Keukenpraat met Donder tijdens Jazzlab tour

“Wat we zeker willen vermijden, is dat we onder de noemer jazz vallen”

© Pull-Over-Photography

Een gloednieuwe cd (‘Keukenpraat’), de spraakmakende première tijdens de recente editie van Jazz Brugge Festival en nu de start van een JazzLab toer. Het gaat “oerend hard” voor Donder.

Voor de gelegenheid spreken we via digitale weg af met de pianist van het trio, Harrison Steingueldoir. Een babbel over onder meer minimalisme, huishoudelijke geluiden en Elliott Smith.

De derde cd in net geen drie jaar tijd. Vanwaar die urgentie? Hadden jullie jezelf een deadline vooropgesteld?

Totaal niet, het is allemaal heel organisch gekomen. Het eerste album was wel degelijk gepland. We waren een tijdje bezig en wilden dat ook concretiseren op cd. Vrij kort nadien was er dan ‘Untitled’. We hadden een tournee in Denemarken met Lars Greve als gastmuzikant en vonden het gepast om gezamenlijk materiaal te presenteren. De derde cd, ‘Keukenpraat’, kwam er al even toevallig. We wonnen de STORM- wedstrijd in 2017 en in het prijzenpakket stak ook een cd-opname. En dat weiger je natuurlijk niet. Maar het was zeker niet de bedoeling elk jaar een cd op te nemen.

Hoe belangrijk was het winnen van de STORM-wedstrijd in 2017?

Dat opende heel wat deuren. Daarbij was de samenwerking met KAAP zeer intens. Ze hielpen ons op vele gebieden, zowel financieel als structureel. We kunnen gedurende twee jaar rekenen op die steun. Ook de aandacht op sociale media was niet mis.

Welk is voor jullie het grootste verschil tussen ‘Keukenpraat’ en jullie debuut?

We zijn individueel maar ook als groep sterk gegroeid. Onze manier van samen spelen en het zoeken naar een bepaalde kleur is diepgaander. We richten ons vooral op improvisatie, daar waar het debuut meer uitgeschreven was. De muziek is tevens eerder minimalistisch en sferisch geworden. In die zin kan je spreken van een trip, alhoewel dat in het begin ook al wat zo was. Een ander verschil met ‘Still’ is dat de nummers op ‘Keukenpraat’ bewust kort gehouden zijn.

Voor die nieuwe plaat kregen we een weeklange residentie bij De Werf in Brugge ter voorbereiding van de eigenlijke opnamen. We zijn daar echt van nul gestart. Alles is bedacht en gecomponeerd in die korte tijdspanne, gevolgd door twee dagen studio en nog eens twee dagen mixing.

Hoe groot was de invloed van Koen Gisen die instond voor opname en mixing?

Voor mij en Stan was het een eerste kennismaking. Casper kende hem al van de samenwerking met SCHNTZL. De manier waarop Koen werkt, maakte alleszins indruk op mij. In het begin hadden we wel een klein meningsverschil. Hij wilde per se dat ik de studiopiano gebruikte terwijl ik daar aanvankelijk niet zo voor te vinden was. Uiteindelijk wist hij mij te overhalen en ik moet toegeven dat het resultaat naar mijn zin is, net mede door het volle karakter van dat instrument. Voor het overige gaf hij ons heel veel vrijheid. Hij legde niets op maar gaf ons richtlijnen om te experimenteren. Hij zat dus wel mee in het proces maar niet nadrukkelijk.

Harrison Steingueldoir Jazz Brugge 2018 © Annie Boedt

Meestal duiken er termen op als minimalisme en ambient bij de omschrijving van jullie muziek. Akkoord?

In zekere zin wel maar we plakken niet graag een genre op wat we brengen. Wat we zeker willen vermijden, is dat we onder de noemer jazz vallen want dat is tegenwoordig zo allesomvattend. We hebben onze manier van musiceren en die sluit misschien aan bij het minimalisme en het spaarzaam zijn met klank en noten maar dat is zeker niet altijd het geval, vooral niet tijdens de concerten. Dan proberen we veel te improviseren, zo blijft het verrassend. Voor mij gaat het in die zin ook richting geïmproviseerd hedendaags klassiek.

De interconnectie tijd en ruimte speelt duidelijk een belangrijke rol in jullie werk. Een aspect dat we tevens bij onder meer vvolk en Seppe Gebruers waarnemen. Kunnen we spreken van een Vlaamse stroming op dat gebied?

Hmmm, dat is moeilijk te zeggen. Ik ken de meeste muzikanten uit vvolk en besef dat ze een gelijkaardige trip maken. We zijn sterk geïnspireerd door de Scandinavische muziek. Of het echt een tendens is, durf ik niet te stellen. Het is wel zo dat we met Bert Cools en Merope al eens samenspeelden in Portugal. Het klikte enorm en we willen ooit eens iets samen doen maar afspraken zijn er niet.

Zijn jullie sterrenchefs in spe of verwijst ‘Keukenpraat’ naar de fragmentaire effecten in sommige stukken?

Er zijn verschillende anekdotes over die titel. Meest voor de hand liggende is dat wanneer je het album in zijn geheel beluistert, keukenpraat als allesomvattende term voor het eindresultaat wel klopt. We gaan op zoek naar het huiselijke, met achtergrondgeluiden die daar bij horen zoals het kraken van een stoel, het gekletter van bestek,… We hebben getracht dat er allemaal in te integreren. Alles is akoestisch opgenomen maar we werkten wel met overdubs zoals in “Paul, Dancing’. Je hoort daar een soort zoemend effect in, alsof er een zwerm bijen rondvliegt. Dat is gewoon een glas dat we tegen de pianosnaren drukten en in combinatie met de pedaal krijg je dat resultaat. Veel van die zaken ontstonden door onze continue zoektocht naar verrassende klanken.

Het overwegend poëtisch en intimistisch canvas wordt uit elkaar gereten in ‘Don’t Stop It Feels Like Paradise.

Het is een duet tussen de hi hat van Casper en de basnoten van Stan. Ik kom daar niet aan te pas. Dat stuk ontstond al improviserend en past volgens mij op de plaat. Het klinkt inderdaad erg zwaar maar het interessante is dat na het plotse einde een frisse kijk ontstaat om verder te luisteren. Beschouw het als een soort reset die de aandacht trekt.

Wie van jullie is fan van Elliott Smith wiens ‘Alphabet Town’ jullie coveren?

Stan of Casper, zelf kende ik hem niet zo goed. Ondertussen vind ik zijn ‘Figure 8’ wel een ijzersterke plaat. In het begin wilden we werken als singer-songwriters en beluisterden we veel dergelijk materiaal. Zo zijn we uiteindelijk bij dat nummer beland.

Het verschil tussen de cd-voorstelling in Brugge en wat er op cd staat, is merkelijk. Zit hier een plan achter?

We speelden daar ook tracks uit de eerste twee cd’s. Bovendien werd Casper uitzonderlijk vervangen door Jeppe Høi Justesen. Sowieso trachten we live nooit klakkeloos weer te geven wat op cd staat.

© Thomas Geuens

Concrete plannen na deze tournee?

We staan op de affiche van de Belgian Jazz Meeting in april. Voor de rest is het wat afwachten. Er komt zeker geen nieuwe plaat in 2019 (lacht).

https://www.jazzlab.be/
https://donderband.com/

© Georges Tonla Briquet

JAZZLAB TOUR:

16 Jan 2019
Donder / Igor Gehenot Organ Trio (Double Bill)
CC De Werft, Eetcafe, Geel

17 Jan 2019
Donder (i.k.v. Brussel Jazz Festival)
Flagey, Elsene
 
19 Jan 2019
Donder / Igor Gehenot Organ Trio (Double Bill)
CC Het Spoor, Harelbeke

23 Jan 2019
Donder / Igor Gehenot Organ Trio (Double Bill)
Handelsbeurs, Gent

24 Jan 2019
Donder / Igor Gehenot Organ Trio (Double Bill)
CC De Bogaard, Sint-Truiden
 
25 Jan 2019
Donder / Too Noisy Fish (Double Bill)
NONA, Mechelen

30 Jan 2019
Donder / Igor Gehenot Organ Trio (Double Bill)
CC de Meent, Alsemberg
 
31 Jan 2019
Donder / Igor Gehenot Organ Trio (Double Bill)
Rataplan, Borgerhout
 
01 Feb 2019
Donder / Igor Gehenot Organ Trio (Double Bill)
KAAP / De Werf, Brugge