Bandler Ching: De jongens van VOLTA…

Het schema is strak. Dit staat in schril contrast met de locatie die ons verwelkomt. De Volta straalt warmte en gastvrijheid uit die bevorderlijk zijn voor het delen en uitwisselen van ideeën.

En dat is maar goed ook! De Volta is in de eerste plaats een residentie voor groepen. Het heeft verschillende studio's, repetitieruimtes, rustruimtes en een podium met eigen bar. En daar ontmoeten we elkaar. En zoals aangekondigd hadden we tussen het inladen van de bus en de soundcheck bij de AB iets meer dan een uur, wat een half uur werd, dat ook nog eens met een paar minuten werd ingekort. Dat hoort bij het precaire leven van een muzikant: een al even precair schema!

Laat maar, we concentreren ons en komen meteen ter zake. Laten we ter zake komen met de jonge maar ervaren Brusselse band Bandler Ching!


Hallo jongens! Hoe gaat het met jullie?

Ambroos De Schepper : Ja, we zijn erg enthousiast! Er is nog veel te doen, maar we voelen ons goed!

Is dit de première van het album?

Ambroos De Schepper : Neen, we hebben al twee shows gespeeld, één in Gent en één in de 4AD in Diksmuide. Het is een geweldige kleine zaal.

Ambroos De Schepper

Kleine zalen zijn het beste. Het is dichterbij, persoonlijker en het geluid is er vaak beter dan in hele grote zalen...

Federico Pecoraro: Ja, je hebt gelijk.

Gefeliciteerd met jullie gloednieuwe album!

Ambroos De Schepper : Hartelijk dank!

Eerste ep in 2020, eerste lp in 2023, en nu, helemaal begin 2025, een nieuw album. Maar jullie spelen allemaal in andere bands. Eigenlijk zijn jullie altijd bezig!

Ambroos De Schepper : Klopt. Je moet oplossingen vinden, het is net een legpuzzel.

Federico Pecoraro: Je moet de juiste formule vinden.

Bovendien spelen jullie ook in behoorlijk drukke bands. ECHT! heeft net een album uitgebracht, de andere projecten zijn allemaal springlevend, dus dat moet veel van je tijd in beslag nemen. Hoe kwam dit album tot stand? Kwamen jullie samen of werkten jullie apart voordat jullie elkaar de tracks stuurden?

Ambroos De Schepper : Eigenlijk is het dankzij VOLTA dat we veel kunnen samenwerken. Federico zit bijvoorbeeld in ECHT! en ECHT! zit ook in Volta, en het is een groot voordeel om gewoon te kunnen zeggen “Ik zie je straks nog wel”. Stel je voor dat je elkaar moet bellen, een tijd en een plaats moet vinden om elkaar te ontmoeten…

Federico Pecoraro: Zelfs in het 'oude Volta' was het bijna naast de deur...

Ambroos De Schepper : Op die manier kunnen we ons organiseren en zeggen dat we er de hele dag zullen zijn, en als er dan aan het eind van de dag nog twee of drie uur over is, kunnen we afspreken en werken. Soms gebeurt het heel organisch. Zo is het album ook tot stand gekomen en daar opgenomen (in het oude gebouw - NVDR). Ik denk dat VOLTA een grote rol speelt in het proces. Alleen al vanuit logistiek oogpunt is het al een groot voordeel, het is veel gemakkelijker.

Federico Pecoraro

Wat was het creatieve proces voor dit album? Zijn jullie begonnen vanuit een gemeenschappelijk project, een verhaal dat jullie wilden vertellen, of vanuit een verlangen om natuurlijker en spontaner te schrijven en te componeren?

Federico Pecoraro: Een beetje van beide. We hebben samen wat onderzoek gedaan, we hebben gejamd en van daaruit hebben we voortgebouwd op passages die ons interesseerden en inspireerden. Het is ook het resultaat van wat we hoorden van o.m. andere producers met wie we spraken, en op basis daarvan hebben we ons ding gedaan. Maar nogmaals, we brachten ook onze eigen tracks in, onze eigen composities, Ambroos, Olivier en ik, en we drukten er elk onze eigen stempel op. We hebben geprobeerd er iets van onszelf in te stoppen, en als je dat op een natuurlijke manier doet, kom je veel verder.

Het laat ruimte voor evolutie, het is meer een echt delen dan een simpel voorstel. Jullie brengen allemaal dingen mee die ieder van jullie kan aanpassen en op basis daarvan een eigen voorstel kan doen?

Federico Pecoraro: Ja, en op dit album nog meer dan op het vorige. Op het vorige album was het Ambroos die veel van het werk deed, en dat was heel  het proces, waarbij we onze ideeën deelden, maar voornamelijk kwamen ze van hem. Op dit album waren we met z'n vieren en nu met z'n drieën. Het was iets natuurlijker om samen te schrijven.

Het is best grappig dat je het over iets natuurlijker hebt. Ik vind dit album spontaner, minder 'uitgedacht'. Ik heb de indruk dat het hier veel spontaner is gegaan.

Ambroos De Schepper : Het proces voor dit album was veel korter. De nummers op het vorige album speelden we al drie, of zelfs vier jaar, we werkten eraan, ze veranderden, ze gingen door een veel langer proces. Hier zijn alle ideeën ontwikkeld over een periode van anderhalf jaar.

Federico Pecoraro: We hebben geprobeerd om een studiosessie te doen als een eerste opzet, waarbij we onszelf voorhielden dat het gaandeweg wel zou 'komen', maar meer dan dat, het deed me beseffen dat we meer tijd nodig hadden en daarom besloten we dat het te vroeg was voor de studio, dat we beter bij VOLTA zouden blijven. Op een gegeven moment deden we de opnames opnieuw totdat we DATGENE hadden wat we wilden. Dat was een beetje het proces. Het was geen 'klassiek' schrijfproces waarbij je een nummer schrijft, het repeteert en het dan opneemt. Het ontwikkelde zich tot aan de deadline.

Ambroos De Schepper : Er staan ook een paar takes op het album die in één keer zijn gedaan. We drinken onze koffie, dan speelt één van ons iets, we vinden het goed, we proberen het opnieuw, we bewerken het...

Olivier Penu

Het is een iteratief proces. Het ene leidt tot het andere, en dat leidt weer tot het volgende...

Ambroos De Schepper : Ja, dat klopt. Maar het feit dat we bij VOLTA konden opnemen, betekende ook dat we de meest organische opnames konden vinden, deze die het beste pasten bij de muziek die we wilden maken.

Federico Pecoraro: Dat is het mooie, we hebben alle drie dezelfde visie, we overhaasten de dingen niet, we nemen onze tijd. Als een van ons met een voorstel komt, zeggen we niet zomaar: “OK, volgende!" Olivier gaat voor een specifiek snare-geluid, zoals hij het ziet en zich voorstelt. Denk je dat het een geval is van hamer en aambeeld? Nee, Olivier is op zoek naar de perfecte snare. Soms zitten we niet ver van gekte af, maar ik denk dat je zo een bepaald niveau bereikt, het is een investering. Zelfs live is het niet gewoon een kwestie van “Ga ervoor! We spelen en zien wel wat er gebeurt”. Nee, we hebben veel tijd gestoken in het samenstellen van een liveshow die we leuk vinden, waarmee we ons kunnen identificeren en die we willen delen. Wil je naar ons komen kijken? We zijn hier niet alleen om lol met elkaar te maken op het podium, er zit een hele filosofie achter. En aangezien we allemaal op hetzelfde strand zitten, aan dezelfde tafel, weet ik niet hoe je het zou moeten noemen... (NVDR: de groep is hoofdzakelijk Nederlandstalig, maar Federico is Italiaan van geboorte, dus laten we hulde brengen aan de kwaliteit van hun Frans).

Ambroos De Schepper : Ik hou van het strand...

Het is een lange winter geweest! Ambroos, jij komt uit Gent...

Ambroos De Schepper : Neen, uit Nieuwpoort! (Lacht) Van de zee.

O jee! Sorry daarvoor! Olivier, jij komt uit Gent, als ik me niet vergis!

Olivier Penu: Niet echt. Maar ik woon dichter bij Gent dan bij Nieuwpoort! (Lacht) Ik kom uit Zele. Een klein dorpje in Vlaanderen.

Welnu, mijn intro werkt niet! (lacht) Gent is een beetje de hoofdstad van de jazz, de stad heeft een internationale reputatie, en toch besef je dat iedereen in Brussel komt wonen. Er is ECHT! en Dorian Dumont, die in ECHT! speelt en die een Fransman is die eigenlijk naar Brussel is verhuisd, er is Bààn, er is TUKAN, er leven er veel in Brussel. Wat trekt jullie aan in deze stad?

Ambroos De Schepper : Ten eerste zou ik niet zeggen dat Gent de jazzhoofdstad van België is. Volgens mij is dat het Brussel. Daarom komt iedereen naar hier. Zelfs uit Antwerpen, Gent en Wallonië. Maar wees gewaarschuwd, ik denk dat Gent vrij uniek is voor zijn grootte. Ik ken geen enkele andere stad van die grootte die dezelfde energie of dezelfde aanwezigheid van jazzcultuur heeft...

Olivier Penu: En ook de podia, de zalen, de cafés, de culturele centra, de festivals...

Ambroos De Schepper : ... maar Brussel is een groter kruispunt, het heeft meer facetten. Ik denk dat er veel meer verschillende energieën zijn die ons inspireren. De muziek die we maken is bijvoorbeeld heel erg geïnspireerd door elektronische muziek, misschien zelfs heel underground, en die underground kant is niet aanwezig in Gent. Hier maakt het veel meer deel uit van de scene.

Federico Pecoraro: Ook in de jazz in het algemeen gebeurt er hier veel. Mensen uit Gent komen naar hier om samen te werken of om hun projecten te tonen. Er is iets heel sterks gaande in België in het algemeen, maar ja, in Gent is er een sterke culturele aanwezigheid, er komen daar veel groepen vandaan, dat klopt.

Olivier Penu: Dit imago van Gent als de hoofdstad van de jazz is, denk ik, ook te danken aan de aanwezigheid van grote organisatoren en gerenommeerde podia. Er zijn enkele geweldige festivals in Gent, met grote namen als Democrazy, Legacy, ...

Federico Pecoraro: Onze booking agent, Greenhouse, brengt ook mensen als Mike Clark, de drummer van de Head Hunters (de band van Herbie Hancock - NVDR) naar een jeugdhuis, een heel kleine zaal. Ik ben het met je eens dat er in Vlaanderen een grotere ondernemingszin is om grote namen binnen te halen, misschien van verder weg, en om het risico te nemen om minder mainstream namen binnen te halen, maar wel grote namen. En de zalen zitten vol! Misschien krijg je daarom de indruk dat Gent de hoofdstad van de jazz is. Misschien is het waar dat er in Vlaanderen een iets groter bewustzijn is van wat we in het algemeen doen.

Vlaanderen is jazz en Wallonië is wat? Rock?

Federico Pecoraro: Ik ben geen Belg, maar objectief gezien zie ik dat er in Wallonië meer blues is, meer rock. De beste rock die ik ooit heb gezien was in Wallonië, in grote zalen. In Verviers is er een geweldige rockzaal.

De Spirit of 66! Het is een grote zaal voor Amerikaanse bluesmannen. Het werd ontdekt door BJ Scott en ze heeft België sindsdien niet meer verlaten. Het is een legendarische zaal!

Federico Pecoraro: Ja, het is een geweldige zaal!

Een kleine domme vraag: waar komt de naam 'Bandler Ching' vandaan? Ik begrijp de woordspeling, maar waar komt het vandaan?

Ambroos De Schepper : We nemen contact met je op als je dat niet als titel van je artikel gebruikt! (Lacht)

Ik had een focusstuk geschreven om jullie concert in de AB aan te kondigen, en mijn hoofdredacteur zei dat hij het zou schrijven! (lacht) Voor de goede orde, ik zei dat de muziek intelligenter was dan de woordspeling! (lacht)

Ambroos De Schepper : Ah, dat is leuk! Bedankt daarvoor! Wat kan ik hier nog aan toevoegen? Een naam vinden voor een band is niet gemakkelijk. Soms beslis je iets, het is een beetje grappig, het is OK, het is cool, laten we ervoor gaan, en dan vijf jaar later zit je nog steeds met die naam. (lacht) Daarna denk je dat de naam geweldig is, het klinkt goed, het is alleen een beetje jammer dat de link met de muziek die we maken een beetje... gratuit is.

Olivier Penu: Soms is het een beetje een slappe verwijzing naar “Ze zijn de vrienden van de muziek”, dat soort dingen, terwijl dat helemaal niet het meest interessante is om over ons te zeggen, maar goed.

Federico Pecoraro: De muziek overstijgt onze naam…

Olivier Penu: En het stelt je ook in staat om te zien wie er geïnteresseerd is in onze muziek en niet alleen in de naam van de band.

Ambroos De Schepper : We zijn zelfs op iemands blog terechtgekomen die de slechtste bandnamen opsomt. Dus het is cool en tegelijkertijd niet zo cool, ik denk dat dat ook een beetje bij onze muziek hoort.

Federico Pecoraro: Het heeft ook iets met onze muziek te maken. Of je vindt het leuk omdat je verder gaat dan de schijn, of je gaat verder met iets anders: NEXT!

Wel, dat is het laatste woord! Ik weet dat jullie een drukke dag hebben gehad, en hier zijn we al aan het einde van de tijd die voor jullie beschikbaar was. Dus heel erg bedankt voor de leuke tijd, veel plezier vanavond en tot ziens!

Ambroos De Schepper : Tot vanavond!

Tekst en foto’s © Quentin Perot
In samenwerking met JazzMania

Bandler Ching - Mercurial
Sdban / N.E.W.S.

Lees hier de recensie

Bandler Ching, Ancienne Belgique, Brussel, 04/03/2025

Nauwelijks was het interview met Quentin Perot ingeblikt of het trio laadde de vrachtwagen in voor hun concert die avond in de Ancienne Belgique. Hier zijn een paar foto's van Quentin Perot:

© Quentin Perot