Adja: Het derde oog

© Nathan Dobbelaere

Het Sdban Ultra label heeft de afgelopen maanden een aantal zeer mooie producties afgeleverd. Denken we maar aan Stellar Legions, Echt!, Condor Gruppe, De Beren Gieren, Black Flower, Azmari, Glass Museum en natuurlijk de bekendere Stuff. en TaxiWars. Het laatste juweeltje dat het label heeft ontdekt is de singer-songwriter Adja, die haar eerste ep heeft uitgebracht, een 5-track album dat zowel digitaal beschikbaar is als op vinyl. Voor een bijna nieuwkomer voelen we al snel dat ze weet wat ze wil. Alles zit al heel concreet in haar hoofd.


Adja : Ik ben opgegroeid in Antwerpen en daarna in Brussel.

Wat leidde tot je interesse voor jazz ?

Adja : Op zeer jonge leeftijd begon ik met theater en het schrijven van poëzie. Toen ik 16 was en theater studeerde, was er ook een sectie jazzmuziek waar veel vrienden aan studeerden. Het was in Brussel en het waren deze mensen die me kennis lieten maken met Joni Mitchell. Dit was een openbaring. Daarna ging ik naar het conservatorium voor theater, maar ik volgde er ook jazzlessen. Joni Mitchell had me de weg gewezen. (En ze blijft een van mijn belangrijkste invloeden).

Je reisde naar India en Nepal met als doel meditatie te ontdekken. Wat heeft dit je gebracht ?

Adja : Al heel lang heb ik een passie voor alles wat met spiritualiteit te maken heeft. De elementen vinden die het mentale met het fysieke verbinden. En niet te vergeten het sociale. Wat je van bepaalde mensen vindt is ook een vraag die je jezelf elke dag moet stellen. De titel van mijn ep "Ironeye" verwijst naar het "derde oog dat zich opent". Het stelt je in staat om een emotioneel deel van jezelf te herontdekken.

© Robert Keza

Je won een wedstrijd genaamd "Soundtrack". Kun je ons daar iets meer over vertellen ?

Adja : Het is een wedstrijd, aan de Nederlandstalige kant, die om de twee jaar plaatsvindt. Het is een soort 'The Voice' zangwedstrijd, maar dan voor muzikanten. Voor mensen met al een beetje 'métier' en er is niet één grote winnaar. Er zijn verschillende categorieën: rock, jazz etc... Het was de eerste keer dat ik met een band speelde. Die had ik speciaal voor die gelegenheid samengesteld. Het was ook de eerste keer dat ik mijn composities hoorde spelen door andere muzikanten.

Je bent ook een danseres. Tussen muziek, theater en dans: als je een keuze moest maken...

Adja : Het beste voor mij is dat ik me vrij voel om te doen wat ik wil! Ik voel me steeds meer op mijn gemak op het podium en ik heb het gevoel dat ik er me net zo goed ga voelen als in het theater. Het is het idee om fysiek vrij te zijn, niet alleen bevroren achter de microfoon. Om, net als in het theater, een intimiteit met het publiek te bereiken.

Dus je ideaal zou zijn om ze alle drie op het podium te kunnen brengen ?

Adja : Dat is het hele idee! Ik heb net mijn eerste plaat uitgebracht en ik probeer al een paar weken met mijn tienkoppige band iets coherent op te bouwen. Het probleem is dat wanneer je begint, je alleen kleine zalen krijgt. Je moet ergens beginnen, maar mijn ideaal zou zijn om decors te hebben, met dans...

Speel je altijd met dezelfde musici ?

Adja : Ik probeer het, indien mogelijk. Ook al zijn zij slechts de uitvoerders van mijn muziek, ik hou van het idee om samen met hen te groeien. Maar zij hebben ook andere verplichtingen, dus soms moet ik een vervanger vinden voor drums of bas. Maar wat ik maak draait om de stem en de gitaar. Omdat mijn partner, Alexis Noten, ook mijn gitarist en arrangeur is, zul je me altijd met hem zien, hij is essentieel in het creatieve proces. Met hem deed ik mee aan "Soundtrack", maar daarvoor had ik een grote band nodig. We stuurden uitnodigingen naar muzikanten via Facebook en in Volta (een ruimte in Brussel waar muzikanten elkaar kunnen ontmoeten, repeteren... NDLR). Ik vroeg een grote zaal voor een paar weken, om de juiste mensen te vinden en de band bijeen te krijgen. Sommige van de muzikanten zaten in mijn klas op het conservatorium.

© Robert Keza

Je koos ervoor om deze eerste release digitaal uit te brengen, maar met een gelimiteerde vinyl editie...

Adja : Allereerst ben ik echt trots op deze eerste realisatie. Wat het vinyl betreft, er komt een eerste oplage van 300 exemplaren. We zullen zien of er vraag is naar meer. Maar ik ben erg blij met deze vinylplaat, het is iets wat je in je hand houdt. Het wordt een 10 inch, een kleine plaat, zeer mooi. (lacht) Voor mij is het echt uitzonderlijk!

Het bevat vijf tracks, bijna allemaal met een verschillende aanpak: soul, jazz, gospel...

Adja : Absoluut. Ik begin nog maar net en wilde verschillende paden bewandelen. Of mezelf een tweede keer ontdekken door opnieuw naar die stijlen te luisteren. Het is ook de eerste keer dat ik iets met muziek doe en ik merk dat ik me gedraag als een kind dat de taal ontdekt en van alles wil zeggen door non-stop te praten! (lacht)

Er is zelfs een samba naar je vernoemd 'Samba Fassa' (Fassa is haar achternaam)…

Adja : Ik ben gek op samba! Het is de stijl waar ik als kind het meest naar luisterde. Los Zafiros en Buena Vista Social Club bijvoorbeeld. Dan Orchestra Baobab, ook al komen die niet uit Zuid-Amerika.

Je stem gaat vrij ver in de hoge tonen, doe je veel oefeningen om het te perfectioneren ?

Adja : Op dit moment niet, maar dat zou wel moeten! (Vooral omdat er nogal wat optredens aankomen. Maar ik heb een goede band met mijn stem vanwege het theater. Ongeveer vijftien jaar heb ik geleerd om hardop te spreken. Die basis had ik al om op mijn 23e te gaan zingen. Het was iets dat bijna vanzelf ging. Maar als ik naar sommige zangeressen luister, zoals Liane de la Havas, kunnen ze zo goed zingen dat het me motiveert om stemoefeningen te doen! (lacht)

Ik zal het je toch maar vragen... Je bent erg mooi, maar waarom een schilderij op de hoes van de plaat en geen foto van jou ?

Adja : Wow! Bedankt. (lacht) Misschien had ik dat moeten doen, maar een foto kan een bepaalde realiteit van het leven weergeven, een speciale oriëntatie volgens iemands inschatting. Het is alsof ik voor de liedjes of de clips verschillende eigenschappen wilde belichten, maar het was onmogelijk om met een animatietekening een liedje te illustreren. Later kan ik het misschien betalen, maar ondertussen heb ik gekozen voor een schilderij om de cover te illustreren. Het is een Amerikaanse kunstenares (Mosaiceye Chetna - NVDR) die ik vond op Instagram. Ik nam contact met haar op en vertelde haar dat ik haar manier van tekenen mooi vond. Ik denk dat het een mooi evenwicht is tussen onze twee werelden: de eenvoud van haar tekenen en ik die altijd druk bezig ben, met weinig vrije tijd.

© Nathan Dobbelaere

En nu komen de eerste concerten...

Adja : Ik ga eerst een showcase doen in trio: zang, gitaar en trompet. Dan zijn er nog zeven concerten voordat ik in april een theaterversie van de show breng. Maar ik heb nog geen gedacht hoe het zal gaan! (lacht) Ik heb een paar ideeën, de band zal kleiner zijn zodat ik errond kan bewegen, dansen en zingen met een kleine microfoon die aan mijn oor hangt. Het zal een andere ervaring zijn...

Tekst © Claudy Jalet (vrije vertaling: Jos Demol)  -  foto’s © Nathan Dobbelaere / Robert Keza
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo

Adja - Ironeye
EP (Sdban / N.E.W.S.)

Lees de recensie HIER






Concerten :

01.03.2023: Beursschouwburg (Brussel)
02.03.2023: Hnita Jazz Club (Heist-op-den-Berg)
11.03.2023: The Christian Club (Brussel)
15.03.2023: De Centrale (Gent)
16.03.2023: De Roma (Borgerhout)
19.03.2023: 30CC/Schouwburg (Leuven)
23.03.2023: Cactus Club (Brugge)

http://www.sdbanrecords.com/artists/adja