#IWD2025 - Monika Roscher - interview van begin tot eind...

Vertel eens wat over jezelf. Waar kom je vandaan?

Ik kom oorspronkelijk uit Neurenberg en heb muziek en gitaar gestudeerd in München. Daar hebben we de bigband opgericht. De meeste leden wonen nog steeds in München.

Wat was je eerste contact met muziek?

Waarschijnlijk dankzij mijn ouders, want thuis hadden we een piano, een contrabas en een gitaar. Mijn broer speelde contrabas en mijn moeder speelde gitaar. Dus ik wilde ook spelen. Na een tijdje begon ik dingen uit te proberen. En ik hield echt van het instrument. Mijn moeder leerde me wat ze kende, maar het was vooral voor mijn eigen plezier, want elke keer als ik muziek hoorde, dacht ik: dat is geweldig, laten we zingen, laten we iets extravagants doen!

Weet je nog wat je liefde voor muziek heeft gevormd?

Ik kom uit een klein stadje waar veel hiphop en metal bands waren, en alle metal bands hadden geweldige gitaristen. Ik was echt gefascineerd door hen, dus besloot ik dat ik om gitaar te leren spelen. Ik hield echt van de muziek en ik van de manier waarop de zangers het benaderden, maar ik luisterde ook naar jazz en vroeg me af: “Waar zijn ze mee bezig? Ik begrijp niet wat er aan de hand is. Hoe kunnen ze communiceren?”

Zijn er specifieke gitaristen die je goed vindt?

Ik ging naar een concert van Mars Volta en ik hield van de manier waarop Rodriguez-Lopez speelde, omdat het een unieke manier is. Toen ik jazz studeerde, luisterde ik naar veel jazzgitaristen, zoals Wes Montgomery en alle klassiekers. Daar ben ik ook door gefascineerd.

En hoe zit het met vrouwelijke gitaristen?

Ik ken Jennifer Batten van de band van Michael Jackson. En dan is er nog St. Vincent. Zij is ongelooflijk. Ik ben minder geïnteresseerd in mensen dan in hun muziek. Het is de muziek die me raakt, wat erin zit. Ik weet niet of ik de persoon die speelt leuk zal vinden of niet. Ik weet liever niet te veel.

Je muziek en orkest hebben een aantal opmerkelijke invloeden. Is een van deze invloeden Frank Zappa?

Het is niet bewust, want ik begon naar Frank Zappa te luisteren toen mensen na een concert naar ons toe kwamen en ons adviseerden om naar hem te luisteren. Dus begon ik me te verdiepen in zijn muziek en ik voelde dat er een link kon zijn. Hij zag de gitaar bijvoorbeeld als een gitarist en een componist, en dat is wat ik ben. We denken op dezelfde manier.

Laten we het eens hebben over sociale media in relatie tot je muzikale creativiteit. Welke rol spelen ze?

Ik moet toegeven dat ik het in het begin maar niks vond. Ik wilde er geen deel van uitmaken. Ik wilde gewoon mijn muziek maken en concerten geven. Maar mensen moeten over je horen, dus je moet aanwezig zijn op sociale netwerken. Ik begon berichten te posten en ik vond het o.m. geweldig om in contact te kunnen komen met mensen uit verschillende landen.

Hoe voelt het om leadgitarist te zijn in een bigband?

Eerst dacht ik om een gitaartrio zou vormen, maar toen componeerden we voor een bigband op school. Eigenlijk was ik helemaal geen fan van bigbands. Maar ik probeerde een andere manier van dirigeren, die erg leuk is.

Toen ik afgestudeerd was, heb ik de andere muzikanten gebeld en gezegd: “Laten we dit proberen, laten we andere dingen proberen”. Nu zijn we allemaal vrienden en kennen we elkaar heel goed. Dus ik kan voor hen componeren. Als ik in een nummer een stem hoor en het is een fluitsolo, dan weet ik wie ik kan vragen om die solo te spelen. Ik wil ook dat het publiek alle muzikanten ontdekt, alle kleuren. Het gaat niet alleen om een gitaarsolo, ik wil dat mensen alle persoonlijkheden kunnen horen en dat het mooi is.

En het moet veel werk zijn om dat te organiseren…

We staan met 18 mensen op het podium (plus de geluidstechnicus en een productieleider). Ik ben verantwoordelijk voor de verkoop van de band. Ik heb al geprobeerd om een contract met een agent te tekenen, maar meestal kreeg ik te horen dat de band te groot was om op tournee te gaan. Ik doe het dus nog steeds zelf en ik geniet er echt van. We hebben misschien niet de grootste tournees, maar dat is niet erg.

Om terug te komen op het orkest, heeft een van de muzikanten een eigen project?

We komen allemaal uit de jazz, we hebben allemaal verschillende projecten. Elk groepslid heeft zijn eigen band. We werken parallel. En ik ken elk van mijn muzikanten en hun sterke punten. Deze muzikanten zijn geen machines, het zijn mensen. We hebben goede discussies backstage en het is belangrijk dat iedereen betrokken is.

Laten we teruggaan naar jou en je optreden. Hoe kom je aan je ideeën? Waar haal je de inspiratie voor deze outfits vandaan?

Het is een beetje zoals muziek componeren: als ik aan het componeren ben, kijk ik hoe het eruit zou kunnen zien. Voor 'The Witch's Song' bijvoorbeeld, zoek ik naar een heksenpak, met een houten kroon of een grote stok... Ik speel met deze ideeën en ik voeg altijd dingen toe, altijd op zoek. Ik zoek op internet. Ik draag altijd een heksenkroon die ik mooi vind. En op dit moment draag ik een masker dat op een vampier lijkt, wat fascinerend is. En er is een link met de natuur, maar misschien is het ook de kracht van de natuur.

Wat zijn je ambities buiten de muziek?

Ik heb een klein label opgezet voor mijn band, maar het draait eigenlijk allemaal om de muziek. Ik hou van sport en beweging. Ik heb niet veel ambitie. Ik doe het gewoon voor de lol. Ik word 's ochtends wakker en ga iets doen dat met muziek te maken heeft. En zelfs als het niets met muziek te maken heeft, denk ik altijd aan muziek.

Interview en foto’s © Jacek Brun / Jazz Fun (vrije vertaling Jos Demol)

Dit artikel wordt gelijktijdig gepubliceerd in de volgende Europese tijdschriften, in het kader van “ Groovin' High ”, een actie om jonge vrouwelijke jazz- en bluesmuzikanten in de kijker te zetten: Citizen Jazz (Fr), JazzMania (Be), Jazz'halo (Be), Jazz-Fun (DE), Donos Kulturalny (PL), In&OutJazz (ES) en Salt Peanuts (DK, SE, NO).

This article is co-published simultaneously in the following European magazines, as part of « Groovin’ High », an operation to highlight young jazz and blues female musicians : Citizen Jazz (Fr), JazzMania (Be), Jazz’halo (Be), Jazz-Fun (DE), Donos Kulturalny (PL), In&OutJazz (ES) and Salt Peanuts (DK, SE, NO)

Cet article est publié simultanément dans les magazines européens suivants, à l'occasion de “ Groovin' High ”, une opération de mise en avant des jeunes musiciennes de jazz et blues : Citizen Jazz (Fr), JazzMania (Be), Jazz'halo (Be), Jazz-Fun (DE), Donos Kulturalny (PL), In&OutJazz (ES) en Salt Peanuts (DK, SE, NO).

#Womentothefore #IWD2025