkamer. We hebben een prachtig, weids uitzicht op het bos en de weilanden door de grote ramen. Dat inspireert me. Maar het is ook de omgeving. Ik ben ook professioneel verbonden met de natuur. De Hoge Venen liggen om de hoek. De songs zijn geschreven tijdens wandelingen. Het nummer “Lucie” is ontstaan tijdens een boswandeling met mijn dochter.

En heeft jouw muziek te maken met soul, groove en jazz?

Olivier Chavet : Ja, soul, maar niet van soulmuziek, maar van de ziel. Voor mij als drummer is de groove een van de bepalende elementen van een nummer. En jazz is mijn passie.

Werk je momenteel ook als landbouwer?

Olivier Chavet : Ik ben parttime boer. Dat ben ik al 25 jaar. Het is nooit mijn hoofdberoep geweest. Na mijn studie heb ik voor een bedrijf gewerkt. Daar werd ik helemaal ongelukkig van. Dat was ook een van de redenen om muziek te gaan studeren.

Ik werk nu op een kleine familieboerderij met vleesvee en we bewerken 18 hectare. Het doel is om het land van de familie te onderhouden en te bewerken. We verbouwen aardappelen en groenten. Alles moet passen. Ik wil niet dat het boeren stressvol is. Voor mij is het meer een balans met de stress van het dagelijks leven.

Waarom heet het nieuwe album “Elements”? Wat betekent deze titel?

Olivier Chavet : Ik stelde mezelf eigenlijk de vraag, als ik een tweede album produceer, hoe moet het dan een vervolg zijn op het eerste album? Of met andere woorden, moet het überhaupt doorgaan? Het werd me al snel duidelijk dat “Racines”, de wortels, de basis was van alles, d.w.z. vragen over de natuur en de relatie tot het eigen leven.

“Elements” was een van de eerste nummers die ik schreef na het eerste album. Ik was waarschijnlijk zo geïnspireerd door de natuur en de vier elementen toen ik het schreef, maar het was ook iets spontaans. En “Elements” past bij “Racines”. Het zijn ook de vier elementen waaruit de natuur bestaat: lucht, water, aarde en vuur. De vier driehoeken op de cover zijn de symbolen voor de vier elementen.

Is er een jazzscene in Duitstalig België? Wie horen daarbij?

Olivier Chavet : Er zijn jazzmuzikanten, maar geen echte scene. De Duitstalige regio is klein, zonder muzikaal centrum. Zoals ik al zei, we zijn een gemeenschap van grensgangers.

Is er een levendige clubscene of een reeks jazzevenementen?

Olivier Chavet : Er zijn culturele organisatoren die jazz programmeren, o.a. Alter Schlachthof en Kultkomm in Eupen en ArsVitha in St Vith.

Hoe ziet u de vooruitzichten voor jazzmuzikanten? Een gemarginaliseerd genre? Onzekere levensomstandigheden voor jazzmuzikanten door een meer dan bescheiden vergoeding?

Olivier Chavet : Er zijn altijd perspectieven. Je moet ze gewoon herkennen en proberen er gebruik van te maken. Door te vervallen in lethargie en/of nostalgie kom je nergens.

Zijn je albums, jazz en je muziek een politiek statement? Zo ja, op welke manier?

Olivier Chavet : Ik denk dat, zodra je iets creëert of publiceert, je een basishouding aanneemt. In de muziek is de basishouding een zekere openheid. De composities die ik heb schreef zijn ook een uitdrukking van wat ik vertegenwoordig. Vanaf het moment dat je iets vertegenwoordigt, word je politiek zonder dat je een kleur hoeft aan te nemen. 

Voor mij is het thema de natuur, maar dat betekent niet dat ik puur groen ben of dat ik een groene ideologie aanhang. Ik ben eigenlijk heel loyaal als het op politiek aankomt. Ik denk dat alle democratische partijen een goede aanpak en goede ideeën hebben. Dat wordt soms misbruikt om de andere partij neer te halen. Iedereen is politiek, of het nu iemand is die zich verbaal of muzikaal uit.

Tekst en foto’s © Ferdinand Dupuis-Panther, 2025 (vrije vertaling: Jos Demol)
Het gesprek vond plaats naar aanleiding van een concert in het Dachtheater Warendorf (D) op 20 februari 2025

Info
https://www.olivierchavet.com
https://kulturkenner.de/veranstaltungen/oliver-chavet-racines

Recensie Olivier Chavet – Racines
Recensie Olivier Chavet – Elements