TS009

Demogorgon
Koen Vermeiren & Dirk Wauters

"... bijna 50 minuten ambient (Soft Machine, Pink Floyd, Frank Zappa, Tangerine Dream, Universe Zero ... het zijn slechts een paar van de talloze sonore impressies die door deze muziek worden opgeroepen ..."
Jempi Samyn

KOEN VERMEIREN & DIRK WAUTERS – DEMOGORGON

1) De Moeder – The Mother
2) Romance Sans Paroles

3) Klage

4) Spleen
5) Melopee
6) Demogorgon

All compositions by Koen Vermeiren inspired by the poetry of Hugo Claus, Paul Verlaine, Georg Trakl, Charles Baudelaire, Paul Van Ostaijen and Ferdinand Pessoa

Dirk Wauters: drums and percussion
Koen Vermeiren: all other instruments

Recorded in 1998

Photography: Jacky Lepage

SOME REVIEWS:

“Misschien herinnert iemand onder jullie zich nog de groep Poltergeist die van 1974 tot 1981 actief was, en waarvan Koen Vermeiren stichtend lid was. En zoniet moet minstens iemand onder jullie vertrouwd zijn met romans die titels dragen als "het elfde gebod", "schaduwen" of "de gek op de heuvel" (de eerste die hierin de titel van een Beatlesong herkent, mag zich op de redactie van stage komen melden voor een gratis pint): allemaal ontsproten aan de geest van diezelfde Koen, die op een bepaalde dag wat zin kreeg om muziek op te nemen. Hij speelde tenslotte zowel gitaar, bas en dwarsfluit als vibrafoon en allerhande toetsen en kan bovendien een niet onaardig stukje componeren, en dat allemaal "na zijn uren" als fulltime scenarioschrijver voor de televisie. Zijn wilde plannen kregen pas vorm op het ogenblik dat hij een ander lid van wijlen Poltergeist, drummer/percussionist Dirk Wouters bereid had gevonden om zijn songs te voorzien van de nodige ritmische ondersteuning en aldus geschiedde: zes instrumentale songs, samen goed voor bijna 50 minuten ambient (Soft Machine, Pink Floyd, Frank Zappa, Tangerine Dream, Universe Zero..het zijn slechts een paar van de talloze sonore impressies die door deze muziek worden opgeroepen), werden toevertrouwd aan een geluidsdrager die de naam "Demogorgon" kreeg en die eindelijk, drie jaar later, dankzij de vindingrijkheid en de inzet van Emile Clemens en Jos Demol van Jazzhalo, via deze cd hun weg vinden naar het grotere publiek, jawel, u daar kritische lezer van Stage.”
Jempi Samyn in Stage (B), 2001

“L'artista belga Koen Vermeiren non si occupa solo di musica e, anzi, attualmente è più noto come scrittore di novelle e lavori teatrali e televisivi. In questa veste tiene interessanti corsi di scrittura e durante una delle sue lezioni ad Anversa ha conosciuto Emile Clemens che in seguito è diventato, assieme a Jos Demol, l'editore della rivista indipendente Jazzhalo che si occupa anche di produrre CD di musica fuori dagli schemi.

Proprio questa etichetta è stata contattata da Koen Vermeiren che cercava una compagnia discografica per un suo progetto musicale molto personale che aveva preparato nel 1998 assieme al suo compare Dirk Wauters, musicista col quale aveva vissuto una intensa avventura musicale nel gruppo Poltergeist che Vermeiren aveva fondato nel 1974. Wauters è un batterista/percussionista che dopo l'esperienza col gruppo di cui sopra, sciolto nel 1981, ha continuato a suonare in solo e col quartetto del saxofonista olandese André Goudbeek.

Dopo aver studiato chitarra classica alla locale accademia, Koen Vermeiren ha imparato da solo a suonare vibrafono e flauto e progressivamente è diventato un polistrumentista. In questo album tutti gli strumenti, eccetto batteria e percussioni, sono suonati per l'appunto da Vermeiren che è il vero leader del progetto, nonostante il disco sia stato pubblicato a nome dei due musicisti.

I sei brani portano tutti titoli presi da celebri composizioni letterarie scritte da Baudelaire, Verlaine, Pessoa e altri. Sono costruzioni molto personali ed oniriche, escursioni dolcemente espressionistiche che tratteggiano una musica che si muove tra influenze progressive-rock e suggestioni etniche. Le chitarre elettriche e acustiche di Koen Vermeiren formano l'ossatura principale e le sovraincisioni di vibrafono e altri strumenti creano impasti timbrici decisamente interessanti e immaginifici.”
Maurizio Comandini in AllAboutJazz.com (12/2001)