Immy Churchill

een veel gevraagde vocaliste

Er zijn artiesten voor wie het al vrij vroeg in hun leven duidelijk is dat het podium hun natuurlijke habitat zal worden. Vocaliste Immy Churchill is momenteel derdejaars student aan de jazzafdeling van de Royal Academy of Music Londen, maar ze wordt al gevraagd voor allerlei projecten, en de tekenen dat haar evolutie op het punt staat haar een fascinerende reis als muzikant op te leveren zijn duidelijk.


Dit is in hoge mate 'work in progress': "Ik ben aan het ontdekken wie ik ben in de zin van hoe ik graag mijn muziek presenteer," zegt ze.

Ik heb haar gehoord in het kader van studentenoptredens, en ook als headliner in de Vortex, waar ze een programma had samengesteld met nummers van een interessante reeks singer-songwriters, Joni Mitchell, James Taylor en Dory Previn, naast instrumentale nummers waarvoor Norma Winstone of zijzelf teksten hadden geschreven. Die wens om te zwerven doorheen een breed scala aan muziek is bewust: "Ik kon op mezelf geen label plakken," bevestigt ze.

Elke keer dat ik Churchill heb horen zingen, heb ik gemerkt dat zij niet alleen indruk maakt door complexe zanglijnen te begrijpen en muzikaal helder te maken, maar ook dat zij een publiek emotioneel kan raken, onze aandacht kan trekken en onvergetelijke optredens kan geven die in het geheugen gegrift blijven.

Een deel van het verhaal is haar muzikale erfgoed. Wij muziekjournalisten kunnen het cliché "geboren in een muzikale familie" terloops in een artikel of profiel opnemen, maar in het geval van Churchill is het een belangrijk deel van haar verhaal. Ze groeide op omringd door muziek en werd erin ondergedompeld. Daar hoorde "veel jazz" bij, zegt ze. Dus als ze van jongs af aan meedoet en meezingt met een solo van Pat Metheny op de autoradio, is dat niets bijzonders. Ze beschrijft de omgeving waarin ze opgroeide als "ergens waar optreden iets heel natuurlijks is en niet buiten jezelf staat."

© Stuart Keegan

Een ander kenmerk van deze familie, die samen zingt en musiceert, is dat ze niet ver hoefde te zoeken naar rolmodellen als jazz-zangeressen. Norma Winstone en de nog altijd gemiste Tina May hebben beiden veel samengewerkt met Immy Churchills moeder, pianiste/componiste Nikki Iles. Een andere vriend van de familie was wijlen de grote Mark Murphy, voor wie Immy's vader Pete Churchill enkele jaren als pianist werkte.

Terwijl Immy Churchill praat, noemt ze enkele eigenschappen die ze in deze zangeressen bewondert. Bij Norma Winstone "heeft alles diepte als ze zingt, zelfs de grappige en luchtige deuntjes". Bij Tina May is er bewondering voor haar "ongelooflijke verhalen".

Winstone... May... Murphy... in ons interview wijst Immy Churchill ook op een andere rode draad: ze schreven allemaal teksten, dus het is misschien niet verwonderlijk dat Churchill zelf in hun voetsporen is getreden en al voor bijna 50 tunes de teksten heeft geschreven. Ze vindt het nuttig om te doen: "Als je teksten schrijft, verbetert dat de manier waarop je zingt en de verhalen creëert." En het stelt haar ook in staat nieuwe muziek te benaderen: "Als het materiaal me niet meteen aanspreekt, dan geeft het schrijven van teksten me een manier om me ermee te verbinden."

Een andere bron waaruit ze vertrouwen tapt en zich als artieste op haar gemak voelt was het geluk op een school te hebben gezeten, Bedford Modern, waar zulke eigenschappen actief werden aangemoedigd. Immy Churchill deed auditie voor de rol van Maria in de schoolmusical "West Side Story", kreeg de rol en zegt dat ze er de volgende zes maanden haar leven mee heeft gevuld. Geen beetje spijt, de ervaring bracht een omwenteling teweeg: "toen leerde ik hoe je ergens heel hard voor kunt werken en dat het loont".

© Monika S. Jakubowska

Andere schoolervaringen waren dat ze gevraagd werd om te componeren, musical director te zijn en te acteren in een volgende show. Ook hier waren lessen te leren: "Er zijn de vormende ervaringen die je leren, die je doen geloven 'ik kan het'," zegt Churchill. "Een belangrijk gedeelte is om voorbereid te zijn, zodat er geen twijfels of zenuwen zijn."

Een belangrijke invloed en inspiratiebron is momenteel Churchills zanglerares bij RAM, Nia Lynn, de vocaliste uit Wales die ook als vocal coach werkt bij theatergezelschappen als de Royal Shakespeare Company en het National Theatre.

Een uitdrukking bleef in ons gesprek naar voren komen, en dat was het idee dat een vertolkster "de ruimte kan laten krimpen". Niet alleen doet zij dat bewust, als men zich herinnert hoe haar beide ouders de sfeer voor zangers aan het begin van een lied hebben bepaald, is het misschien niet zo opmerkelijk dat zij het zo goed kan.

Ze heeft immers een heel duidelijk doel voor ogen als ze voor een publiek optreedt, en dit is gebaseerd op haar eigen unieke muzikale geboorterecht. Ze zegt: "Ik wil spontaniteit creëren... het laten aanvoelen als dat ding thuis."

Tekst © Sebastian Scotney, London Jazz News (Vrije vertaling: Jos Demol) – foto’s © Monika S. Jakubowska / Stuart Keegan

BANDCAMP

Immy Churchill is te beluisteren op Lukas DeRungs' album KOSMOS SUITE (Berthold Records) en zal in maart 2023 als solist toeren met Derungs en Jazzchor Freiburg in Duitsland, G.H. Luxemburg en Zwitserland. Lukas DeRungs' album KOSMOS SUITE, featuring Immy Churchill, is genomineerd voor de Deutschen Jazzpreis on de categorie Debuutalbum van het jaar.

© Monika S. Jakubowska

"Now's The Time" is een samenwerking van:

#Womentothefore
#IWD2023