GENT JAZZ: 5 – 15 juli 2023

Bijlokesite, Gent

Gent Jazz is terug met een knaller in 2023. Het festival, dat plaatsvindt in de prachtige Bijlokesite in het hart van Gent, vindt plaats van 5 tot 15 juli en zal de diversiteit van jazzmuziek onder de aandacht brengen met een reeks legendarische en opkomende getalenteerde artiesten uit de hele wereld.

Dit jaar is het al de tweeëntwintigste editie. Voor de line-up heeft het festival enkele van de belangrijkste namen uit de jazzwereld uitgenodigd, zoals de legendarische pianist Herbie Hancock - die het festival zal afsluiten -, het Branford Marsalis Quartet, de afro-centrische jazzpionier Kahil El'Zabar, betoverende vocalisten als Norah Jones, Mavis Staples en Bilal en het hedendaagse jazz-funk collectief Snarky Puppy, die met hun unieke, levendige sound voor opschudding zorgen.

Het festival biedt ook een scala aan uiteenlopende genres. Bluesrocklegende Joe Bonamassa staat op het podium, evenals cult-avant-gardisten Aka Moon in een speciale samenwerking met BJO. Er is neoklassiek met Ludovico Einaudi en Nils Frahm. De Duitse wundercomposer zal het publiek ongetwijfeld versteld doen staan met zijn combinatie van zachte piano, pulserende synthesizers en diepe bas. Er is de experimentele funk van MonoNeon, de excentrieke Amerikaanse bassist wiens eindeloze creativiteit revolutionaire composities voortbrengt en de genre brekende muziek van Kamaal Williams, wiens interesse in Britse sub genres en jazz de percussionist naar spannende gebieden leidde.

Gent Jazz 2023 is een muziekfeest dat meer dan vijftig artiesten met verschillende achtergronden en generaties samenbrengt. Met een indrukwekkende en diverse line-up belooft het festival een onvergetelijke ervaring te worden voor muziekliefhebbers van alle slag.

Complete line-up en tickets: www.gentjazz.com

05.07

Adi Oasis © Kendall Bessent

ADI OASIS
Main Stage: 18:30-19:30

De smoothness van soul, het tegendraadse van jazz, de groove van R&B en een onbevreesde aanpak - opgestoken van Prince. Smijt dat allemaal samen en je komt uit bij de Frans-Caribische zangeres en producer Adi Oasis. Haar eerste muzikale paden bewandelde ze als tiener als achtergrondzangeres. Tussen optredens door, verdiepte ze zich in gitaar om eigen songs te kunnen schrijven maar het klikte pas echt toen ze in aanraking kwam met de basgitaar. Het geluid, het gevoel… Adi verloor zich meteen in het instrument. Ergens tijdens die verliefde fase, besloot de artieste ook te verhuizen van Parijs naar New York. Daar kwam ze al snel onder de aandacht van Cee Lo Green die haar mee op tour nam.

De jonge artieste - toen nog bekend als Adeline - bouwde ondertussen haar skills verder uit en bewees met haar eigen producties hoe ze intrigerende songs kon bouwen rond de warme, diepe basklanken van haar favoriet instrument. Een andere grote troef is Adi’s stem. Die is zacht en expressief en dus de perfecte compagnon bij haar basspel. Op haar nieuwste album, ‘Lotus Glow’, gebruikt ze die prachtige stem om persoonlijke - en zo als vrouwelijke immigrant van kleur onlosmakelijk politieke - thema’s zoet te verpakken. Op het album - dat ondanks de thematiek dus erg zomers en dansbaar voelt - passeren trouwens heel wat talenten uit haar omgeving als Jamila Woods, Aaron Taylor en KIRBY. Met of zonder, Adi kan rekenen op bijval bij critici, niet in het minst als het gaat over haar liveshows.

Wantrouwt u de mening van pakweg Rolling Stone of Line of Best Fit? Kom dan vooral zelf een oordeel vellen op Gent Jazz. We hebben er vertrouwen in dat dat niet fout kan lopen.

Somi © Tatenda Chidora

SOMI
Main Stage: 20:15-21:15

In 2021 was er voor het eerst een Afrikaanse vrouw genomineerd in de jazz categorieën van de Grammy’s. Die vrouw was Somi Kakoma, de categorie was die van Best Jazz Vocal Album. Hoewel Somi de nominatie niet kon verzilveren, was het voor de vocaliste en componiste wel een erg belangrijk moment. Ze groeide op in Illinois en Zambia als dochter van immigranten uit Oeganda en Rwanda en omschrijft zichzelf door die verschillende contexten als een ‘Oost-Afrikaanse vrouw uit het Amerikaanse midwesten’. Ze studeerde Afrikaanse studies en antropologie in Illinois, is een uitgesproken activiste en werkt momenteel ook een doctoraat af aan het muziekdepartement van Harvard. Ze is een triple A person: artiest - activist - academicus.

Nu, die drie a’s komen natuurlijk samen in haar ene persoon. De virtuose zangeres met een indrukwekkend stembereik weet op prachtige wijze belangrijke verhalen muzikaal te vertellen. Zo was het in maart 2022 verschenen ‘Zenzile’ een ode aan de Zuid-Afrikaanse artieste en activiste Miriam Makeba. Somi’s composities - combinaties van Westerse en etnische invloeden, van elektronische en akoestische instrumenten - getuigen van een extreme gevoeligheid en hoewel ze zeker nooit academisch voelen, zit er duidelijk een groot inzicht en kennis achter.

Een uur luisteren naar Somi is als op ontdekkingstocht gaan, niet enkel langs continenten maar ook doorheen de laatste 70 jaar jazzgeschiedenis. Ze wordt geheel terecht getipt als een van de belangrijkste post-COVID artiesten. Don’t miss this!

Gregory Porter © Ami Sioux

GREGORY PORTER
Main Stage: 22:00-23:30

Na twee memorabele passages in 2015 en 2019 komt Gregory Porter terug naar Gent Jazz! De soulvolle crooner met de onvergetelijke baritonstem en innemende persoonlijkheid kan gerust een ware jazzsensatie genoemd worden. In 2010 verbaasde hij met zijn debuut ‘Water’ – waarmee hij meteen een Grammy nominatie wist te versieren – maar de echte doorbraak kwam er met ‘Liquid Spirit’ (2013), gereleased op het legendarische Blue Note Records en goed voor een Grammy voor best jazz vocal album en ongeziene verkoop- en streamingcijfers voor een jazzalbum. Het idee dat het om een lucky shot ging, hielp hij vakkundig de wereld uit met opvolgers ‘Take Me To The Alley’ (2016) en ‘All Rise’ (2020). Daartussen vond hij nog de tijd om de grote Nat King Cole - zijn grootste voorbeeld - te eren met een prachtig album vol eigen interpretaties van ‘s mans classics.

De protégé van Wynton Marsalis onderscheidt zich niet enkel muzikaal met zijn genre doorbrekende songs op het kruispunt van jazz, soul, blues en gospel maar weet het publiek ook mee te slepen met doorleefde, emotioneel geladen teksten, gedragen door een warme, imposante stem waarmee hij zowel fragiel en intiem als groots en krachtig weet uit te pakken. Overal ter wereld speelt Porter op de grootste festivals (denk Glastonbury, North Sea Jazz, Lowlands, Montreux…) en verkoopt hij indrukwekkende zalen (Ziggo Dome, Royal Albert Hall…) uit.

“Pure magie” was hoe De Morgen een eerdere passage op Gent Jazz van Porter omschreef. We zijn er zeker van dat het ook deze keer moeiteloos magisch zal zijn.

Adja © Nathan Dobbelaere

ADJA
Garden Stage: 17:50-18:25 / 19:35-20:10

Naast muzikante is de Brusselse Adja ook theatermaakster en dat is een combinatie die ze samenbrengt in wat ze zelf omschrijft als ‘sophisticated soul in a hybrid concert format’. Concreet maakt ze muziek op de grens van soul, gospel en jazz maar via verschillende zintuiglijke toevoegingen zoals geur en visuals wil de artieste het narratieve karakter van haar muziek extra kracht bij zetten. Zo probeert ze haar innerlijke wereld en de gevoelens die we allemaal ervaren zo expressief mogelijk weer te geven.

In 2021 werd Adja uitgeroepen tot een van de laureaten van Soundtrack, de muziekwedstrijd van VI.BE en het Clubcircuit. Samen met haar vaste arrangeur, gitarist en levenspartner Alexis Nootens. Het bracht haar in de spotlights en op 24 februari bracht ze haar debuut-ep ‘IRONEYE’ uit op Sdban Ultra, het Belgische label dat onder andere STUFF., John Ghost en TaxiWars op hun roster heeft staan. Adja is een supertalent, een ‘force of nature’ met een podiumprésence en een warme stem die doet denken aan artiesten als Erykah Badu, Solange en Lianne La Havas.

Haar eerlijke nummers over haar pad naar zelfontdekking en spiritualiteit worden live extra kracht bijgezet door een full band met achtergrondzangeressen, wat het geheel tot een theatrale ceremonie van reflectie en verbinding verheft. You don’t want to miss this.

MonoNeon
Garden Stage: 21:20-21:55 / 23:40-00:40

MonoNeon is de alias van de Amerikaanse bassist en experimentele muzikant Dywane Thomas Jr. We gaan met de deur in huis vallen: hij was een van de laatste muzikanten om met Prince te werken (in 2015, als vijfentwintigjarige), Flea van Red Hot Chili Peppers - toch ook een zeer getalenteerde bassist - heeft hem ooit “the greatest fucking electric bass player” genoemd terwijl Marcus Miller - ook op de affiche! - zijn speelstijl prees en hem een “one of the finest young bad cats on the scene” noemde. Hij werkte samen met Mavis Staples, funkmaster George Clinton, rappers Mac Miller en NeYo. Voor zijn werk met Nas op diens album ‘King’s Disease’ mocht hij zelfs een Grammy Award op zijn conto zetten.

Genoeg genamedropped, toch? Het gaat uiteindelijk nog altijd over de muziek! MonoNeon is een autodidact, leerde zichzelf bassen vanaf zijn vier jaar en verdiepte zich in funk zonder zich erin vast te rijden. Want de muziek van de extravagante muzikant is veel meer dan funk. Hij kan rekenen op een grote fanbase op YouTube en is een echte bassfluencer. Zijn grenzeloze creativiteit gaat hand in hand met zijn ongewone manier van spelen (linkshandig op een omgekeerde rechtshandige basgitaar) en chopped songwriting. Toch staat hij ook bekend als experimentalist en zelfs vergeleken met de legendarische avant-gardecomponist John Cage. In die experimentele composities speelt microtonaliteit een belangrijke rol - iets waar hij zelfs speciale basgitaren voor liet ontwikkelen.

Pop meets experiment meets Grammy’s? Dit kan niet fout lopen!

06.07

Dishwasher_ © Catherine Smet

DISHWASHER_
Main Stage: 16:45-17:45

Het Gentse trio Dishwasher_ is een bewijs dat de eindeloze stroom aan talent uit de Belgische muziekscene nog lang niet stil aan het vallen is. Sinds ze in 2019 beslisten om naar buiten te komen met hun muziek, begonnen ze al snel op te vallen met hun experimentele, genre-overschrijdende aanpak. In 2022 vielen ze ook op bij de jury van Jong Jazztalent Gent - het concours van Gent Jazz - in de prijzen en mochten ze zichzelf tot de winnaars kronen. Dat verzekerde hen van een plaats op Gent Jazz 2023 - al kunnen ze ondertussen met gelauwerde optredens in binnen- en buitenland zeker genoeg andere adelbrieven voorleggen.

Die stevige livereputatie zetten ze in april 2023 kracht bij met hun self-titled debuutalbum. Hoewel het trio muzikaal zeer ver-rijkend is - met invloeden uit de elektronische en Midden-Oosterse muziek naast metal en hiphop, kunnen ze perfect onder de noemer ‘jazz’ geplaatst worden. Is het niet door hun output, dan zeker wel door de manier waarop ze te werk gaan waarbij improvisatie en vrijheid centraal staan.

Werend Van Den Bossche (saxofoon, synths, effects), Louise van den Heuvel (bas) en Arno Grootaers (drum) vertrouwen daarbij - terecht - op hun onderlinge synergie en experimenteren lustig met muzikale structuren, texturen en de grenzen van hun instrumenten.

MULATU ASTATKE
Main Stage: 18:30-19:30

De vader van de Ethio-jazz - de straffe multi-instrumentalist Mulatu Astatke - mag dan al een man van bijna tachtig jaar zijn, aan stoppen denkt hij zeker nog niet. Dat komt hij bewijzen op Gent Jazz. Dit jaar viert de Ethiopiër zijn zestigste jaar als professionele muzikant en zijn carrière is noemenswaardig, to say the least. Als tiener wordt Astatke naar Londen gestuurd om ingenieursstudies te ondernemen maar eenmaal aangekomen, beslist de eigenwijze Astatke om muziekstudies aan te vatten aan het Londense Trinity College. Eenmaal afgestudeerd, gaat hij nog een stap verder en trekt hij naar Amerika. Hij wordt de eerste Ethiopische student aan het gerenommeerde Berklee College waar hij afstudeert in vibrafoon en percussie. Hij raakt geïnspireerd door latin jazz en neemt zijn eerste twee albums op in New York.

Begin jaren zeventig kristalliseert hij alle opgedane kennis en invloeden in Ethio-jazz, zijn hoogsteigen genre. De mix? Ethiopische instrumenten en ritmes, Latijns-Amerikaanse invloeden - hij introduceerde de conga in Ethiopië - en klassieke jazz, knipogend naar de grote Duke Ellington. De combinaties van verschillende tradities leidt tot een vernieuwende sound. Hoewel Astatke zeker geen onbekende was, krijgt zijn carrière eind jaren negentig / begin 2000 verschillende stroomstoten. Zijn muziek wordt herontdekt door liefhebbers en heruitgebracht door Europese labels, bekende hiphopartiesten als Nas, Kanye West, Madlib en Damian Marley gebruiken samples van hem voor hun hits en zijn muziek wordt door cultregisseur Jim Jarmusch gebruikt in ‘Broken Flowers’. Mulatu Astatke krijgt zo een nieuwe kans om de wereld rond te reizen en zijn unieke sound te verspreiden. Dat doet hij sindsdien zonder ophouden én met succes.

“Some of the music is meant to be danced to, some to be listened to. Music is a journey, and should allow you to experience vibrations at numerous different frequencies,” dixit de grootmeester zelf. Kom luisteren, kom dansen, allemaal mogelijk op Gent Jazz!

Kamaal Williams © Henry Wu

Kamaal Williams
Main Stage: 20:15-21:15

Hoe klinkt Londen anno 2023? Hoe klinkt een wereldstad waar tientallen culturen samensmelten en minstens evenveel muzikale scenes clashen, oud en nieuw? Kun je dat überhaupt behapbaar maken en omzetten in klanken? Kamaal Williams (geboren als Henry Wu) doet alleszins al meer dan 15 jaar zijn best om net dat te doen. Door zijn Taiwanese roots kwam de Londenaar in hart en nieren van jongs af aan in contact met de diversiteit van de stad en leerde hij de waarde van die vele culturen appreciëren. Via zijn vader leerde hij dan weer jazz kennen en als jonge scholier leerde hij in het orkest drums en percussie. Als puber dook hij in de rijke elektronische undergroundscene van de Britse hoofdstad en wanneer hij muziekproductie en piano gaat studeren aan de universiteit is zijn doel duidelijk; hij is vastberaden de 'elitaire jazz’ een broodnodige dosis vernieuwing toe te dienen.

Dat doel krijgt versneld vorm wanneer hij de jonge drummer Yussef Dayes ontmoet. In 2016 verstommen zij als Yussef Kamaal met het gelauwerde 'Black Focus’ de jazzwereld en worden ze - samen met andere talenten als Shabaka Hutchings, Nubya Garcia en Moses Boyd - uitgeroepen tot revolutionairen binnen een nieuwe stroming van alternative jazz. De samenwerking is intens en eindigt snel maar in 2018 is Kamaal Williams solo terug met 'The Return’, een album dat internationaal geprezen wordt om de mix van jazz, funk en akoestische instrumenten met synths en invloeden uit hiphop en UK garage. In 2020 doet hij dat kunstje nog eens over met 'Wu Hen’ en in 2023 komt hij met een opvolger. Daarover zei hij "meer oriëntaalse klanken en melodische elementen te willen integreren”.

Live vertrekt deze meesterproducer en synthmaster met zijn bandleden vanuit de basis van de opgenomen songs maar laten ze zich vooral leiden door het gevoel van de avond en improvisatie. Geloof ons: het is een trip die je wilt meegemaakt hebben.

Snarky Puppy © Brian Friedman

SNARKY PUPPY
Main Stage: 22:00-23:30

Van studententroupe naar meervoudig Grammy winnaars; het verhaal van het instrumentale jazz-funk-rockcollectief Snarky Puppy is het vertellen waard. In 2004 besloot Michael League (bassist en bandleider) samen met wat medestudenten van de jazzopleiding in Devon, Texas om een groep op te richten. Dat deden ze met één ideaal in gedachten: het plezier van samen creëren, samen groeien en samen optreden moet de leidraad zijn. Na een kleine tien jaar van touren en platen releasen in de obscuriteit, breekt er één nummer – een cover van Brenda Russells ‘Something’ – door. Enkele maanden later winnen ze hun eerste Grammy, tekenen ze op Impulse! en weet iedereen opeens wie ze zijn.

Het groeiende succes had leden tot bij Erykah Badu, Snoop Dogg, Kendrick Lamar en David Crosby gebracht als muzikant, producer of arrangeur en de band vervelde tot het collectief van vandaag: zo’n vijfentwintig toptalenten zorgen er vandaag voor dat iedereen deel kan zijn van het ‘samen creëren, samen groeien’ ideaal maar dat iedereen ook kan toestemmen op persoonlijke groeikansen. In the end komt die persoonlijke groei de gemeenschappelijke groei enkel ten goede. Hun meest recente plaat, ‘Empire Central’ uit 2022, namen ze live op – de enige manier waarop de energie van hun optredens ook op plaat over komt - in een studiosetting met publiek. Samen creëren, met elkaar én het publiek. Het leverde hen dit jaar hun vijfde Grammy Award - die voor best contemporary instrumental album - op!

Live spat het spelplezier van het podium en wordt het onmogelijk om niet volledig meegezogen te worden in hun trip. Don’t miss out!

VENTILATEUR
Garden Stage: 17:50-18:25

Toen het Brugse trio VENTILATEUR in 2019 voor het eerst van zich liet horen, hoorde het getrainde oor meteen; dit kan wel eens heel interessant worden. De mix van jazz en post-rock was zeker geen onbekend geluid - denk Dans Dans maar ook Khruangbin - maar de verfijning die de jonge Bruggelingen op dat moment al in hun muziek staken, sprak tot de verbeelding. Vorig jaar was er dan 'Hoofdplaat’, de debuutplaat die op W.E.R.F. verscheen en die de verwachtingen absoluut inloste. Focus Knack gaf vier sterren en sprak van "kalme, twinkelende momenten spelen tikkertje met jachtig, strak samenspel of kolkende grooves waarbij de energie van surfrock in het vizier komt.”

Drummer Iben Stalpaert, bassist Jasper Hollevoet en gitarist Daan Soenens hebben naast een goede muzikale balans ook elkaar gevonden en als trio kunnen ze vrij van alle conventies aan het experimenteren slaan. Die dynamiek is voelbaar in de muziek en spat live ook van het podium af. Met veel bewondering voor elkaars kunde en talent weten ze elk publiek mee te slepen in hun muzikaal verhaal. Je wil nog een leuk weetje als uitsmijter? De band wou hun debuutplaat eigenlijk opnemen in Costa Rica. Toen dat niet kon omwille van de pandemie, trok VENTILATEUR naar een dorp in Zeeuws Vlaanderen. De naam van dat dorp? Hoofdplaat!

POOK © Noor Vandendriessche

SPOOK
Garden Stage: 19:35-20:10

Wat krijg je als je drie Belgische topmuzikanten samenbrengt voor een eenmalige jam? Juist ja; een nieuw trio aan het Belgische jazzfirmament. SPOOK is drummer Simon Segers (De Beren Gieren, MDCIII), contrabassist Nicolas Rombouts (Ottla, Dez Mona) en gitarist Filip Wauters (The Whodads, BackBack). Die laatste haalt voor de gelegenheid ook zijn pedal steel van onder het stof en dat is geen onbelangrijk gegeven want het is de unieke sound van dat instrument dat SPOOK bovenop de jazz en progrock - de grooves van Segers zijn ongelooflijk - ook americana en country vibes geeft.

Flirtend met de grens tussen improvisatie en compositie, creëren de drie doorwinterde muzikanten met hun weidse, soms bijna hypnotiserende muziek een filmische trip waar naast jazz, prog en americana van tijd tot tijd ook nog wat psychedelica opdoemt en waar zowel dreiging als raadselachtige verleiding van af straalt. Zelf omschrijft het trio hun unieke mix als ‘free country’ of ‘post western’.

Wat ze daarmee bedoelen, valt live te ontdekken op Gent Jazz. Voor zij die al wat huiswerk willen doen op voorhand - zeer aangeraden want zeer genietbaar; luister naar hun self-titled debuut dat vorig jaar uitkwam op W.E.R.F.!

Uma Chine © Grégoire Verbeke

UMA CHINE
Garden Stage : 21:20-21:55

De naam van de band die zes Gentse muzikanten verenigt, klinkt als een Peruviaanse Incaprinses, maar de muziek die Uma Chine brengt, klinkt als David Lynch’ huiscomponist Angelo Badalamenti op een dieet van elektrische gitaren en etherische vrouwenstemmen. Of: "het bewijs dat cactussen noch paddenstoelen nodig zijn voor een psychedelische ervaring." (dS)

Het Gentse Uma Chine houdt het midden tussen roots en electronica, het menselijke (hUman) en de maChine. Een jonge, eigenzinnige band waar het spelplezier van afdruipt! Frontvrouw Nele De Gussem (Maya’s Moving Castle, Future Old People Are Wizards, Inwolves) nam een aantal ijzersterke muzikanten uit de Gentse pop- en jazzscene onder haar vleugels en fuseerde in Uma Chine ieders talent tot een sterk amalgaam aan sixties psychedelica en eigentijdse synthpop (Indiestyle).

De zwoele, dromerige stemmen van zusjes Rana en Sherien Holail Mohamed (Binti) verleiden elke luisteraar en harmoniseren wondermooi met de jazz- en experimentele achtergrond van Simon Raman (drums – Steiger, Ivy Falls), Nils Vermeulen (bas – Jukwaa) en Koen Quintyn (synths – St. Grandson). Uma Chine creëert een universum waarin de extremen van pop en jazz mooi samensmelten en de onconventioneel gestructureerde songs zich een weg banen tussen het toegankelijke en het moeilijk grijpbare.

Met de titel van finalist Humo's Rock Rally 2020 onder de arm brachten ze in april 2021 hun tweede album uit via W.E.R.F. Records. Het album Changes werd omschreven als dromerig, nostalgisch en machtig broos door Humo.

MDC III © Alexander Popelier

MDC III
Garden Stage: 23:40-00:40

Mocht je aan de Gentse multi-instrumentalist Mattias De Craene vragen wat voor hem een van de belangrijkste keerpunten in de geschiedenis van jazz is, is de kans groot dat hij antwoordt met “het moment dat John Coltrane en Rashied Ali ‘Interstellar Space’ opnamen”. De plaat - in één take opgenomen en totaal geïmproviseerd - ademt vrijheid. Het resultaat dat bereikt werd met enkel sax en drum blijft tot op heden tot de verbeelding spreken. Zo dus ook bij De Craene die enkele jaren geleden met MDCIII een nieuw project aan zijn indrukwekkend universum toevoegde. Geïnspireerd door Coltrane’s historische bezettingskeuze maar met een stevige scheut ambitieuze eigenheid. Point in case: hij doet het niet met één maar wel twee drummers - Simon Segers en Lennert Jacobs - en verbreedt de mogelijkheden door o.a. elektronica aan zijn instrumentarium toe te voegen.

Vorig jaar kwam ‘Drawn In Dusk’ uit en die plaat speelt - misschien nog meer dan voorganger ‘Dreamhatcher’ - met contrasten, met tegenstellingen die niet als tegenstellingen voelen, hoe direct en abrupt ze soms ook gesteld worden. Introspectieve, abstracte intro’s exploderen in extatische momenten. De twee drummers spelen soms tegen elkaar, soms met elkaar. Het saxspel van De Craene zit eens mysterieus laag en dan weer hysterisch hoog.

Bovenal creëert MDCIII muziek die vrij voelt, die vele dingen ineens is. Muziek die divers is in kleur, toon, textuur maar toch steeds voelt als deel van het groter geheel. Muziek die uitnodigt om te luisteren, om te bewegen, om verwonderd te zijn.

07.07

PJDS © Anton Coene

PJDS
Main Stage: 16:45-17:45

Pieter-Jan De Smet, de man achter de groep PJDS, is niet meer aan zijn proefstuk toe. Al sinds eind jaren tachtig - en eigenlijk als tiener daarvoor al - is de muzikant-producer een bekend gezicht in de belpopscene. Het begon met een finaleplaats op Humo’s Rock Rally in 1988 met The Lionhearts. Toen die groep ontbonden werd, startte Pieter-Jan samen met o.a. gitarist Geoffrey Burton een nieuwe band onder zijn eigen naam. Hun debuut, ‘Antidote’ uit 1993, werd goed onthaald; de singles kregen heel wat airplay en nationale en internationale - Europa maar ook China, Moskou en Canada - tours verkopen uit. Ook het tweede album ‘August’ wordt gerekend tot de belpopklassiekers. Daarna wordt het even stil rond de groep.

In 2001 is er dan de terugkeer. Onder de naam PJDS en met een nieuw album ‘Light Sleeper’ - een meesterwerk volgens De Morgen - komt De Smet langs de grote poort terug binnen. Er volgen nog 2 releases en een compilatie, allemaal uitgebracht op De Smets eigen label BEUZAK Records. Begin dit jaar kwam op dat label ‘Extinct Birds’ uit, de zesde plaat op het palmares van De Smet en band. Het is een rauwe, exotische en vurige ode aan de zee en aan Oostende, ingetogen en uitbundig tegelijk. Zowel voor de plaat als voor de liveshows - met bassist Mirko Banovic (o.a. Arno, Arsenal…), drummer Teun Verbruggen (FES, Jef Neve Trio…), gitarist Frederik Segers (Stadt) en toetsenist Jan Duthoy (Absynthe Minded) - smijten de recensenten lustig met de meest lovende superlatieven.

Dat de genialiteit van PJDS onderschat wordt, komt ook veel naar boven. Laat Gent Jazz vooral een kans bieden om dat statement te ondermijnen!

Roland © Steven Hendrix

Roland & The Space Cowboys
Main Stage: 18:30-19:30

Roland Van Campenhout kan gerust de oermuzikant van Gent genoemd worden. Al meer dan vijftig jaar weet de sound magician mensen mee te nemen in mysterieuze muzikale landschappen. Die landschappen zijn bezaaid met oerwouden aan invloeden - diepgeworteld in blues en folk maar ook jazz via zijn vader en grootvader, psychedelica en een goeie scheut storytelling waar de beatniks jaloers op zouden zijn. Roland is een rasartiest, een uitstervend ras dat moeiteloos genoemd kan worden naast Ry Cooder, Captain Beefheart, Rory Gallagher, Tom Waits maar ook Bob Dylan en Joni Mitchell.

Een levende legende, dat is Roland zonder overdrijven. Dat bewees hij in 2018 nog maar eens met ‘Folksongs from a Non-Existing Land’, een plaat die de luisteraar meeneemt naar een imaginaire wereld van eindeloze creativiteit. Het is de muziek van een man die de wereld gezien heeft en overal zijn oren spitste, continu op zoek naar nieuwe ideeën en impulsen. Het is de muziek van een man die weet wat hij doet maar niet pretendeert alwetend te zijn. Het is muziek die nieuwsgierigheid, transparantie en rusteloosheid ademt.

Gent Jazz zet Roland Van Campenhout in de schoonste tuin van zijn geliefde stad: een onmisbare thuismatch die hij nu al gewonnen heeft.

Marcus Miller © Thierry Dubuc

MARCUS MILLER
Main Stage: 20:15-21:15

“Marcus has such concentration in the studio, man, it’s scary!” Het zijn woorden van Miles Davis, een van de grootste jazzartiesten ooit. De Marcus in kwestie? Multi-instrumentalist, componist, producer, arrangeur, songwriter en - misschien bovenal - legendarische bassist Marcus Miller. Zijn eerste wapenfeit was er op zijn zestien en bijna vijftig jaar en meer dan 600 platen waar zijn naam aan verbonden is later, wordt de muzikant gezien als een van de groten, een van de living legends. Hij is de reden waarom ‘Tutu’ van Miles klinkt zoals het klinkt. Hij is de belangrijkste schrijver van de grootste hits van Luther Vandross. En hij werd gevraagd door Michael Jackson, Frank Sinatra, Bill Withers, Jean-Michel Jarre, Wayne Shorter en Beyoncé – de lijst is eindeloos – als bassist. Alsof dat palmares nog niet genoeg is, vond hij daarnaast de tijd om zo’n vijftigtal soloplaten uit te brengen, heel wat filmmuziek te componeren en en cours de route ook nog twee – het hadden er meer moeten zijn - Grammy awards te winnen.

Om maar te zeggen: Marcus Miller is een force of nature, een muzikaal genie met een nietsontziende werkethiek en ongebreideld creatief vermogen. Maar bovenal is het ook een muzikant die graag op een podium staat, gelooft in de kracht van muziek en mensen een good night out wil bezorgen. Dat lukt hem best met een mix tussen jazz, funk, rock en R&B.

Enkel goede ingrediënten die ongetwijfeld gaan leiden tot een bom van een optreden!

JOE BONAMASSA
Main Stage: 22:00-23:30

Als je op je 12 jaar mag openen voor blueslegende B.B. King, ligt de lat voor wat daarna komt wel meteen heel hoog. Toch wist Joe Bonamassa doorheen de jaren die lat keer op keer te verleggen. Hij deelde podia met grootheden als Eric Clapton, John Lee Hooker en Peter Frampton, bracht 40 albums uit – waarvan 15 solo studioalbums - en bereikte maar liefst 25 keer de hoogste spot in de Billboard Blues chart, meer dan om het even wie. Met Beth Hart trok hij op avontuur in de soulwereld terwijl hij met zijn project Rock Candy Funk Party de kaart van funk trok. Gaven we al mee dat de Amerikaanse gitarist nog maar vijfenveertig jaar oud is?

In 2021 bracht Bonamassa zijn meest recente album ‘Time Clocks’ uit. Het leverde hem zijn derde Grammy nominatie op maar het toont vooral dat hij als gitarist en songwriter nog steeds wilt blijven evolueren. Alles vertrekt uiteraard vanuit de blues en zijn virtuoos gitaarspel maar op ‘Time Clocks’ voegt Bonamassa daar een stevige scheut rauwe rock aan toe en komt ook zijn zang en doorleefde teksten sterk naar voor. De Amerikaan neemt zelf de woorden ‘herontdekking van de bluesrock’ in de mond.

Naast die rauwe rocksongs kan de gitaarlegende rijkelijk graaien uit zijn uitgebreide catalogus aan klassiekers en fan favorites. De avond zal snel te kort zijn.

The Antler King © Carmen De Vos

The Antler King
Garden Stage: 17:50-18:25
Al meer dan een decennium maken Esther Lybeert en Maarten Flamand muziek als The Antler King. Elf jaar geleden veroverden ze hun unieke plek in de Belgische muziekwereld met hun titelloze debuut en vorig jaar voegden ze met 'Dances’ een vierde plaat aan hun kleine doch indrukwekkende discografie toe. Het is een genuine The Antler King-plaat geworden waarop genres elkaar liefdevol het hof maken en experiment welig tiert zonder ooit onbeluisterbaar te worden. Het is Cocorosie meets psychedelica, Prince meets Madou. Het is Connan Mockasin die met Mount Kimbie aan de slag gaat. Het is een totaal muzikaal universum.
De enige regel die Lybeert en Flamand al sinds hun ontstaan indachtig houden bij het maken van muziek, is dat er geen regels zijn. Toen het duo voor het eerst begon na te denken over 'Dances’ wilden ze oorspronkelijk een plaat maken die toch weer wat anders klonk en wat andere invloeden in de verf zette. Lichter. Dansbaar. De eerste songs lagen in de lijn van dat initiële idee, maar toen deelde het lot wat klappen uit. In hun naaste omgeving kregen ze af te rekenen met ziekte en verlies. Zo’n zaken hebben vanzelfsprekend een invloed op elk creatief proces. Het resultaat is dan ook een plaat met een A-kant die swingend de dansvloer betreedt terwijl de B-kant zachtjes naar de slotdans slowt. Bovenal is het een compromisloze, eerlijke plaat zonder toegevingen en vol inspiratie.

Jon Cleary
Garden Stage: 19:35-20:10 / 21:20-21:55

Je kunt het absoluut niet meer horen aan zijn accent en mocht je hem vragen naar zijn favoriete muziek, zou je het niet verwachten maar Jon Cleary groeide op in het rurale Cranbrook, Groot-Brittanië. Jawel, een van de meest prominente vertegenwoordigers en kenners van de muzikale cultuur van New Orleans is - origineel - een Brit. En daar hebben we zijn nonkel voor te danken. Cleary groeide op in een muzikale omgeving; zijn grootouders performden in Londen, zijn vader speelde gitaar (en inspireerde zijn zoon) maar het was zijn nonkel die hem de liefde voor New Orleans r&b en funk bijbracht via de vele platen die hij van zijn reizen meebracht. Professor Longhair, Fats Domino, Art Neville… Het was snel duidelijk: alle wegen in Jon Cleary’s leven leidden naar New Orleans. Dus in 1981 nam de toen twintigjarige troubadour het enige logische besluit en sprong hij op een vliegtuig naar de Amerikaanse Golfkust om nooit meer terug te komen.

In de legendarische Maple Leaf Bar speelde hij zich al snel in de kijker en in no time werd hij gevraagd als pianist - een instrument dat hij zichzelf ondertussen aangeleerd had - door Dr. John, Bonnie Raitt, John Scofield en Taj Mahal. In 1989 begon de Brit ook eigen werk te maken, geruggensteund door zijn - ondertussen al meer dan twintig jaar - vaste begeleidingsband The Absolute Monster Gentlemen. De ultieme bekroning van zijn kunde kreeg Cleary in 2016 toen hij de Grammy voor Best Regional Roots Album ontving voor zijn gevierde album 'Go Go Juice’. Zijn laatste werk - 'Dyna-Mite’ - dateert van 2018 maar is Cleary op het toppunt van zijn kunnen.

De basis is uiteraard New Orleans en zijn funk en r&b-traditie maar de songwriter vult lustig aan met Afro-Caraïbische, Cubaanse, gospel en zelfs rock & roll invloeden. Het resultaat? Altijd funky, eindeloos interessant!

I H8 CAMERA © Rubens Roland

I H8 CAMERA
Garden Stage: 23:40-00:40

In 2004 startte gitarist Rudy Trouvé (ex dEUS en Dead Man Ray) samen met Mauro Pawlowski (dEUS, Gruppo di Pawlowski en zoveel meer), Craig Ward (ex dEUS) en Bert Lenaerts de groep The Love Substitutes. Improvisatie, humor en rauwe rock liggen aan de basis van alles wat de groep doet. Met zo’n line-up vallen ze natuurlijk nogal snel op en om nooit optredens te moeten cancellen wegens ziekte of agendaproblemen wegens andere projecten, besluit Trouvé - de drijvende kracht - om een spin-off van de groep tot leven te wekken. Cue I H8 Camera, een enigmatisch improcollectief dat door zijn immer wisselende bezetting sinds zijn ontstaan in 2009 nog nooit een optreden vrijwillig heeft moeten afzeggen!

I H8 Camera draait om een experiment naar de grenzeloosheid van improvisatie. Elk optreden is als een kraakvers wit schildersdoek, klaar om bewerkt te worden. De afgevaardigde muzikanten - denk aan ronkende namen als Rudy Trouvé, Stef Kamil Carlens, Elko Blijweert, Matt Watts, Jef Mercelis, Teun Verbruggen, Teuk Henri & Roland Van Campenhout - starten elk om beurt een jam waar de anderen op inpikken. Op een instrument dat ze extreem goed kennen of een instrument dat ze willen leren kennen - het maakt niet uit.

08.07

Jon Muq © Marshall Moon

JON MUQ
Main Stage: 16:45-17:45

Sommige verhalen zijn even ongelooflijk als hartverwarmend. Het verhaal van de Oegandees Jon Muq hoort zeker in die categorie thuis. Muq groeide op in een arme buitenwijk van Kampala. Van jongs af aan was het duidelijk dat hij artistieke aanleg had. Tijdens zijn studies passeerde hij op weg naar school elke dag een man met een gitaar - een zeldzaamheid in Oeganda. De ontdekking van het instrument voelde als een roeping en elke dag bleef de jongeman wat hangen om bij te leren. Al snel begon hij zijn eigen songs te schrijven alsof hij nooit iets anders gedaan had. Inspiratie haalde hij uit dromen, uit zijn eigen leven, uit het leven van anderen. Een vriend plaatste een video van hem op Facebook en enkele weken later was Muq huisartiest op een cruiseboot.

In 2018 - Muq was toen 24 - besloot de Oegandees zijn ambities naar het volgende niveau te tillen. Hij had ergens gelezen dat SXSW - het belangrijkste showcasefestival ter wereld in Austin, Texas - wel ‘een dingetje’ was voor opkomende muzikanten. Hij vond dat hij tot die groep behoorde en daar dus moest zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Zijn zelfvertrouwen was niet onterecht want sindsdien is Muq niet meer weg geraakt uit Austin. Hij werkt er als muzikant, producer en songwriter. En hij valt op; hij speelde al all over America en is zijn debuutplaat aan het opnemen met Dan Auerbach (The Black Keys). De eerste officiële single zou er deze zomer moeten aankomen.

Bezoekers van Gent Jazz kunnen op het festival uitgebreid kennismaken met deze unieke muzikant en zijn soulvolle popmuziek.

Laufey © Blythe Thomas

LAUFEY
Main Stage: 18:30-19:30

Soms ontdek je een nieuwe artiest waarbij er sprake is van liefde op het eerste gehoor. Grote kans dat het u overkomt bij het beluisteren van de muziek van de half-Ijslandse, half-Chinese Laufey. De nog maar drieëntwintigjarige multi-instrumentaliste en zangeres raakte op zeer jonge leeftijd geïntrigeerd door het vioolspel van haar moeder, verdiepte zich in cello en piano maar werd echt omver geblazen toen ze op Ella Fitzgerald en Billie Holiday stootte in de platencollectie van haar vader. Ze ontdekte haar stem en op haar vijftiende trad ze voor het eerst in de schijnwerpers met haar warme alt tijdens de IJslandse versie van The Voice.

Een pure popcarrière was echter nooit de ambitie van Laufey. Ze heeft op dat moment al een heldere visie. Ze wil de barrières tussen highbrow genres en pop slopen met een mix van jazz, pop en klassiek om zo fans van alle generaties te verbinden. Die visie kon ze omzetten in werkelijkheid toen ze begon te studeren aan het gerenommeerde Berklee College of Music. Haar eerste eigen single ‘Street by Street’ – een dromerig, minimalistisch nummer – kon niet alleen rekenen op heel wat bijval bij fans en critici maar raakte ook een gevoelige snaar bij – we zeggen zo maar iemand - wereldster Billie Eilish. Ondertussen bracht Laufey haar debuut ‘Everything I Know About Love’ uit, een plaat vol melancholie en verwondering die de geest van Chet Baker en – uiteraard – Billie Holiday oproept.

Op ‘What Love Will Do’ zingt ze “There’s enchantment in the air”. Dat is meteen ook de weersvoorspelling voor 8 juli op Gent Jazz.

Mavis Staples © Myriam Santos

MAVIS STAPLES
Main Stage: 20:15-21:15

Meer dan tien jaar na haar memorabele passage op Gent Jazz 2011, komt de legendarische gospel- en blueszangeres Mavis Staples terug naar De Bijlokesite. Dat heeft een goede reden want Staples komt haar laatste album ‘We Get By’ voorstellen, een verzameling muzikaal spaarzame nummers waarin thema’s als hoop, liefde, geloof maar ook vreugde centraal staan. Voor het album werkte ze samen met Ben Harper, een rasmuzikant in wie ze een gelijkgestemde – hetzij iets jongere – ziel vond. Nieuwe nummers als ‘Change’ en ‘Stronger’ kunnen zich probleemloos meten met klassiekers als ‘I’ll Take You There’ en ‘You Are Not Alone’. Die samensmelting van oud en nieuw is alvast een setlist combinatie om naar uit te kijken.

Als lid van de legendarische Staples Singers drukte Mavis Staples al vroeg haar stempel op de (Amerikaanse) muziekgeschiedenis. Doorheen haar zeventigjarige (!) carrière werkte ze samen met legendes als Bob Dylan en Prince, vond ze via Arcade Fire, Hozier en Bon Iver connectie met andere generaties en won ze zowat elke prijs die er te winnen valt met als hoogtepunt een Lifetime Achievement Grammy. Daarnaast is Staples steeds zeer politiek geëngageerd geweest: ze protesteerde naast Martin Luther King Jr, trad op bij de inauguratie van JFK en werd door Barack Obama uitgenodigd om te zingen in het Witte Huis.

Haar diepgaande, empathische boodschappen van verbondenheid en hoop raakt bij iedereen telkens weer een gevoelige snaar. A true inspiration, zoveel is duidelijk.

Norah Jones © Shervin Lainez

NORAH JONES
Main Stage: 22:00-23:30

Zes jaar na haar laatste passage op de Bijloke zal Norah Jones het publiek van Gent Jazz in 2023 voor een derde keer onderdompelen in haar gezellige, warme universum waar jazz, pop, folk en country prachtig samenvloeien. Hoewel de Amerikaanse muzikante altijd welkom is, heeft ze deze keer een extra reden om af te zakken naar het festival: haar – in eigen woorden - moody little record ‘Come Away With Me’ mocht vorig jaar twintig kaarsjes uitblazen. Het ingetogen kleinood lanceerde niet enkel de carrière van Jones, het bevestigde haar meteen als tijdloze zangeres en muzikant.

Die overweldigende ontvangst van haar debuutplaat zou anderen misschien ontspoord hebben maar de toen drieëntwintigjarige Jones hield vast aan haar talent en bevestigde met haar volgende soloplaten – waaronder mijlpalen ‘Feels Like Home’ (2004) en ‘Not Too Late’ (2007), het rauwe indie-driven ‘Little Broken Hearts’ (2012) of haar recentste ‘Pick Me Up Off The Floor’ (2020) – dat de verkregen wereldfaam terecht was, is en blijft. Daarnaast wist de Amerikaanse de wereld te verrassen met intrigerende zijprojecten (The Little Willies! Puss N Boots!) en (on)verwachte samenwerkingen met uiteenlopende namen als Foo Fighters, Willie Nelson, Outkast en Herbie Hancock. Het toont de essentie van Norah Jones’ muzikale visie; het draait om ‘samenzijn’, met andere muzikanten maar even goed met haar fans.

Na meer dan vijftig miljoen verkochte albums, zes miljard streams en negen Grammy awards, blijft de ‘warmste jazzstem sinds Billie Holiday’ – zeg dat Billboard het gezegd heeft - vooral doen waar ze een ongelooflijk talent voor heeft; mensen samenbrengen en ze raken met haar oprechte persoonlijkheid en muziek. Norah Jones heeft alles in haar mars om er op Gent Jazz een onvergetelijke avond van te maken.

KRISTO
Garden Stage: 17:50-18:25

Voor velen is singer-songwriter en multi-instrumentalist Kristiaan Deruytter - aka Kristo - geen onbekende meer. Als zoon van legendarisch saxofonist Frank Deruytter en een moeder die marimba en vibrafoon doceert, groeide hij op in een zeer muzikale familie. Al snel werd duidelijk dat muziek ook zijn grootste passie zou worden. Als kind al was hij zeer stellig; hij moest en zou zijn eigen weg zoeken én vinden. In zijn jeugd genoot hij een klassieke muziekopleiding en zijn tienerjaren bestonden vooral uit experimenteren bij verschillende bands. De laatste jaren was hij actief als zanger-gitarist bij pop-funktrio Savoir-Vivre waarmee hij twee ep’s en een handvol singles uitbracht. Daarnaast was hij een graag geziene gast bij OTOmachine, de funky, vijftienkoppige big band onder leiding van zijn vader. Hij studeerde recent af aan de befaamde Codarts Hogeschool voor Kunsten in Rotterdam.

Deruytters zoektocht naar zijn eigen muzikale identiteit is nog in volle gang maar levert als Kristo al erg spannende resultaten af. Op de vorig jaar in eigen beheer uitgebrachte ep ‘Restore’ neemt hij als multi-instrumentalist niet alleen alle instrumenten voor zijn rekening maar was hij ook verantwoordelijk voor de productie. Het leidt tot straffe, oprechte songs - de ene keer ingetogen en puur, dan weer opzwepend en funky. Een belangrijke troef bij die eerste wapenfeiten is ongetwijfeld zijn soulvolle stem.

Kristo zal ook live moeiteloos velen in vervoering brengen, vakkundig bijgestaan door bassist Erik Rademakers (Selah Sue, OTO Machine) en drummer Wout Helsen (Jaouad, EigenZweetStinkt).

schroothoop © Anna Scholiers

SCHROOTHOOP
Garden Stage: 19:35-20:10 / 21:20-21:55

Groepsnamen kunnen soms nodeloos moeilijk of verwarrend zijn. Niet zo bij schroothoop. De connectie tussen de naam van dit jazzjunktrio en wat ze doen is erg duidelijk: ze maken waanzinnige muziek op homemade instrumenten die bestaan uit alles wat ze op de Brusselse straten konden vinden. Pvc-buizen worden fluiten, verfblikken trommels en wasdraad een contrabas. Niets is ondenkbaar voor multi-instrumentalisten Rik Staelens, Margo Maex en Timo Vantyghem. Of zoals een recensent het stelt: “Dit trio verstaat de unieke kunst om uiteenlopende culturen perfect met elkaar te verbinden en dat met van afval gemaakte muziekinstrumenten. Het resultaat doet je vol bewondering naar adem happen.”

Met hun muziek wil het trio de diversiteit van Brussel vertegenwoordigen. Ze slagen er in Noord-Afrikaanse Chaabi, jazz, reggaeton, Oosterse invloeden en Afro-Cubaanse ritmes samen te brengen in een dansbare, hypnotische trip doorheen de melting pot die onze hoofdstad meer dan welke stad ter wereld is. Dat dezen ze met succes op hun in 2020 uitgebrachte eerste wapenfeit, ‘Klein Gevaarlijk Afval’. Opvolger ‘MACADAM’ verscheen in april 2023 en liet een verder ontwikkelde sound horen waar ook elektronica naar boven komt drijven en de rauwe, scheurende maar toch zwoele sound verder aangezwengeld wordt door effectpedalen.

Onder andere Rewire, STUK, Leffingeleuren, AMOK, Recyclart, Les Ateliers Claus verwelkomden het trio al. Met Gent Jazz doen wij dat zelfs voor de tweede keer. Faith in junk!

Bandler Ching © Jef Van Der Burght

BANDLER CHING
Garden Stage: 23:40-00:40

In het hoofd van saxofonist en componist Ambroos De Schepper - actief bij onder andere Kosmo Sound en Azmari - spoken heel wat ideeën rond. Het is onmogelijk om die allemaal evenveel aandacht te geven maar wat zijn wij blij dat hij enkele van die hersenspinsels eruit pikte om als Bandler Ching naar buiten te brengen. Om het Brusselse kwartet te vervolledigen, sprak hij pianist Alan Van Rompuy (Azertyklavierwerke), bassist Federico Pecoraro (ECHT!) en drummer Olivier Penu (Kel Assouf) aan, drie eigenzinnige en waanzinnig getalenteerde artiesten met wie De Schepper hedendaagse jazz lustig mixt met elektronica, trap, hiphop en global sounds.

Bij Bandler Ching staat naast absolute vrijheid ook overtuiging centraal. Alles wat de groep doet, doet ze vastberaden. Vanuit improvisaties vloeien de verschillende achtergronden en invloeden van de vier artiesten samen tot een hypnotisch geheel van melancholische grooves en noisy beats. Hun debuutalbum ‘Coaxial’ - uitgebracht op het groove-obsessed label Sdban Ultra - kan tellen als eerste wapenfeit en werd overladen met sterren door de verzamelde nationale pers.

“Het Brusselse Bandler Ching is schoonheid, concentratie, all that jazz en het vermogen om een indrukwekkende noiseraket te lanceren,” schreef HUMO bijvoorbeeld. Tja, wie zijn wij om dat tegen te spreken?

09.07

ESINAM
Main Stage: 16:30-17:30

Verleden, toekomst. Akoestisch, elektronisch. Het zijn tegenstellingen die bij ESINAM wondermooi samenvloeien. Muzikaal omarmt de Brusselse zowel de warme klanken van de dwarsfluit, de piano of percussie-instrumenten als de mogelijkheden van elektronische instrumenten die makkelijk loops en samples kunnen beheersen. Daarnaast staat de muziek van ESINAM met een been in de wereld van de etnische muziek met respect voor haar Afrikaanse roots en met een ander been in de wereld van hedendaagse genres met stevige grooves en r&b-invloeden. Een ding is zeker; de muzikaliteit die ESINAM zichzelf aanleerde doorheen de jaren - naast een handvol uiteenlopende instrumenten - straalt af van alles wat ze doet.

In 2018 kwam de autodidact voor het eerst naar buiten met eigen werk in de vorm van een self-titled ep die door pers, muzieksector en publiek de hemel in geprezen werd om de veelheid aan invloeden die wonderwel samenkwamen. Jazz, ethnosoul, avant-garde elektronica, r&b, afropop… Zonder gekunsteld over te komen wist ESINAM het allemaal samen te brengen, deels als one man band met loops en samples, deels als vierkoppige band vol meester-instrumentalisten. Het leverde haar samenwerkingen met artiesten als Kel Assouf, Témé Tan en Baloji op en ze werd uitgenodigd op tour met o.a. Mélanie de Biasio en Moses Sumney. Met ‘Shapes in Twilights of Infinity’, haar debuutalbum dat vorig jaar op W.E.R.F. records verscheen, toont ze dat haar ontwikkeling als muzikant zich stevig verder gezet heeft. Haar muziek is poëtischer, gelaagder, meeslepender. Er zijn nieuwe invloeden; hiphop, triphop, house, psychedelica.

Maar bovenal is er steeds voelbaar een ontmoeting tussen verleden en toekomst waar respect voor roots - zowel cultureel als muzikaal - hand in hand gaat met een zoektocht naar futuristische klanken en werelden. Let’s go on a trip!

AROOJ AFTAB
Main Stage: 18:15-19:15

2021 was het jaar van Arooj Aftab - of toch volgens de wereld. Het is alvast het jaar waarin de Pakistaanse muzikante finaal doorbrak met de release van ‘Vulture Prince’, haar derde album, geschreven als ode aan haar overleden jongere broer. Het is een adembenemende - letterlijk - rouwtocht van verdriet tot acceptatie, met de nodige straaltjes hoop. De recensenten deden hun best elkaar te overtreffen met superlatieven en zo te kunnen claimen dat zij Aftab als eerste de hemel in geprezen hadden. Ook in de eindejaarslijstjes kwam het album opvallend veel voor en ze won de Grammy voor Best Global Music Performance. Toch is het uiteindelijk vooral Aftab zelf die bleef geloven in haar kunnen en haar dromen is blijven volgen - niet vanzelfsprekend als Pakistaanse muzikante.

Opgroeiend in Pakistan leerde Aftab zichzelf gitaar spelen en vond ze haar stem door te luisteren naar Billie Holiday, Mariah Carey en Indiase muzikanten als Hariprasad Chaurasia en Begum Akhtar. Het vormde de basis voor de uiteindelijke unieke mix van stijlen waar jazz, electronica, klassiek, indie, minimalisme maar ook neo-Sufi en Hindustani samensmelten. Door de beperkte toegang tot Westers internet in Pakistan, kon Aftab moeilijk doorbreken. In 2005 verhuisde de toen negentienjarige naar Amerika om te gaan studeren aan het gerenommeerde Berklee College of Music. Eenmaal in Amerika viel ze meteen op met haar meditatieve zangstijl en minimalistische composities.

Naast haar eigen werk, verdiepte ze zich ook in het schrijven van filmsoundtracks maar alles leidde uiteindelijk tot de release van ‘Vulture Prince’ en de meer dan terechte bevestiging die ze daar eindelijk mee kreeg. Ongetwijfeld beklijvend, sowieso onmisbaar!

Ludovico Einaudi © Ray Tarantino

LUDOVICO EINAUDI
Main Stage: 20:00-22:00

Ludovico Einaudi is zo aanwezig en bekend dat het moeilijk is om voor te stellen dat ook hij van ergens komt. De Italiaanse pianist en componist kwam na zijn studies terecht bij de gevierde hedendaagse componisten Luciano Berio en Karlheinz Stockhausen. Even leek het alsof zijn pad uitgestippeld was richting muziektheater en opera - een pad dat hij in de jaren tachtig ook bewandelde. Op het einde van dat decennium wordt hij echter meer en meer gevraagd om filmmuziek te schrijven en daarmee begint de Italiaan wereldwijd op te vallen. Ondertussen - we zitten midden jaren negentig - vindt ook zijn solowerk - minimalistische pianocomposities, soms aangevuld met wat andere instrumenten maar altijd even rustgevend en meeslepend - een groter publiek.

In het begin van de nieuwe eeuw breekt Einaudi volledig door met ‘Una Mattina’ en ‘Divenire’. Beide albums vinden hun weg naar de top van de hitlijsten voor klassieke muziek én de algemene hitlijsten. Niet dat het daarvoor niet goed ging met de carrière van Einaudi maar vanaf dan is het een rollercoaster waar de gemiddelde popster enkel van kan dromen met soundtracks voor Oscarwinnende films, soloalbums die miljoenen mensen bereiken en uitverkochte wereldtournees in steeds groter wordende venues en arena’s. De doeltreffendheid van zijn minimalistische aanpak is merkwaardig; met enkele noten, met enkele overlappende thema’s trekt de Italiaan elke luisteraar mee in zijn wereld. In die wereld is veel natuur aanwezig; Einaudi is niet alleen zeer uitgesproken over de gevolgen van klimaatverandering, hij trekt zich ook regelmatig terug in de natuur op verschillende plaatsen in de wereld om inspiratie op te doen voor zijn muziek.

Over zijn meest recente soloalbum ‘Underwater’ - geschreven tijdens de lockdowns - zegt de Italiaan dat het “een rechtstreekse confrontatie met de piano is, vrij van afleiding en fluïde - zoals wanneer je je volledig onder water bevindt”. Wees klaar om helemaal ondergedompeld te worden op Gent Jazz.

Noah Vanden Abeele © Alexander Popelier

NOAH VANDEN ABEELE
Garden Stage: 17:35-18:10

“Er zijn in dit genre weinig pianisten die zo een gevoel kunnen overbrengen, die zoveel beelden kunnen opwekken en die zo een hart doen smelten.” Dat is wat Knack Focus schreef over ‘Universe’, de eerste plaat van pianist Noah Vanden Abeele. In 2018 pakte de Ronsenaar liefhebbers van solopianomuziek in met zijn serene, neo-klassieke composities. Vanden Abeele zette op die plaat zijn conservatoriumdiploma in de kijker; de nummers waren volgens de regels van de kunst geschreven maar voelden dus - lees nog even de quote van Knack opnieuw - nooit leeg of ongeïnspireerd. Een vergelijking met Ludovico Einaudi - die andere pianoheld op de line-up - zou makkelijk gemaakt kunnen worden.

Na de release van zijn eerste album, gaf Vanden Abeele zelf toe dat hij toch iets miste en voor zijn tweede album zette hij in op radicale vrijheid. In zijn composities, zijn manier van spelen maar ook in zijn mogelijkheden. Op ‘Horizon’ verkent de pianist letterlijk nieuwe horizonten door strijkers toe te voegen en door een oude liefde - analoge synths - te incorporeren in zijn muziek. Ten slotte is er ook nog de toevoeging van het meest fragiele instrument; zijn eigen stem. Die ingrepen zorgen ervoor dat ‘Horizon’ niet enkel dynamischer, gelaagder en daardoor nog meeslepender wordt maar het album voelt vooral ook veel persoonlijker.

Er is meer nabijheid, bijna intimiteit, tussen artiest en luisteraar, iets waar Vanden Abeele ook naar op zoek was. Op Gent Jazz zal hij die nabijheid met het publiek zeker kunnen opzoeken op de gezellige Garden Stage.

ÃO
Garden Stage: 19:20-19:55

Ão. What’s in a name? Afhankelijk van hoe het uitgesproken wordt, verwijst dit Portugese woord naar iets pijnlijk, iets mooi, iets treurig, is het een uiting van verwondering of gewoon totale onzin. Op dat laatste na is het een prachtige omschrijving van alle emoties die het jonge viertal Ão teweegbrengt met hun mix van indie, flamenco, fado en subtiele elektronica die nu weer eens doet denken aan de fragielere songs van Rosalìa of de tijdloze muziek van Madredeus om dan weer te neigen naar de ambient van James Blake, het beklijvende van Arooj Aftab (ook op de affiche) en zelfs het experimentele van FKA Twigs.

Centraal daarin zijn zeker de prachtige vocalen van frontvrouw Brenda Corijn. Zij put uit haar Mozambikaans-Portugese roots voor de Portugese en Engelse teksten die schijnbaar moeiteloos gezongen worden maar een maximale impact hebben. Haar stem is een match made in heaven met de zuiderse gitaarklanken van Siebe Chau. Producer Jolan Decaestecker voorziet het geheel van een laag ambient vol subtiele effecten en minimalistische ingrepen terwijl de percussionist Bert Peyffers zowel op de voor- als op de achtergrond kan optreden maar steeds een meerwaarde biedt. In 2022 wonnen ze SoundTrack in Vlaams-Brabant, werd hun single ‘Mulher’ opgepikt tot in Seattle en bouwden ze in Het Depot aan een liveshow die al vele mensen “Ão” deed uitroepen. Als uiting van verwondering, that is.

Kom vooral zelf kijken welk van de vele betekenissen Ão bij u oproept.

Stadt © Alexander D'hiet

STADT
Garden Stage: 22:10-23:10

Ooit waren ze het ‘best bewaarde geheim van Gent’ maar na tien jaar en vier succesvolle albums - ‘Meerstadt’ verscheen in maart van dit jaar - moet u al uw best gedaan hebben om Stadt niet ontdekt te hebben. Mochten ze u desondanks toch onbekend zijn: Stadt is zanger-toetsenist Fulco Ottervanger (Beraadgeslagen), gitarist Frederik Segers, bassist Joris Cool en drummer Simon Segers (De Beren Gieren, Sylvie Kreusch, MDCIII), een viertal geniale creatievelingen die cruisen op de rotonde tussen uitwaaierende krautrock, poppy psychedelica, en frisgewassen fusion. Kortweg - en in hun eigen woorden: 'krautpop'.

Vanaf ‘Kind of Diversion’ (2013), krautrock met een vleugje psychedelica, was het meteen duidelijk dat Stadt een unieke sound te pakken had. Hun tweede album ‘Escalators’ (2015) bevestigde en werd enthousiast onthaald door pers en publiek. “Proef de tannine van psychedelica, kraut- en progrock, en een tikkeltje postpunk. Hoe dieper de Stadttrap rolt, hoe onstuimiger ze tekeer gaan," schreef Knack Focus toen. Vier jaar later was er opvolger ‘There Is / Nothing Twice’ en nu is er dus ‘Meerstadt’, een album waarop improvisaties tijd en ruimte krijgen om te ontpoppen tot groovy songs vol melodie en karakter.

Tussen de albums door zwerven de bandleden graag rond in andere projecten maar steeds vinden ze elkaar terug in Stadt. Met nieuwe ervaringen, kennis en ideeën, klaar om head first van de Stadttrap te vallen.

10.07

Catherine Graindorge © Elie-Rabinovitch

CATHERINE GRAINDORGE
Main Stage: 18:00-19:00

Het eerste wapenfeit van de Brusselse violist en componist Catherine Graindorge dateert alweer van 2007 toen ze het psychedelische post-rocktrio Nile On waX (NOX) oprichtte. Haar vioolspel werd toen benoemd als de grote troef in de sound van de groep en de enigmatische violiste voelde zich gesteund om haar eigen kunstenaarsschap verder te ontwikkelen. In 2012 kwam Graindorge met haar eerste solowerk: ‘The Secret of us all’. Het album werd erg goed onthaald en bracht de Brusselse in contact met artiesten als Hugo Race (The Bad Seeds), Nick Cave, Warren Ellis, Bertrand Cantat, Mark Lanegan en John Parish (PJ Harvey). Met die laatste bracht ze in 2021 ‘Eldorado’ uit, waarbij Parish niet enkel als producer optrad maar ook als muzikant. Het resultaat is een broeierige, duistere soundtrack die bij elke luisterbeurt telkens weer intense emoties oproept. Binnen- en buitenlandse pers strooiden dan ook lustig met superlatieven.

Dat haar muziek veelal als ‘filmisch’ wordt omschreven, hoeft niet te verwonderen want Graindorge schreef naast persoonlijk werk en werk voor NOX ook heel wat soundtracks voor dans- en theatervoorstellingen en cinema. Haar soundtrack voor ‘Le Chant des Hommes’ werd zelfs genomineerd voor een Magritte, de belangrijkste filmprijzen in Wallonië.

Op Gent Jazz zal Graindorge haar diepgaande composities brengen samen met harmoniumspeler Simon Hu. Wie weet zit daar ook wel iets tussen van ‘The Dictator’, een ep die ze vorig jaar uitbracht met niemand minder dan Iggy Pop.

AROOJ AFTAB
Main Stage: 19:45-20:45

Ludovico Einaudi © Ray Tarantino

LUDOVICO EINAUDI
Main Stage: 21:30-23:30

Noah Vanden Abeele © Alexander Popelier

NOAH VANDEN ABEELE
Garden Stage: 19:05-19:40

ÃO
Garden Stage: 21:20-21:55

Kom vooral zelf kijken welk van de vele betekenissen Ão bij u oproept.

Ansatz Der Maschine © Ward Dhoore

ANSATZ DER MASCHINE
Garden Stage: 23:40-00:40

Na een carrière van meer dan twintig jaar met zes platen, verschillende singles die doorgroeiden tot onbetwistbare ‘duyster-classics’ en indrukwekkende shows in binnen- en buitenland, houdt Ansatz der Maschine er mee op. Het collectief - in 2001 opgericht door Kortrijkzaan Mathijs Bertel - kondigde het afscheid aan bij de release van ‘Tunguska’, hun nieuwste en dus ook laatste plaat die eerder dit jaar verscheen. Die afscheidstour brengt hen ook op Gent Jazz waar de zevenkoppige liveband het publiek nog één keer zal onderdompelen in hun warme en bevreemdende wereld waar folk, elektronica en neoklassiek moeiteloos verweven worden tot een beklijvende, melancholische trip

Die trip zal extra intens zijn door de muziek van hun laatste plaat. In 1908 vond aan de oevers van de Siberische rivier Tunguska de grootste explosie ooit gemeten plaats: 80 miljoen bomen werden vernield maar de inslagkrater werd nooit gevonden… Dit mysterieus gebeuren inspireerde Ansatz der Maschine om een album te schrijven over hoe tijd en ruimte tegelijk een gigantische maar ook slechts een heel relatieve impact kunnen hebben. Het resultaat is een Ansatz-plaat pur sang; fieldrecordings en klassieke instrumenten ontmoeten elkaar in een harmonische chaos die getemd wordt door verschillende sounds of melodieën in een atypische context met elkaar te laten samenwerken waardoor klank een ander gevoel of betekenis krijgt.

Orde in de chaos proberen krijgen maar aanvaarden dat het niet altijd lukt. “Een beetje zoals het leven zelf,” om het met Bertels eigen woorden te zeggen. Een onmisbaar afscheid!

11.07

Isolde Lasoen © Piet Stellamans

ISOLDE LASOEN
Main Stage: 18:30-19:30

Isolde Lasoen is terug! Niet dat ze ooit echt weg geweest is want als drummer van DAAN, Absynthe Minded en tal van andere projecten was de muzikante genoeg op een podium te vinden de afgelopen jaren. Maar ze gaf - met voor- én achternaam - een nieuwe wending aan haar solocarrière met ‘Oh Dear’, haar nieuwe plaat die in maart 2023 uitkwam. Die wordt omschreven als jazzy en groovy met een scheut pop en indie. Ze komt de plaat met full band, alles erop en eraan, voorstellen op het grote podium van Gent Jazz.

“Ik heb 100% mijn goesting gedaan, deze plaat is 100% IK.” Dat is wat Lasoen zelf zegt over haar ‘excentrieke’ soloplaat waar haar volledige muzikale ‘zijn’ op samenkomt; haar opleiding als jazzdrummer, haar liefde voor soundtracks en hun weelderige arrangementen, psychedelica, progressieve rock, oude funk en natuurlijk Franse muziek in de stijl van Gainsbourg - Serge én Charlotte. Het resultaat van die interessante mix is een plaat met een uitgebreid instrumentarium, dramatische harmonieën, bombast en epische melodieën waarbij haar rol als drummer de motor vormt. Filmisch als Morricone, obscuur als David Axelrod en donkerromantisch als Goldfrapp.

Het is de gedroomde toevoeging aan haar reeds indrukwekkend repertoire waar ze live mee kan uitpakken. Daarmee heeft Isolde Lasoen - samen met haar vaste muzikanten - genoeg in huis om een zomeravond in de Bijloke extra zwoel te maken

Hooverphonic © Nick Rosseel Nictures

HOOVERPHONIC
Main Stage: 20:15-21:15

27 jaar. Zo lang zijn producer en songwriter Alex Callier en gitarist Raymond Geerts al aan de slag als Hooverphonic. Doorheen hun rijke carrière werkten ze samen met heel wat uitzonderlijk getalenteerde zangeressen en zangers. Toch is dé sound van Hooverphonic voor veel fans onlosmakelijk verbonden met Geike Arnaert. Haar iconische stemgeluid tilde Hooverphonic begin jaren 2000 naar ongekende hoogten. Het publiek was dan ook over the moon toen de zangeres in het najaar van 2020 haar terugkeer naar de groep aankondigde. Het album ‘Hidden Stories’ dat in 2021 uitkwam, bevestigde dat het gouden trio absoluut nog even hard kon blinken.

In no time veroverde Hooverphonic - na ook een finaleplaats op Eurosong - de hitlijsten. Hun sterkte? Een ijzersterke herkenbare sound. Geworteld in de nineties zonder eenzijdig te worden. Gebloeid doorheen hun carrière naar een warmer, meer orkestraal geluid. Soms duister en ongrijpbaar dan weer catchy en poppy. De onderkoelde trip-hop van de begindagen is nog steeds voelbaar maar wordt tegenwoordig verpakt in een soundtrack bij een onbestaande film. Reken daar een onberispelijke livereputatie bij en je hebt één van Belgiës meest succesvolle groepen ooit. In 2023 verschijnt een nieuw album dat gerust een symbiose kan genoemd worden van alle invloeden die Hooverphonic doorheen de jaren liet doorsijpelen in hun muziek.

Verwacht je aan meeslepende doch dansbare nummers die live probleemloos zullen aansluiten op klassiekers als ‘2Wicky’, ‘Eden’, ‘Mad About You’ of ‘Anger Never Dies’.

ZAZ ® Yann Orhan

ZAZ
Main Stage: 22:00-23:30

In de herfst van 2021 bracht Zaz haar vijfde album, ‘Isa’, uit. Nadat de eerste vier haar drie keer de wereld rond brachten, nam de française wat broodnodige tijd voor haarzelf in 2019. Het nieuwe album kwam tot stand tijdens de lockdown in 2020. Een verplichte maar welgekomen tijd van afzondering en verstilling die leidde tot een plaat vol oprechte emoties, als een verzameling stillevens.

Voor het album werkte Zaz samen met de Nederlandse producer REYN (Vanessa Paradis, Eva De Roovere, Gaëtan Roussel…) met wie ze ruim de tijd nam om elk nummer een eigen kleur en specifieke klank te geven. Centraal haar stem, die geen introductie nodig heeft - levendig, ontroerend en altijd op de juiste toon - en directe, persoonlijke en intieme teksten. Bovenal de klasse van een volleerde artieste.

Zaz benaderde de opzet van haar tour - de wereld rond langs de grootste venues en festivals - vanuit eenzelfde idee. Menselijke, behapbare optredens die zich dicht bij het publiek afspelen. Een terugkeer naar de essentie en de vanzelfsprekendheid van het beleven van een gedeeld moment. ORGANIQUE TOUR is natuurlijk de enige juiste naam voor die wereldtournee.

Het publiek zal terug ondergedompeld worden in het universum en de unieke persoonlijkheid van de artieste. Ze zullen nieuwe facetten van haar muziek ontdekken, bezweert worden en opnieuw verliefd worden op haar grootste hits ‘Je veux’, ‘On ira’, ‘Éblouie par la nuit’, ‘Que vendra’... en haar laatste hit ‘Imagine’. Een zeldzame, energieke show - positief en genereus - die een glimlach op het gezicht tovert, “de la joie et de la bonne humeur” brengt en ons eraan herinnert dat het met Zaz steeds “la vie en rose” is.

Deze wereldtournee biedt ZAZ ook een nieuwe kans om haar publiek kennis te doen maken met de NGO’s waar ze mee samenwerkt via Zazimut - haar netwerk van verenigingen - en zo een klein beetje groen toe te voegen aan “la vie en rose”.

Want is Zaz, die eigenlijk “Isa” heet, tenslotte niet de vrouw van de felle kleuren?

Anthe
Garden Stage: 17:50-18:25

De uit het Limburgse Bilzen afkomstige Anthe Huybrechts - of kortweg Anthe - ontwikkelde als kind een onvoorwaardelijke liefde voor akoestische piano. Haar manier van spelen en schrijven kreeg een eerste stevige basis doorheen haar klassieke muziekopleiding in haar jonge jaren maar werd door elkaar geschud tijdens haar driejarige bacheloropleiding aan PXL Music in Hasselt. Daar kroop de jonge Limburgse letterlijk in de piano met microfoons en allerhande objecten om het instrument te preparen - iets wat een van haar invloeden, de IJslandse multi-instrumentalist Ólafur Arnalds ook doet - en te combineren met haar stem en effecten.

Tegenwoordig is Anthe vooral in Gent te vinden waar ze aan het KASK de masteropleiding poppiano aan het afwerken is. Nieuwe invloeden, meer ervaring en zelfontdekking voeden haar muzikale wereld en leiden tot een intense, intrigerende eigen sound met feeërieke melodieën en persoonlijke teksten waar invloeden als Agnes Obel, AURORA en zelfs Björk in te traceren zijn.

Met haar fluwelen stem, ongedwongen pianospel, samples en 'prepared’ pianoklanken dompelt Anthe je zo onder in een hoopvolle droom.

Elias D'Hooge Trio
Garden Stage: 19:35-20:10

Pianist Elias D’hooge is nog maar tweeëntwintig jaar oud maar alles wijst erop dat de jonge muzikant een voorspoedige toekomst tegemoet gaat. Zijn kompanen waarmee hij een trio vormt, kwam hij tegen op het KASK in Gent waar hijzelf momenteel een masterstudie jazzpiano afwerkt. Dat doet hij onder de auspiciën van onder meer Bram De Looze, Christian Mendoza, Seppe Gebruers en Erik Vermeulen. Bassist Zjef Van Steenbergen - met zijn achtentwintig de 'oudste’ van het trio - werkte zijn masterstudies basgitaar al even geleden af maar besloot nog een jaar contrabas bij te doen. Multi-inzetbaarheid is natuurlijk altijd een goed speelbare troef. Drummer Tom Peeters begon dan weer te drummen op zijn zevende en ontwikkelde doorheen zijn studies een stijl die erg in de smaak valt bij de jongste generatie Belgische jazzartiesten. Zijn veelzijdigheid bracht hem bij groepen als Kin Gajo, Screens en John Ghost. Et voilà, Elias D’hooge Trio!

Creëren zit in het dna van deze drie talenten. Als trio vertrekken ze steeds van originele composities met dromerige, inspirerende leidraden waar traditie en toekomst samensmelten via improvisaties vol ritmische variaties en prikkelende interventies. De muzikanten gaan met hun exploraties binnen jazz niet alleen een gesprek met elkaar aan maar ook met zichzelf en met het publiek. In februari werd het trio geselecteerd als eerste finalist van het B-Jazz International Contest. De jury sprak toen van een "krachtige, originele set - een verhaal of suite - die je naar allerlei sferen brengt. [...] Alles is tot in de puntjes verzorgd.”

Kom gerust zelf een jury-oordeel vellen op de Bijlokesite tijdens Gent Jazz!

Sleam Tomo
Garden Stage: 21:20-21:55

Google 'Sleam Tomo’ en je vindt… Niets. Het gaat dan ook om een gloednieuw project van drummer Thijs van Scharen en producer / sound nerd Arne Nuyts. Naar alle waarschijnlijkheid leerden ze elkaar kennen op het KASK - worden onze prangende onzekerheden ooit bevestigd? - maar wat zeker is, is dat ze al eerder samenwerkten bij het trio echofarmer. Nuyts verdiende daarnaast ook al strepen bij Vanessa - een trio dat rond het wisselen van het decennium furore maakte in de underground.

Bij Sleam Tomo vertrekt elke liveset vanuit totale improvisatie waarbij de relatie tussen mens en computer bevraagd wordt. Het duo deelt een diepe passie voor 'geluid’ in al zijn vormen en communiceert op het podium met elkaar aan de hand van live samples en akoestische ingrepen die het publiek meetrekken in een klankrijke symbiose.

Eentje voor de nieuwsgierige ontdekkers!

Tristan © Oona Smet

Tristan
Garden Stage: 23:40-00:40

Achter Tristan gaat producer-zangeres Isolde Van den Bulcke schuil. De zesentwintigjarige artieste kan gerust een van de meest veelbelovende Belgische artiesten van het moment genoemd worden. In 2015 kwam ze voor het eerst bovendrijven als SIAM en won ze het Oost-Vlaamse muziekconcours Oost.Best. Doorheen haar conservatoriumstudies jazz-zang in Gent en Tilburg ontwikkelde Van den Bulcke een steeds sterkere eigen artistieke visie. Ze smeet zich - op eigen houtje! - op muziekproductie en begon zelf muziek te creëren. Ambitieus? Zeker! Nu, met zoveel talent zou het een zonde zijn niet ambitieus te zijn. Tristan was geboren.

Na de (inter)nationaal geprezen ep’s 'Illusje’ (2018) en 'Delidomia’ (2019) volgde vorig jaar haar debuutalbum 'Wellif’. Jazz is een duidelijke invloed maar Van den Bulcke gaat verder dan dat. Doorheen haar carrière hintte ze zelf al naar uitersten als Oneohtrix Point Never over Kate Bush en Wayne Shorter tot Death Grips, De Morgen hoorde daar bovenop nog Hiatus Kaiyote, Bat For Lashes en zelfs kraut- en jazzrockinvloeden, Focus Knack zag in haar dan weer een nieuwe Melanie De Biasio terwijl The Quietus - een toonaangevend alternatief Brits muziekblad - het over "extroverted art-pop” had. Een ding is iedereen het over eens; wat ze ook doet, Tristan doet het verdomd goed. Dat geldt zeker ook voor haar liveshows - of het nu als hoofdact in AB, viernulvier of TRIX is, in het voorprogramma van Tamino of TaxiWars of op een showcasefestival in binnen- of buitenland…

Telkens weet ze te overtuigen met haar intrigerende, persoonlijke, donkere ambient jazzpop.

13.07

NILS FRAHM
Main Stage: 22:00-23:30

Het parcours van de Duitse componist Nils Frahm is er eentje om in te kaderen. Als klassiek geschoolde pianist belandde hij in Berlijn waar hij in contact kwam met elektronische muziek. Hij ontwikkelde een liefde voor de vele subgenres en besloot zijn neo-klassieke pianocomposities te combineren met de diepe bassen, golvende arpeggio’s en pulserende synths. Die unieke combinatie maakte meteen een indruk en albums als ‘Felt’ (2011) en ‘Spaces’ (2013) vielen in de smaak bij zowel liefhebbers van klassiek als liefhebbers van elektronica. Frahm had nogal een unique selling proposition gevonden, om het in marketingtermen te zeggen. Zijn inventieve aanpak viel ook op bij zijn collega-muzikanten: Woodkid, Ólafur Arnalds en Peter Broderick stonden allen aan zijn deur om samen te werken.

‘All Melody’ bracht de doorbraak bij het grote publiek. Het leidde tot een twee jaar durende tournee met meer dan 180 uitverkochte concerten over heel de wereld in de grootste klassieke zalen (denk Sydney Opera House) en de wildste electronicafestivals. In België passeerde hij dat jaar in AB en OLT - beiden onvergetelijke momenten. Sindsdien is de motor niet meer stilgevallen en weet Frahm met zijn nu eens meanderende, dan weer dansbare en altijd wondermooie composities elke avond weer fans te emotioneren en nieuwe zieltjes te winnen.

Hij gaat ongetwijfeld door tot werkelijk iedereen hem live gezien heeft. Gent Jazz brengt hem weer wat dichter bij dat doel.

DRIES LAHEYE
Garden Stage: 20:05-20:40

Muzikant Dries Laheye zal zijn weg wel kennen op de Bijlokesite. Als componist en bassist bij onder andere Fulco, Liesa Van Der Aa, Selah Sue, BRZZVLL, Hoera. en AAN maar vooral door zijn betrokkenheid bij de avant-garde eclectro-funk-jazz publiekslievelingen van STUFF. is het al helemaal niet de eerste passage voor Laheye. Deze keer komt hij echter toch in de rol van debutant aangezien hij zijn eerste solowerk komt voorstellen. Dat werk verzamelde hij op een ep met de prachtige naam 'Deining’ - een door wind gegenereerd golfpatroon aan het wateroppervlak van de zee of oceaan. Het kleinood kwam in februari uit op W.E.R.F. Records.

Na het afronden van zijn jazzstudies aan het Antwerpse Conservatorium, ontwikkelde Laheye zich tot een muzikant vrijgevochten van genres. Improvisaties zijn altijd een hoofdingrediënt geweest in de vele projecten waar hij bij betrokken raakte. Op 'Deining’ staan de diepe klanken - al dan niet vervormd door effecten - van zijn basgitaar centraal en zorgen subtiele toevoegingen van stem, synthesizer en de bansuri fluit voor sferische composities die ruimte laten voor improvisatie en interpretatie. De belangrijkste intentie was om muziek te maken die in zekere zin blijft bewegen - hence the title.

Het resultaat is een dromerige wereld waar Laheye zich live doorheen kan bewegen en de vrijheid behoudt om zich uit te drukken in het moment.

14.07

LARA ROSSEEL ORCHESTRA: ARK
Main Stage: 16:45-17:45

De weelderige sound op 'De Grote Vrouw' en 'Hert' omschreef Lara Rosseel zelf als ‘ethnic acoustic jazz’. Toepasselijk, want deze bassiste en componiste slorpte invloeden op uit de meest diverse windstreken. Er wordt gelonkt naar Noord-Afrika, het Midden-Oosten en Mediterrane oorden. De muziek klinkt daardoor als een even coherente als kleurrijke trip, die mysterie koppelt aan groove en weidsheid aan intimiteit. En ook: de composities zijn steeds erg beeldend; het vergt geen moeite om verhalen te verzinnen bij de muziek die ze met haar Octet of Quintet speelt. Voor Rosseel zelf was het ook meteen duidelijk welke richting ze met haar droomproject zou uitgaan.

In 2021 speelde ze tijdens Jazz Middelheim met een nonet dat twee line-ups van haar band combineerde. Die bezetting breidt ze nu verder uit met een strijkkwartet en hobo, een instrument waarvoor ze een grote liefde ontwikkelde. Het materiaal dat ze schreef voor haar vorige albums neemt ze nu onder handen, gaat ze herwerken op maat van die XL-bezetting. Daarvoor doet ze onder meer een beroep op de steun van Bert Joris, die furore maakte in binnen- en buitenland als muzikant, componist en arrangeur voor het Brussels Jazz Orchestra.

Het uitwerken van dit ambitieuze project wordt voor Rosseel zo de bekroning van een ongemeen boeiend hoofdstuk in haar carrière en zet ongetwijfeld de deuren wijd open voor de toekomst.

LAKECIA BENJAMIN
Main Stage: 18:30-19:30

Toen Lakecia Benjamin in 2012 op de proppen kwam met haar debuutalbum ‘Retox’, was er consensus in de jazzwereld; dit is een meesterwerk van een veelbelovend jazztalent. Toch was het zes jaar wachten op de opvolger ‘Rise Up’. In de tussentijd tourde ze de wereld rond en mocht ze samenwerkingen met artiesten waaronder Gregory Porter, Alicia Keys, Stevie Wonder, The Roots en Santigold achter haar naam schrijven… Lakecia Benjamin is here to stay and werd niet veel later al gezien als een gevestigde waarde in de jazzwereld.

In 2020 bracht ze met ‘Pursuance’ een plaat uit die door verscheidene media als een ‘chef d'oeuvre’ bestempeld werd. Een release waarmee ze ode bracht aan de grootheden die haar liefde voor jazz ooit aanwakkerden. Het is een beweging die zich verder zet op ‘Phoenix’, dat eerder dit jaar verscheen. Haar laatste nieuwe album is niet alleen een lofzang aan helden zoals de kunstenaar Basquiat, jazzlegende John Coltrane of de eerder dit jaar overleden Wayne Shorter - haar persoonlijke favoriet - maar ze werkte ook samen met artiesten waaronder Angela Davis, Dianne Reeves en Sonia Sanchez. ‘Phoenix’ werd een erg persoonlijk album, geschreven tijdens de pandemie vanuit een gevoel dat - net als een feniks - we ook zullen opstaan uit de assen.

Geen twijfel mogelijk dat ze ook live voor onvergetelijke momenten zal zorgen wanneer ze deze zomer op het podium van Gent Jazz zal staan.

JULIAN LAGE TRIO
Main Stage: 20:15-21:15

Wat is de meest waanzinnige studentenjob die u ooit deed? De kans is klein dat het die van Julian Lage overtreft. Hij werd op zijn vijftiende namelijk ingelijfd aan de Stanford University, afdeling jazz als gitaarinstructeur. U vindt dat best een zot feit? Het wordt nog zotter: toen Lage twaalf (!) was, werd hij uitgenodigd om op te treden op de Grammy’s. De term ‘wonderkind’ is uitgevonden voor artiesten als Julian. Ondertussen is de man vijfendertig, werd hij al tweemaal genomineerd voor een Grammy met eigen werk, is hij sinds 2018 sparring partner van avant-gardist John Zorn en kruipt hij van tijd tot tijd in de studio met o.a. mede-wondergitarist Nels Cline (Wilco).

Als bandleider / solist bracht hij al acht albums uit. Sinds 2021 doet hij dat bij het prestigieuze Blue Note. Zijn eerste release op het legendarische jazzlabel was ‘Squint’ met bassist Jorge Roeder en drummer Dave King. Vorig jaar volgde dan ‘View With A Room’, een plaat die verder bouwt op de briljante synergie van zijn trio maar waar de toevoeging van gitaaricoon Bill Frisell een onnavolgbare verbreding brengt in de sowieso al expansieve sound van het trio. Net als bij vorige albums zat ook hier de vrouw van Lage - Margaret Glaspy - achter de knoppen. Haar unieke inzichten als singer-songwriter dragen bij aan de storytelling die voelbaar aanwezig is in de instrumentale muziek. Het resultaat is een prachtige verzameling van intieme doch weidse composities.

In 2023 bracht Lage trouwens ‘The Layers’ uit, een ep die focust op de zoektocht naar de uiteindelijke sound van ‘View With A Room’, een behind the scenes zeg maar. Absoluut de moeite waard om te beluisteren ter voorbereiding op zijn komst naar Gent Jazz!

BRANFORD MARSALIS QUARTET
Main Stage: 22:00-23:30

Branford Marsalis was een jonge, ambitieuze saxofonist op het gerenommeerde Berklee College of Music op het moment dat artiesten als Art Blakey, Herbie Hancock, Dizzy Gillespie en Miles Davis hun hoogdagen kenden. Samen met zijn broer - trompettist Wynton Marsalis - kwam hij terecht in hun kwartetten, kwintetten en big bands. Met zo’n namen op je starters-cv, is het niet verwonderlijk dat je daarna terecht komt bij Sting, Stevie Wonder, Carole King en zelfs… Grateful Dead. Marsalis werd in de jaren negentig door Jay Leno gevraagd als bandleider voor The Tonight Show Band en richtte Buckshot LeFonque op, een groep die jazz, rock en hiphop (succesvol!) combineerde. Later begon hij met het componeren van filmmuziek. Het moge duidelijk zijn; Branford Marsalis hield wel van een avontuur en stilzitten was er nooit bij.

Toch is er sinds 1986 een zekerheid, een constante in zijn carrière: Branford Marsalis Quartet. Sinds het begin exploreert het viertal op compromisloze en gedurfde wijze de full scope van wat jazz te bieden heeft. Geworteld in de traditie maar niet blind voor invloeden en ontwikkelingen vertrekken zij vanuit hun gedeeld kunstenaarsschap om steeds dieper te gaan in het muzikale universum. De muzikale symbiose die de laatste twintig jaar ontstaan is tussen Marsalis, pianist Joey Calderazzo en bassist Eric Revis, kreeg in 2009 een frisse wind toen drummer Justin Faulkner aan boord kwam.

Dit kwartet is het bewijs dat loyaliteit aan elkaar en verdieping uit gelijkgestemdheid kan leiden tot het samen vinden van ongekende hoogten.

VITJA PAUWELS
Garden Stage: 17:50-18:25

Wie al eens in de liner notes van (Belgische) albums duikt, weet dat de Brusselse multi-instrumentalist Vitja Pauwels de laatste jaren zeker niet stilgezeten heeft. Naima Joris, The Bony King of Nowhere, An Pierlé, Woolvs, Lara Rosseel… Allen doen (of deden) ze beroep op de talenten van de jonge muzikant. En dan hebben we het nog niet eens gehad over zijn rol als frontman van Bombataz… Die veelzijdigheid is iets dat Pauwels al van jongs af aan kenmerkt, zo lijkt het. Als vijfjarige begon hij gitaar te spelen. Hij doorliep de klassieke muziekschool maar speelde als tiener evengoed popdeuntjes mee met de radio. Na studies architectuur - iets wat hem naar eigen zeggen muzikale structuren beter heeft doen begrijpen - lonkte het Conservatorium waar hij jazzgitaar ging studeren maar tegelijk een onderzoek naar elektronica voerde.

Na zijn studies bracht hij in 2019 een eerste soloplaat uit, ‘Day at Half Speed’. Tussen al zijn eigen projecten en betrokkenheid bij anderen, vond de Brusselaar vorig jaar toch nog de tijd om een wondermooi soloalbum uit te brengen op W.E.R.F. Records. ‘Drift By / Sink In’ is een muzikale ontmoeting tussen traditie en experiment, tussen een liefde voor jazz, americana, roots en elektronische muziek, drumcomputers en effectpedalen. Focus Knack haalde vergelijkingen aan met grootmeesters Daniel Lanois en Ry Cooder en verwezen het kleinood meteen door naar de eindejaarslijstjes. Hij stelde het album onder meer voor in Flagey, Handelsbeurs en AB en op het BRAND! Festival in Mechelen. Daar ontmoette hij levende legende Marc Ribot. Die was danig onder de indruk van de Brusselaar; in 2024 zullen ze als Early Life Forms samen muziek uitbrengen.

Maar eerst doet Pauwels het dus nog eens solo op Gent Jazz. Future legend!

KAHIL EL’ZABAR QUARTET
Garden Stage: 19:35-20:10 / 21:20-21:55

Nog een levende legende op de affiche van Gent Jazz 2023: Kahil El’Zabar, de pionier van de ‘spiritual groove’ en afrocentrische jazz! De Chicago born and raised percussionist en componist draait al meer dan vier decennia mee aan de top van de avant-garde jazz scene en heeft doorheen die veertig jaar samengewerkt met iedereen van Pharoah Sanders, Nina Simone, Stevie Wonder, Archie Shepp en Billy Bang tot Paul Simon - om er maar een paar op te noemen. In de jaren zeventig - na Afrikaanse muziekstudies aan de Universiteit van Ghana - richtte hij in Chicago het Ethnic Heritage Ensemble op, een (nog steeds actief) ensemble dat in jazzcirkels met terechte bewondering wordt aanbeden.

In 2020 bracht El’Zabar in kwartetvorm het album ‘America The Beautiful’ uit op het Londense Spiritmuse Records. Het album baadde in urgentie en kaartte de toenmalige toestand van de Verenigde Staten aan maar verspreidde ook hoop voor een betere toekomst voor het land waar El’Zabar oprecht van houdt. Als een mentor ondersteunt de percussionist steevast jonge artiesten uit Chicago. Zo werd celliste Tomeka Reid voor dat album ingelijfd in zijn kwartet en bombardeerde trompettist Corey Wilkes zichzelf tot een favoriet van de grootmeester (en Pitchfork, The Guardian en Gilles Peterson). Vorig jaar kwam opvolger ‘A Time For Healing’ uit. Vanuit eenzelfde urgente vraagstelling verruimt El’Zabar zijn blik en zet hij, ondanks groeiende globale angst en vereenzaming, in op verbinding. Met elkaar, met onszelf en met de spirituele wereld. Trompettist Corey Wilkes keert glorieus terug, toetsenist Justin Dillard verspreidt Hammond-warmte terwijl nieuwkomer Alex Harding front, center and back respectvol de show steelt.

Een live ontmoeting tussen een legende en legendes in wording op Gent Jazz… Beter wordt het niet!

STÉPHANE GALLAND & THE RHYTHM HUNTERS
Garden Stage: 23:40-00:40

Drummer Stéphane Galland is een van die artiesten die vergroeid is met zijn instrument. Hij begon met drummen op zijn derde, speelde als tiener al mee met internationale kleppers en werkte voor zijn achttiende verjaardag zijn Conservatoriumstudies af. Hij vergaarde naam en faam als een van de oprichters van Aka Moon - ook op Gent Jazz te zien in ontmoeting met het Brussels Jazz Orchestra - in de jaren negentig en staat bekend als een immens creatieve drummer die complexe ritmes vanzelfsprekend doet lijken. Zijn kundigheid en ritmegevoel leverden hem al uiteenlopende gigs op bij onder andere Toots Thielemans, Philippe Boesmans en Ibrahim Maalouf maar ook Zap Mama, Axelle Red en de legendarische Senegalese percussionist Doudou N'Diaye Rose klopten al bij hem.

Daarnaast is Galland ook een notoir reiziger. Andere continenten exploreren, staat steevast gelijk met speuren naar nieuwe ritmes, nieuwe grooves. The Rhythm Hunters is in het leven geroepen om die muzikale ontdekkingstocht over te brengen op andere muzikanten. Het internationaal zeskoppig gezelschap gaat aan de slag met nieuwe composities van Galland die vertrekken van ritmische principes uit verschillende windstreken en delen van de wereld en komen zo tot een nieuwe muzikale taal. Ongewone en complexe ritmes worden collectief verkend en uitgepuurd tot een vloeiend geheel. Het is het logische vervolg op zijn vorige project ‘(the mystery of) Kem’, al gaan The Rhythm Hunters nog een stap verder. Tenorsaxofonist Shoko Igarashi (Japan), altsaxofonist Sylvain Debaisieux, trompettist Pierre-Antoine Savoyat (Frankrijk), pianist Wajdi Riahi (Tunesië) en bassist Louise van den Heuvel (Nederland) nemen je samen met Galland mee op een unieke exploratie van ritmische territoria.

Muziek voor avontuurlijke oren!

15.07

ALEX KOO
Main Stage: 16:45-17:45

De Belgisch-Japanse toetsentovenaar Alex Koo leek voorbestemd voor een carrière als klassiek concertpianist, maar in zijn tienerjaren raakte hij helemaal begeesterd door jazz. Gedreven door zijn passie verhuisde hij naar New York, waar hij studeerde en doceerde aan het befaamde NYU Steinhardt. Hij kwam er in aanraking met jazzgrootheden Mark Turner en Ralph Alessi, met wie hij in 2019 het album “Applebueseagreen” uitbracht, dat prompt werd opgenomen in de prestigieuze lijst van Best Albums of 2019 van het legendarische Downbeat Jazz Magazine met de woorden “stunningly original”. Ook in eigen land volgt de ene laaiende recensie de andere op. De Tijd vindt België te klein voor Alex Koo, terwijl Le Soir enkel met verstomming kan reageren op het talent van de pianist.

Met zijn gloednieuwe ‘Etudes for Piano’, gecomponeerd in opdracht van Bozar Brussel en uitgebracht op W.E.R.F. Records, laat hij zijn voorliefde voor beide werelden – jazz en klassiek – samenvloeien. Avonturisme en virtuositeit gaan hand in hand met melancholie... en ellebogenwerk (letterlijk, voor wie Koo écht kent). Zijn muziek klinkt als een huwelijk tussen Debussy, Chopin, Reich, Rachmaninov enerzijds en Keith Jarrett, Craig Taborn, Brian Eno en Philip Glass anderzijds. ”Het draait om frictie, om achterover leunen en pushen. Het innerlijke ritme van de mens, dat wil ik horen,” dixit Koo.

Een bezwerende rasverteller op piano.

BILAL
Main Stage: 18:30-19:30

Bilal Sayeed Oliver wordt wel eens ingedeeld in het vakje van de neo-soul, een hedendaags genre dat vooral teruggrijpt naar de klassieke artiesten uit de jaren zestig en zeventig. We kunnen het de hokjesdenkers niet kwalijk nemen; zijn eerste album ‘1st Born Second’ - uitgebracht op major label Interscope - was een exemplarisch voorbeeld van het genre en single ‘Soul Sista’ katapulteerde Bilal tot een van de wonderkinderen binnen het genre waar D’Angelo, Maxwell en Erykah Badu de plak zwaaiden. Bilal was ondertussen ook opgenomen in het legendarische collectief Soulquarians, samen met o.a. J Dilla, Mos Def, Q-Tip en Raphael Saadiq.

Hij had makkelijk een superster kunnen worden, zoveel is duidelijk. Maar Bilal had altijd al andere, creatievere plannen waarop hij zijn klassiek getrainde stem - met groots bereik en een prachtige falsetto - wou inzetten. Toen hij zijn tweede album - met producties van Dr. Dre en Jay Dee - na een lek principieel weigerde uit te brengen, wees Interscope hem de deur. Gelukkig kon Bilal ondertussen rekenen op een trouwe fanbase en wanneer hij negen jaar later eindelijk met nieuw werk komt, staan die klaar om hem terug in de armen te sluiten. Sindsdien heeft hij nooit problemen gehad om zijn unieke mix van jazz, soul, hiphop en r&b aan de man te brengen; indielabels staan in de rij, supersterren als Beyoncé, Jay-Z, Kendrick Lamar en The Roots nodigen hem uit om samen te werken en zijn liveperformances worden bejubeld als intense ervaringen.

De gedoodverfde superster werd wereldbekende indiefavoriet en is zo het levende bewijs dat vasthouden aan en trouw blijven aan je eigen artistieke overtuiging altijd oplevert.

BJO INVITES AKA MOON
Main Stage: 20:15-21:15

In 2022 mocht Aka Moon, het jazztrio bestaande uit saxofonist Fabrizio Cassol, bassist Michel Hatzigeorgiou en drummer Stéphane Galland, dertig kaarsjes uitblazen. Op hun unieke sound waarbij jazz, rock en invloeden uit wereldmuziek samenvloeien in een onnavolgbare avant-garde mengeling zit absoluut nog geen sleet. Hetzelfde kan gezegd worden van Brussels Jazz Orchestra. Zij mogen dit jaar hun dertigste verjaardag vieren en ook zij zijn in de fleur van hun carrière. De ideale gelegenheid om beide bands, die ieder in zowel binnen- als buitenland een indrukwekkend parcours aflegden, voor het eerst samen te brengen.

Aka Moon en Brussels Jazz Orchestra maken al decennia lang deel uit van het (inter)nationale jazzlandschap maar sloegen nooit eerder de handen in elkaar. Ze ontwikkelden doorheen de jaren allebei een sterke eigen identiteit en uniek muzikaal idioom. Hun muzikale werelden mogen op het eerste gezicht dan wel ver van elkaar staan, deze verrassende en inspirerende samenwerking zal ongetwijfeld nieuwe muzikale common ground creëren. Aka Moon staat bekend om zijn weergaloze vrijheid terwijl de dynamiek van Brussels Jazz Orchestra uitgaat van een georkestreerde aanpak, geworteld in de jazztraditie. Een combinatie die beide bands uitdaagt om zich ver van platgetreden paden te begeven en de verbeelding hoog in het vaandel te dragen.

Vuurwerk gegarandeerd.

HERBIE HANCOCK
Main Stage: 22:00-23:30

Hoewel het Gent Jazz niet ontbreekt aan legendarische artiesten dit jaar, is afsluiter Herbie Hancock misschien wel de meest legendarische van ze allemaal. De pianist / componist / producer draait al meer dan zestig jaar mee; hij verdiende zijn strepen bij Miles Davis in de jaren zestig, brak solo door in de jaren zeventig, introduceerde fusion jazz bij het grote publiek met zijn tijdloze plaat ‘Head Hunters’ - u kent ongetwijfeld ‘Watermelon Man’, schreef met ‘Rockit’ een breakdance anthem in de jaren tachtig, inspireerde rappers in de jaren negentig, experimenteerde met elektronische subgenres in combinatie met jazz in de jaren nul, werd benoemd tot professor in muziek in de jaren tien en speelde op Glastonbury in de jaren twintig. Oh, hij sprokkelde ook nog eens veertien Grammy Awards en een Oscar bijeen.

De lijst van artiesten waarmee Hancock samenwerkte - hetzij als gastmuzikant, hetzij als producer, hetzij als songwriter - is werkelijk eindeloos en overschrijdt alle genregrenzen. Het is symbolisch voor zijn carrière want hoewel hij al tijdens zijn tijd bij Miles Davis gezien werd als een revolutionaire muzikant, zou Hancock met elk nieuw album, elk nieuw project telkens weer bewijzen dat er more than meets the eye is. Herbie Hancock is het levende bewijs dat goede muziek iedereen kan raken en samenbrengen, dat creativiteit niet gebonden hoeft te zijn aan een genre en dat de genialiteit van een individu het talent van anderen kan aanwakkeren.

Herbie Hancock is de gedroomde afsluiter voor Gent Jazz 2023.

PROFOUND OBSERVER
Garden Stage: 17:50-18:25

Saxofonist/componist Lennert Baerts is een man die de afgelopen jaren hoge ogen wierp met verschillende releases die zijn ambitie, nieuwsgierigheid en zin voor avontuur en evolutie tentoonstelden. Hij werd opgenomen bij De Twintigers van Klara en wordt gerekend tot de boeiendste jonge stemmen in het Belgische jazzlandschap. Met Profound Observer brengt hij intrigerende persoonlijkheden en kleuren samen, waarmee hij een brug slaat tussen stijlen, temperamenten en generaties. “Ik wilde vrijheid creëren. Als we op het podium stappen, staat maar een minimum op onze partituren. Net genoeg om onze identiteit te behouden, maar hoe we het verder aanpakken, zien we op het moment zelf.”

Naast zichzelf bestaat Profound Observer uit gitarist Vitja Pauwels - 14 juli ook solo te zien op Gent Jazz - en de ingeweken Nederlandse drummer Daniël Jonkers. Baerts koos hen vanwege hun warme klankkleur, intuïtie en unieke muzikale identiteit. Elk van hen overschrijdt binnen die identiteit de grenzen van jazz. Respectvol maar kordaat. Het trio wordt aangevuld met trompetvirtuoos en belgojazzlegende Bert Joris. Samen brachten ze vorig jaar ‘I Choose Not To’ uit, een album vol tot de essentie herleide composities die maximaal ruimte laten voor persoonlijke inbreng. Klank, intimiteit en vrijheid zijn de drie sturende kernwoorden bij Profound Observer. Daar voegen wij graag nog ‘intergenerationele kruisbestuiving’ aan toe. Of zoals De Standaard het stelt; “zet een jong jazztrio samen met een staatsman van de Belgische jazz en je krijgt een goed album, en een nog beter concert.”

IMMANUEL WILKINS QUARTET
Garden Stage: 19:35-20:10 / 21:20-21:55

Toen Immanuel Wilkins drie jaar geleden zijn debuutalbum ‘Omega’ uitbracht op Blue Note Records (!) was er snel consensus; deze jonge altsaxofonist is een grootheid in wording. The New York Times riep het album uit tot beste jazzalbum van 2020, Pitchfork sprak dan weer van een solide fundament voor een grootse toekomst. Dat zijn referenties waar een mens al eens mee kan uitpakken. De manier waarop over hem gesproken wordt, doet wat denken aan de ontdekking van Kamasi Washington enkele jaren geleden. Qua aanpak lijken de twee alvast op elkaar; net als Washington gaat Wilkins voor een ‘epische’ methode. Nu, genoeg vergeleken want de eigenheid van de in Philadelphia opgegroeide saxofonist is meteen hoorbaar bij een eerste luisterbeurt.

Wat ook meteen opvalt, is de voelbare connectie tussen Wilkins en zijn bandleden. Het kwartet, vervolledigd door pianist Micah Thomas, bassist Matt Brewer en drummer Kweku Sumbry, bevestigde die connectie in 2022 met ‘The 7th Hand’. Er wordt wel eens gezegd dat een tweede plaat - maak of kraak - de moeilijkste is om als artiest te maken maar het lijkt niet dat Wilkins daar veel last van had. ‘The 7th Hand’ is een epische conceptplaat die blackness viert, religie centraal stelt en zowel erg weidse als intieme momenten heeft. Het is jazz die zijn schatplichtigheid aan blues niet onder stoelen of banken steekt en die gospel in the mix smijt. Het is jazz die spreekt zonder woorden, die intellectueel genoeg is om kenners te triggeren maar tegelijk perfect toegankelijk is voor liefhebbers.

Don’t miss out on one of the future greatest - want ‘one of the greats’ is ie nu al.

HAROLD LÓPEZ-NUSSA QUARTET
Garden Stage: 23:40-00:40

Het wordt gezegd dat de straten van Havana op elk moment van de dag gevuld zijn met muziek. Uit huizen, restaurants, bars stroomt de ziel van Cuba de straat op. In die setting groeide pianist Harold López-Nussa op. Naast die permanente blootstelling aan de vele lokale genres van zijn vaderland, kreeg López-Nussa ook heel wat inzichten mee via zijn familie die muziek ademde. Onder de invloed van zijn moeder - een pianolerares - ontwikkelde López-Nussa zijn liefde voor het instrument terwijl zijn nonkel - Ernán López-Nussa, zelf geen onbekende jazzpianist - hem jazz deed ontdekken. Zijn talent was overduidelijk en in no time brak de Cubaan nationaal en vooral ook internationaal potten.

Wat sloeg er dan net zo aan? De unieke combinatie in López-Nussa’s muziek waarbij jazz en Cubaanse pop elkaar ontmoeten. Dat levert een spannend resultaat op, vertrekkend van het vrije pianospel van López-Nussa maar doorheen zijn carrière rijkelijk aangevuld met pulserende ritmes uit reggaeton, swingende mambo en Songo invloeden, om maar enkele zaken op te noemen. Samen met bassist Luques Curtis en zijn broer Ruy Adrián López-Nussa op drums brengt hij in mei ‘Timba a la Americana’ uit. Daarvoor werkte hij samen met harmonicaspeler Grégoire Maret die naast een Grammy Award ook samenwerkingen met grootheden als Herbie Hancock, Prince en Pat Metheny op zijn cv mag zetten.

Op Gent Jazz komt het kwartet die nieuwe muziek voorstellen. Warm die dansbenen maar al op!

Other

Tricollectif : Préparez-vous à vos prochaines Soirées du Tricot... JAZZFESTIVAL BRAND! editie 2016 CAMERON BROWN’S 70TH BIRTHDAY BASH FARMHOUSE JAZZ CLUB HARSEWINKEL: 'BEYOND THE BLACK STUMP' Vorhang auf für das 30. Internationale Jazzfestival St. Ingbert 2016 Betonmusik im Goethebunker Essen I Got Rhythm – Kunst und Jazz seit 1920 Bremen: jazzahead! 2016 Showcases Elf toonaangevende basklarinettisten uit binnen- en buitenland How deep is the ocean of today’s guitarreros? LEUVEN JAZZ 2016: GEVULDER DAN OOIT TEVOREN Joëlle Léandre: la contrebasse dans tous ses états... Amiens: 30 ans de Label Bleu - 50 ans de Maison de la Culture BesteBuren: Kris Defoort - Wolter Wierbos / Fred Van Hove - Eric Boeren R.I.P. GUY VAN DE POEL

In case you LIKE us, please click here:

Hotel-Brasserie
Markt 2 - 8820 TORHOUT

Rik Bevernage
(19.4.1954 - 6.3.2018)
foto © Stefe Jiroflée

Philippe Schoonbrood
(24.5.1957-30.5.2020)
foto © Dominique Houcmant

Special thanks to our photographers:

Petra Beckers
Ron Beenen
Annie Boedt
Klaas Boelen
Henning Bolte
Serge Braem
Cedric Craps
Christian Deblanc
Philippe De Cleen
Paul De Cloedt
Cindy De Kuyper
Koen Deleu
Ferdinand Dupuis-Panther
Anne Fishburn
Federico Garcia
Jeroen Goddemaer
Robert Hansenne
Serge Heimlich
Dominique Houcmant
Stefe Jiroflée
Herman Klaassen
Philippe Klein
Jos L. Knaepen
Tom Leentjes
Hugo Lefèvre
Jacky Lepage
Olivier Lestoquoit
Eric Malfait
Simas Martinonis
Nina Contini Melis
Anne Panther
Jean-Jacques Pussiau
Arnold Reyngoudt
Jean Schoubs
Willy Schuyten
Frank Tafuri
Jean-Pierre Tillaert
Tom Vanbesien
Jef Vandebroek
Geert Vandepoele
Guy Van de Poel
Cees van de Ven
Donata van de Ven
Harry van Kesteren
Geert Vanoverschelde
Roger Vantilt
Patrick Van Vlerken
Marie-Anne Ver Eecke
Karine Vergauwen
Frank Verlinden
Jan Vernieuwe
Anders Vranken
Didier Wagner

and to our writers:

Mischa Andriessen
Robin Arends
Marleen Arnouts
Werner Barth
José Bedeur
Henning Bolte
Erik Carrette
Danny De Bock
Denis Desassis
Pierre Dulieu
Ferdinand Dupuis-Panther
Federico Garcia
Paul Godderis
Stephen Godsall
Jean-Pierre Goffin
Claudy Jalet
Chris Joris
Bernard Lefèvre
Mathilde Löffler
Claude Loxhay
Ieva Pakalniškytė
Anne Panther
Etienne Payen
Jacques Prouvost
Yves « JB » Tassin
Herman te Loo
Eric Therer
Georges Tonla Briquet
Henri Vandenberghe
Iwein Van Malderen
Jan Van Stichel
Olivier Verhelst