GENT JAZZ 2019

Zaterdag 29/06/2019

22:30 - 00:00 MAIN STAGE: YANN TIERSEN

Eerst de obligate opener: ja, Yann Tiersen is die van Le fabuleux destin d’Amélie Poulain. Maar nog veel belangrijker: Tiersen is ook die onwaarschijnlijk veelzijdige componist die invloeden van zowel Frédéric Chopin en Erik Satie als Philip Glass en Michael Nyman in zijn muziek stopt, en samenwerkt met eigenzinnige rock- en popmuzikanten als Stuart A. Staples (Tindersticks), Elizabeth Fraser (Cocteau Twins) en Jane Birkin.

Anders gezegd: Yann Tiersen hoort nog geen klein beetje thuis op Gent Jazz Festival. Zeker nu hij net een nieuw album uit heeft dat volgens velen uittorent boven de rest van zijn al indrukwekkende oeuvre. All staat vol ingenieuze composities om niet zozeer bij weg te dromen dan wel in een diepe trance te geraken. Verwacht je aan het meest magische concert van de zomer.


20:30 - 21:45 MAIN STAGE: RYMDEN

Bugge Wesseltoft (piano, keyboards) – Dan Berglund (bass) – Magnus Öström (drums)

Bugge Wesseltoft verlangde ernaar om nog eens in een pianotrio te spelen. En als groot voorstander van “Europese jazz als eigen kunstvorm” kon de wereldberoemde Noorse pianist niet anders dan twee vrienden én vernieuwende krachten in de Europese jazz uitnodigen: Magnus Öström en Dan Berglund. De muziek van de nieuwe ‘supergroep’ RYMDEN is gebaseerd op drie elementen: melancholische & atmosferische songwriting, dramatisch geladen ritmes en virtuoze jazz van het hoogste niveau. Voeg daarbij de invloeden van Bach, filmmuziek en zelfs rock, en je krijgt een werkelijk unieke sound en live-ervaring.


18:30 - 19:45 MAIN STAGE: NOAH VANDEN ABEELE

Het schijnt dat piano weer ‘in’ is. Maar u bent ongetwijfeld van mening dat ze nooit ‘out’ geweest. En voor Noah Vanden Abeele al helemaal niet. “Op piano kan je al een heel verhaal vertellen door één enkele noot te spelen”, aldus de Belgische pianist. “Zolang je die noot maar in alle eerlijkheid speelt.” Vorig jaar bracht Vanden Abeele zijn debuutplaat Universe uit – naar eigen zeggen het resultaat van zijn grote liefde voor compositie én improvisatie – maar in feite draait hij al jaren mee. Als huispianist van de Cinematek, bijvoorbeeld, waar hij al meer dan driehonderd stille films van muziek voorzag. Maar evengoed als de vaste begeleider van de studenten van de gerenommeerde dansschool P.A.R.T.S. Klinkt moeilijk? Helemaal niet! Zoals Bruzz liet optekenen: “Zijn intuïtieve spel en de romantische lijnen sluiten aan bij een generatie hedendaagse minimalisten die de hectische waan van de dag sluimerend van antigif voorzien.”


16:30 - 17:45 MAIN STAGE: GUY VAN NUETEN

Guy Van Nueten schreef vorig jaar geschiedenis als de eerste Belg op het prestigieuze platenlabel Sony Classical, met zijn sublieme album Contact. “In één klap vond ik meer luisteraars”, zei de pianist daarover in Humo. Al moet gezegd dat hij de voorbije dertig jaar in feite nooit veel moeite ondervond om een publiek te vinden. Een zeer divers publiek trouwens! Van Nueten speelde in de jaren 90 bij de Belgische cultgroep The Sands, hij nam in de noughties een puike live-plaat op met Tom Barman en tussendoor schreef hij muziek voor tientallen films en theaterstukken. En nu is hij dus officieel klassiek componist. Of zoals Mauro Pawlowski het samenvat: “Guy is die zeldzame muzikant die wars van alle trends zijn tijdloze idioom weet vol te houden.”


00:00 - 01:00 GARDEN STAGE: OTTLA

Bert Dockx (guitar) – Nicolas Rombouts (double bass) – Frans Van Isacker (alto saxophone) – Thomas Jillings (tenor Saxophone) – Louis Evrard (drums) – Yannick Dupont (drums, electronics)

U kent Bert Dockx natuurlijk van Dans Dans en Flying Horseman. Of van zichzelf. Zijn vorige soloplaat Transit (vol bloedmooie covers van onder meer Bruce Springsteen en Fleetwood Mac) kreeg in Humo liefst vier sterren, en Dockx mocht zich gelijk de titel ‘Bard van de Nacht’ opspelden. Komt dat dus even goed uit, want met zijn relatief nieuwe jazzband OTTLA mag de gitarist dit jaar om middernacht de Garden Stage afsluiten. Waar u zich juist aan mag verwachten? Verschillende composities van grootmeesters als Thelonious Monk en Herbie Nichols, aan wie Dockx zijn liefde voor jazz heeft te danken, maar ook een pak eigen werk én een hoop improvisatie. Eerlijk waar: dit wordt een topper!


21:50-22:50, 19:50-20:50 & 17:50-18:50 MAIN STAGE: ANDREA BELFI

Vlak voor Andrea Belfi met Thom Yorke de hort op gaat – de Italiaan neemt het voorprogramma van diens Europese zomertournee voor zijn rekening – doet hij Gent aan met zijn grensverleggende mix van drum, percussie en elektronica. Mary Anne Hobbs en Gilles Peterson zijn al even fan, net Nils Frahm, die hem drie jaar geleden meevroeg op tournee met zijn opvallende R&S Records-project Nonkeen.

Zondag 30/06/2019

19:30 - 21:00 MAIN STAGE: JAMIE CULLUM

De Britse jazzmuzikant Jamie Cullum is een graag geziene gast op Gent Jazz Festival. Na zijn passages in 2009 en 2013, staat hij er op 30 juni alweer voor de derde keer mét een nieuwe plaat. De rasperformer legt er momenteel de laatste hand aan, waarna een wereldwijde tournee volgt met Gent als enige Belgische stop. Tot die tijd hoort u hem nog steeds elke week op BBC Radio 2 – luisteren! – en kan u zich troosten met het feit dat de pianist nog nooit een concert heeft gegeven dat niet spectaculair was (en dat dat dit jaar op Gent Jazz Festival niet anders zal zijn).


17:30 - 18:45 MAIN STAGE: JASPER STEVERLINCK

Precies twintig jaar nadat hij met Arid de fel bejubelde Belpopklassieker Little Things of Venom in de winkel legde, gaat het Jasper Steverlinck ook weer solo flink voor de wind. Zijn tweede soloplaat Night Prayer kreeg vorig jaar niet alleen een hoop lovende kritieken, Steverlinck verkocht ver elke stop van de aansluitende tournee volledig uit. Nochtans was hij er aanvankelijk niet gerust in: “Ik dacht dat de muziekindustrie mij vergeten was”, gaf hij bij de release van het album toe. Maar de muziekindustrie was de singer-songwriter met de engelenstem láng niet vergeten, en muziekliefhebbers nog veel minder. En het moet sowieso ook gezegd: Night Prayer is een dijk van een plaat waarvoor Steverlinck, met de hulp van Jean Blaute, alle nummers in één take opnam. Eerlijk, en heerlijk.


15:30 - 16:45 MAIN STAGE: JUDI JACKSON

“Nina Simone was heftig”, aldus Judi Jackson. “Ze ging naar plaatsen in haar muziek waar de meeste artiesten alleen maar van kunnen dromen.” De nu 26-jarige jazzvocalist en multi-instrumentalist werd voor het eerst geïntroduceerd aan Simone, Billie Holiday en Ella Fitzgerald op veertienjarige leeftijd, toen de wereldvermaarde trompettist Wynton Marsalis, die Jackson tijdens een concert had ontmoet (waar ze hem vertelde dat ze een artiest wilde worden die grenzen verlegt), haar een hoop cd’s toestuurde met opnames van de grootste jazzdiva’s uit de geschiedenis. Vandaag is Jackson zelf goed op weg om zo’n – we bedoelen het écht niet slecht – diva te worden.


21:00 - 22:00 GARDEN STAGE: BLOW 3.0

BLOW is dood, lang leve Blow 3.0! Het verschil? Vroeger maakte het gemaskerde trio naar eigen zeggen elektronische muziek waar je geen elektriciteit voor nodig hebt. Vandaag jagen ze wel degelijk stroomstoten door hun songs. Maar zoals Indiestyle schreef toen de band begin mei in de AB opende voor Mark Guiliana Beat Music: “De insteek blijft dezelfde – de drie maken dansbare, atypische muziek die het midden houdt tussen jazz, hiphop en funk.” Meer houdt de succesformule van Blow 3.0 volgens de recensent van dienst niet in, “maar dat ze nog steeds werkt, werd in de AB wel heel erg duidelijk.”


18:50-19:25, 16:50-17:25 & 14:50-15:25 GARDEN STAGE: KOLONEL DJAFAAR

Smith Doyin (tenor sax) – Willem De Mol (trombone) – Dylan Meersman (trumpet) – Lodewijk Lefevre (baritone sax) – Tom Speelman (keys) – Jan De Grote (bass) – Joris Wendelen (guitar) – Anton Van Hove (drums) – Michel Suy (percussion)

Kolonel Djafaar staat bekend om zijn even verrukkelijke als eigenzinnige mix van Afrobeat en Ethio-jazz. En dus mag het allicht niet verbazen dat de negenkoppige Antwerpse band sterk beïnvloed is door onder meer Fela Kuti, Jungle By Night, The Budos Band en Mulatu Astatke. Zwoel, dansbaar, zweterig en aanstekelijk: een optreden van Kolonel Djafaar is in de regel een nog grotere delicatesse dan hun pas verschenen debuutalbum Forgotten Kingdom.

Woensdag 03/07/2019

22:45-00:00 MAIN STAGE: STUFF.

© Francis Vanhee

Joris Caluwaerts (keys) – Dries Laheye (bass) – Andrew Claes (EWI, sax) – Lander Gyselinck (drums) – Mixmonster Menno (dj)

Wat valt er in feite nog te vertellen over STUFF. dat al geen honderd keer is gezegd en geschreven? De verrukkelijk explosieve band rond drummer Lander Gyselinck kreeg de voorbije jaren zowat elke denkbare muziekprijs naar zijn hoofd geslingerd, ze reden de grootste Belgische zomerfestivals tot de zweterigste Londense jazzclubs in de vernieling, gingen op tournee met muziek van Howard Shore en – bovenal – worden gezien als de pioniers van de nieuwe Belgische jazzscene. Looking for some hot STUFF. baby this evening? Check!


20:45 - 22:00 MAIN STAGE: MULATU ASTATKE

Mulatu Astatke, de peetvader van de Ethio-jazz, is het ouderdomsdeken van 3 juli, de dag waarop verder vooral jonge wolven aantreden. (We hebben het niet nagerekend, maar er staan die dag vast bands op Gent Jazz Festival van wie de gezamenlijke leeftijd van de leden niet in de buurt komt van die van Astatke.) Maar als je weet dat Jim Jarmusch maar liefst zeven van zijn nummers koos voor de soundtrack van zijn uitmuntende film Broken Flowers, en dat hij de voorbije twintig jaar werd gesampled door iedereen van Kanye West en Nas tot Madlib en Oddisee, dan weet je dat Astatke daar helemaal tussen thuishoort.


19:00 - 20:00 MAIN STAGE: JAMES HOLDEN & THE ANIMAL SPIRITS

James Holden? Op Gent Jazz Festival!? Awel, ja! Met het improvisatie-ensemble The Animal Spirits maakte de Britse elektronicapionier recent een even baanbrekend als krankzinnig album waarop vrolijk ambient, psychedelica, krautrock, elektronica en jazz met elkaar worden versmolten. “It’s his most dramatic rejection yet of anything resembling ‘dance music’ in the functional DJ-led sense”, schreef een enthousiast Pitchfork, dat eveneens noteerde dat Holden zich ervoor liet inspireren door onder meer Pharaoh Sanders en Don Cherry. Live doet hij er bovendien nog een flinke schep bovenop: Humo sprak bij een vorige passage over “een Orbital-concert dat ter plekke werd gesequencet en gemixt door een paar Aphex Twinnen én een jazzman in een lang wit kleed”.


17:15 - 18:15 MAIN STAGE: MOSES BOYD EXODUS

“Devastatingly subtle but defiantly fun”, kopte de Britse krant The Independent onlangs boven een concertverslag van Moses Boyd Exodus. Gevolgd door: “If jazz is an unbounded mentality rather than a rulebook, then Moses Boyd embodies it.” De Britse drummer groeide op met zowel Tony Allen als grime, en hij werkte intussen niet alleen samen met Sons of Kemet en Zara McFarlane, maar ook met Four Tet en Little Simz. Boyd accelereert in twee seconden van 0 naar 100 km/u én van jazz over hiphop naar elektronica.


15:30 - 16:30 MAIN STAGE: MAKAYA MCCRAVEN

Makaya McCraven (drums) – Junius Paul (bass) – Greg Spero (keys) – Matt Gold (guitar) – Irvin Piece (tenor)

Zijn pa, de Amerikaanse jazzdrummer Steve McCraven, leerde het vak bij Marion Brown en Archie Shepp. Zijn ma, Ágnes Zsigmondi, mengt Hongaarse folk met jazz. Van de eerste heeft drummer en zelfverklaarde beatwetenschapper Makaya McCraven zijn ongenadige en hypnotiserende ritmiek geërfd, van de tweede zijn open blik op de wereld én dorst om te experimenteren met andere genres. Geïnspireerd door onder meer Madlib en Flying Lotus sloeg McCraven de voorbije jaren een brug tussen jazz en hiphop, tussen Chicago en Londen, en tussen avant-garde en – zoals hij ze ook weer zelf noemt – organische beats.


13:45 - 14:45 MAIN STAGE: BLICK BASSY

© Justice Mukheli

Blick Bassy (guitar, lead vocals) – Clément Petit (cello, vocals) – Johan Blanc (trombone, keyboard, vocals) – Arno de Casanove (trumpet, keyboards, vocals)

In Frankrijk, waar de Kameroense singer-songwriter Blick Bassy zich tegenwoordig ophoudt, werd zijn pas verschenen conceptalbum 1958 (over de antikoloniale leider Ruben Um Nyobé, die onafhankelijkheid eiste voor Kameroen en in 1958 door de Fransen werd vermoord) onder superlatieven bedolven. Maar ook aan de andere kant van het kanaal waren ze enthousiast. The Guardian noemde Bassy zelfs onomwonden één van de meest inventieve Afrikaanse stemmen van het moment, en de krant had het toen niet alleen over zijn feitelijke ‘spookachtige, soulvolle stem’, maar ook over zijn opvallende mix van Afrikaanse, Latijns-Amerikaanse én Noord-Amerikaanse klanken en teksten, waarin hij hete hangijzers niet uit de weg gaat.


00:00 - 01:00 GARDEN STAGE: MDC III

Mattias De Craene (reeds) – Simon Segers (drums, percussion) – Lennert Jacobs (drums, percussion)

“Het is bijna niet te begrijpen hoe de drie erin slagen om live tot zo’n resultaat te komen”, opperde Het Nieuwsblad na een optreden van MDC III, de band van saxofonist Mattias De Craene en zijn twee drummers/percussionisten Simon Segers en Lennert Jacobs. “We kunnen het niet beter vergelijken dan met automekaniekers die aan een wagen sleutelen, terwijl ze er mee aan het rijden zijn!” De vraag is dan nog enkel welke wagen dat precies is: MDC III is te vuil en te luid voor een Tesla, te onvoorspelbaar voor een Renault Clio en te buitenissig voor de Ecto-1 uit Ghostbusters. Een opgedreven Trabant dan maar?


22:05 - 22:35 GARDEN STAGE: COMMANDER SPOON

Pierre Spataro (saxophone, clarinet) – Sammy Wallens (drums) – Florent Jeunieaux (guitar) – Fil Caporali (double bass)

Toen Lefto vorig jaar zijn puike compilatie Jazz Cats (vol jonge, Belgische jazzmuzikanten) voorstelde in de AB, was Commander Spoon erbij. Logisch, want los van het feit dat er in Brussel geen betere jazzband bestaat om de ‘party’ in ‘releaseparty’ te stoppen, belichaamt het viertal alles wat The New Wave of Belgian Jazz zo boeiend maakt: mét respect slopen ze muren tussen jazz, hiphop, rock en elektronica, er zitten zowel klassieke als exotische invloeden in hun composities, en als er moet samengewerkt worden met, bijvoorbeeld, popacts als JUICY en Darrell Cole zijn ze er als de kippen bij.


20:05 - 20:35 GARDEN STAGE: STEIGER

Gilles Vandecaveye (piano, keyboards) – Kobe Boon (bass) – Simon Raman (drums)

De carrière van Steiger blijft in, euh, stijgende lijn gaan. Nadat de drie in 2017 tekenden voor de uitstekende debuutplaat And Above All en gelijk ook de titel Jong Jazztalent opgespeld kregen op Gent Jazz Festival, kwamen ze vorig jaar op de proppen met het nog sterkere album Give Space, waarvoor ze elk nummer op een andere locatie gingen opnemen. Indiestyle had het over een perfecte mix tussen experimentele en klassieke jazz, en het Britse muziekblad Mojo maakte gewag van een donkere trip: “Bold and unpredictable, it cements Steiger’s upfront position amid a growing brigade of young Belgian peers.” Hey, kijk, als de Britten het zeggen


18:20 - 18:50 GARDEN STAGE: H A S T

© Leon De Backer

Rob Banken (alto saxophone) – Artan Buleshkaj (guitar) – Roeland Celis (guitar) – Cyrille Obermüller (double bass) – Elias Devoldere (drums)

Voor mocht u dat gemist hebben: H A S T is de Belgische revelatie van het voorjaar! Elegy, de eerste langspeler van het vijftal, werd door Knack Focus “genadeloos in zijn intensiteit” genoemd. “Fans van Nordmann én Joachim Badenhorst weten wat hen te doen staat.” Jazz’halo had het dan weer over “een nieuwe komeet aan het Belgische jazzfirmament die met Elegy rakelings over de toppen van pop, jazz, rock en duistere soundtracks scheert”, en voor Dansende Beren klonk het album als “een combinatie van de chaos van Frank Zappa’s meest experimentele stukken en de vreedzame dark jazz van Bohren & der Club of Gore”. Of u gelooft ons gewoon op ons woord: H A S T  I S  B E I R E!


16:30 - 17:05 GARDEN STAGE: PAARD.

Wim Segers (vibraphone) – Owen Perry Weston (bass) – Sigfried Burroughs (drums)

“Spontaniteit is bij PAARD. enorm belangrijk”, aldus drummer Sigfried Burroughs. “We komen allemaal uit projecten en bands die vaak net iets anders van ons verwachten. Het zou ook mooi zijn, als we de rush die we bij ons eerste concert ervaarden binnen vijf jaar nog steeds door ons lijf voelen razen.” Dat eerste concert was nauwelijks een jaar geleden in Consouling Store, bij de voorstelling van het muziektijdschrift 33-45, en het was al meteen legendarisch. Sindsdien is PAARD. met zijn mix van jazz, hiphop en funk alleen maar meer beginnen galopperen, dus geen idee wat dat zal geven binnen vijf jaar, maar voor deze zomer: een vuurwerkfestival!


14:50 - 15:20 GARDEN STAGE: SIMON SEGERS

Simon Segers baant zich een weg door tijd en ruimte als de drummer van onder meer De Beren Gieren, Black Flower, STADT en MDC III. Wat hij de afgelopen tien jaar aan die bands toevoegde, balt hij in zijn soloperformances tot melodisch en polyritmisch trommelgeweld. Verwacht geen klassieke songs, maar ook geen louter technische stijloefeningen. Segers zoekt al improviserend naar de perfecte non-muziek – sluimerende soundscapes die evolueren naar tribale escapades.

Donderdag 04/07/2019

22u30-00u00 Main Stage: JOAN BAEZ

Sinds de inmiddels 78-jarige folklegende én mensenrechtenactivist Joan Baez twee jaar geleden ‘Nasty Man’ aan Donald Trump opdroeg – haar eerste eigen nummer in meer dan twintig jaar – lijkt er weer geen houden meer aan. Ze werd (eindelijk) opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame en bracht met americana-producer Joe Henry haar 25ste plaat uit: Whistle Down the Wind. De Britse krant The Guardian noemde het “een gracieus afscheid” en een zowaar nog enthousiaster Pitchfork sprak van “een even dwingend als intiem album dat op geen enkel moment klinkt alsof ze werkelijk van plan is om er de brui aan te geven”. Maar dat is Baez dus wel degelijk: na de Fare Thee Well Tour en haar passage op Gent Jazz Festival zit haar zestigjarige carrière erop.


20u30-21u45 Main Stage: JULIA HOLTER

Julia Holter rijgt al enkele jaren de overdreven opgewonden albumrecensies aan elkaar, wat haar in hipstermiddens intussen een heuse cultstatus opleverde. Terecht, als u het ons vraagt. Met haar zonovergoten art-pop – ze woont in Los Angeles en wordt geregeld in één adem genoemd met iedereen van Laurie Anderson tot Laurel Halo – haalde ze liefst vier keer op rij de eindejaarslijstjes van onder meer Pitchfork, The Wire, Mojo en The Guardian, en als u één cover van Roxy Music mag meenemen naar een verlaten eiland, laat het dan Holters tijdloze versie van ‘2HB’ zijn. Schrijf op: dit wordt een van de hoogtepunten van Gent Jazz Festival.


18u30-19u45 Main Stage: COWBOY JUNKIES

Zonder Cowboy Junkies geen Cigarettes After Sex, geen Phoebe Bridgers en uiteraard ook geen beste Lou Reed-cover aller tijden. (Oké, technisch gezien zou dan een andere cover de plaats innemen van wat Cowboy Junkies deed met ‘Sweet Jane’ van The Velvet Underground, maar los van het feit dat wij niet technisch aangelegd zijn, vond de notoir arrogante Lou Reed zélf dat er “geen betere en authentiekere versie van het nummer bestaat”.) Vorig jaar vierde het viertal de dertigste verjaardag van zijn invloedrijke doorbraakalbum The Trinity Session, maar 2018 was tegelijk het jaar waarin ze hun verrukkelijk melancholische mix van alt-country en roots naar nieuwe hoogten tilden met het album All That Reckoning.


16u30-17u30 Main Stage: J.S. ONDARA

Het levensverhaal van J.S. Ondara was al onwaarschijnlijk, en sinds hij begin dit jaar zijn uitmuntende debuutplaat Tales of America uitbracht én door Neil Young werd gevraagd om met hem door de VS te touren, wordt het alleen maar onwaarschijnlijker. Zes jaar geleden woonde de 26-jarige Ondara nog in Kenia, waar hij droomde van een carrière als Bob Dylan. Alleen had hij niet genoeg geld om een gitaar te kopen. Een vliegtuigticket naar de VS zat er op een bepaald moment wél in, en eenmaal gearriveerd, smeet hij zich op de muziek. Anno 2019 wordt Ondara door Rolling Stone onomwonden “an invigorating new voice in American folk music” genoemd, en het magazine staat daar lang niet alleen in.


00u00-01u00 Garden Stage: THE ANTLER KING

The Antler King zou het slechtst bewaarde geheim van de Belgische indiescene moeten zijn. Al jaren trekt elke vaderlandse muziekjournalist zo verwoed mee aan de kar dat het geesteskind van Maarten Flamand en Esther Lybeert intussen al zeventien platina platen moest hebben gekregen én een uitnodiging van de koning. Tot de tijd dat ze eindelijk in Laken worden ontboden, sluiten ze op Gent Jazz Festival dan maar de Garden Stage af met hun bezwerende en vaak ook heerlijk dissonante heksenpop.


21u50-22u50, 19u50-20u50 & 17u50-18u50 Garden Stage: TINY LEGS TIM

“Bluesmuzikanten zijn er met hopen,” klonk het ooit op Radio 1, “maar het is maar weinigen gegeven om de blues op zo’n eigen, geloofwaardige en authentieke manier te brengen als Tiny Legs Tim.” Dát kan tellen, net als Tims recente album Elsewhere Bound. Ja, weer een bluesplaat, maar wel één met verschillende jazzinvloeden. “De laatste jaren ben ik meer naar jazz beginnen luisteren”, zei Tim De Graeve (de Tiny Legs in kwestie) daarover in Humo. En hij voegde eraan toe dat hij er zelfs voor naar New Orleans is gereisd. “Dat heb ik mij niet beklaagd, want de brassbands waren er fantastisch. De kracht en passie waarmee de blazers daar hun instrumenten bespelen, hoor je hier bijna nooit.” Bijna nooit, dus. Want op Gent Jazz Festival doet De Graeve met zijn troepen een verwoede poging!

Vrijdag 05/07/2019

22u30-00u00 Main Stage: DIANA KRALL ft. Robert Hurst, Joe Lovano, Marc Ribot & Karriem Riggins

Diana Krall (piano/vocal) – Robert Hurst (bas) – Karriem Riggins (drums)
Very special guest Joe Lovano (saxofoon)

Met haar pre-bop pianostijl en sensuele zang veroverde Diana Krall eind jaren 90 de jazzwereld en werkte zichzelf op tot een van de meest toonaangevende pianisten van de hedendaagse jazz. Sinds ze in 1999 wereldwijd doorbrak met het album When I Look In Your Eyes, mag ze zichzelf rekenen tot de best verkopende muzikanten in de jazz. De ene keer zet ze standards van Nat King Cole naar haar hand, dan weer duikt ze onder in de Braziliaanse bossanova. Maar net zo goed gaat ze de nostalgische toer op met een kerstplaat, of tast ze de grenzen van New Orleans en Americana af – zoals op het album Glad Rag Doll. Hiermee heeft Krall een oeuvre bij elkaar gespeeld dat even succesvol als veelzijdig is.


20u30-21u45 Main Stage: VINCENT PEIRANI ‘LIVING BEING’

Vincent Peirani (accordion) – Emile Parisien (saxophone) – Julie Herné (bass) – Tony Paeleman (keyboards) – Yoann Serra (drums)

Vrijdag 5 juli, de dag van Diana Krall, wordt nog heerlijker dankzij het accordeonspel van Vincent Peirani, die er zijn Living Beings-albums op de mogelijk argwanende festivalbezoeker zal loslaten. Argwanend? Welja, dat was wat De Standaard in eerste instantie dacht over een jazzband die Led Zeppelin onder handen neemt. “Ten onrechte, want Vincent Peirani en de zijnen maken echte pareltjes van ‘Kashmir’ en ‘Stairway to Heaven’, en zijn eigen stukken bekoren misschien nog het meest.”


18u30-19u45 Main Stage: CHRISTIAN SANDS TRIO

Christian Sands (piano) – Yasushi Nakamura (contrabass) – Clarence Penn (drums)

“Op Facing Dragons, zijn knisperend zelfverzekerde nieuwe worp, zet Christian Sands in op soulvol eclecticisme dat nieuwe wegen inslaat, zonder per se de oude te verlaten.” NPR was – op zijn zachtst gezegd – enthousiast toen Sands, geprezen als de grootste jazzpianist van zijn generatie, vorig jaar nieuw werk uitbracht. “Het is een verscheiden mix van old skool gospel, state-of-the-art jazzballades en de vreemde-eend-in-de-bijt-popstandard.” Voor wie zich nu afvraagt van wie die popstandard is: wat denk je van Lennon-McCartney?


16u30-19u45 Main Stage: FRANK WOESTE & BAPTISTE TROTIGNON

De Duitse jazzpianist én Fender Rhodes-liefhebber Frank Woeste deelde de voorbije vijftien jaar het podium met vooraanstaande trompettisten als Ibrahim Maalouf, Dave Douglas en Wynton Marsalis. Op zijn recente album Libretto Dialogues Vol. 1 dacht hij het over een andere boeg te gooien door een rist bevriende jazzmuzikanten, onder wie saxofonist Mark Turner en collega-pianist Baptiste Trotignon, uit te nodigen voor een ‘dialoog’. Woeste schreef voor elk een compositie, liet die pas horen op de dag dat ze samen in de studio doken en gaf zichzelf hooguit drie takes om alles op te nemen. De overduidelijke goesting waarmee de plaat is opgenomen, wil Woeste op Gent Jazz Festival nog eens doen opflakkeren met Trotignon, twee piano’s en – jawel – een Fender Rhodes.


00u00-01u00 Garden Stage: GUILLAUME VIERSET HARVEST GROUP

© Olivier Laval

Guillaume Vierset (guitar) – Mathieu Robert (soprano sax) – Marine Horbaczewski (cello) – Yannick Peeters (double bass) – Yves Peeters (drums)

De Belgische jazzgitarist Guillaume Vierset houdt van lekker ouderwetse songs, en dat steekt hij ook niet weg wanneer hij met zijn Harvest Group de hort opgaat. Meer nog: het vorige album van het kwintet heette Songwriter, en er stonden maar liefst drie nummers op van Nick Drake, het Britse genie dat in zijn leven nooit meer dan een paar duizend platen heeft verkocht, maar later gold als een bron van inspiratie voor onder meer R.E.M. en The Cure. En vandaag dus ook voor Guillaume Vierset. Kortom: de perfecte afsluiter op de Garden Stage.


21u50-22u50; 19u50-20u50 & 17u50-18u50 Garden Stage: YURI HONING ACOUSTIC QUARTET

Yuri Honing (tenor saxophone) – Wolfert Brederode (piano) – Gulli Gudmundsson (double bass) – Joost Lijbaart (drums, percussion)

De reacties logen er niet om, toen de Nederlandse jazzsaxofonist Yuri Honing in 2015 op de Garden Stage van Gent Jazz Festival stond. “Dit smaakt naar meer”, stond na afloop op het voorhoofd van menig festivalbezoeker geschreven. En omdat sommigen sindsdien hun voorhoofd weigeren te wassen, staat het Yuri Honing Acoustic Quartet ook dit jaar op die Garden Stage. Drie keer zelfs. In het verleden lieten de vier zich al eens inspireren door David Bowie en Goldfrapp, maar op hun vorige album Goldbrun gingen ze graven in het werk van Richard Wagner en Richard Strauss. “Op Goldbrun gaat het Honing minder om melodie en meer om harmonie,” schreef De Volkskrant, “en zo komt hij met zijn kwartet tot een nieuw, warm en empathisch geluid.”

Zaterdag 06/07/2019

22u30-00u00 Main Stage: FRED HERSCH & WDR BIG BAND CONDUCTED BY VINCE MENDOZA

© Martin Zeman

Het New Yorks pianogenie Fred Hersch en de Duitse WDR Big Band onder leiding van Vince Mendoza, samen kunnen die niet anders dan voor intrigerend vuurwerk zorgen. Jason Moran noemt Hersch de LeBron James van de pianowereld, terwijl anderen hem zonder verpinken bestempelen als lid van het pantheon van de jazzpiano. Wie er ook het meest gelijk heeft, Fred Hersch leidde een nieuwe generatie jazzmuzikanten op, en hij stond daarmee aan de wieg van verschillende creatieve stromingen binnen het genre. Een concert van Hersch is dan ook steevast een stukje jazzgeschiedenis.


20u30-21u45 Main Stage: A/B SQUARED :: TERENCE BLANCHARD FT. THE E-COLLECTIVE W/ SPECIAL GUESTS

Terence Blanchard (trumpet) – Charles Altura (guitar) – Fabian Almazan (piano) – David Ginyard (bass)
Special guests: Benny Green (piano) – Jeff ‘Tain’ Watts (drums) – Jean Toussaint (sax)

In een rechtvaardige wereld kreeg de Amerikaanse trompettist Terence Blanchard begin dit jaar een Oscar voor zijn score voor BlacKkKlansman (en in een nóg rechtvaardigere wereld had hij er ook één gekregen voor elke andere film van Spike Lee). Nu ja, zolang we maar in een wereld leven waarin hij deze zomer met zijn Art Blakey-project neerstrijkt op Gent Jazz Festival, zeker? A/B Squared is een hommage aan de legendarische jazzdrummer, met wie Blanchard in het begin van zijn carrière verschillende keren heeft samengespeeld. “Al mijn helden heb ik via Art leren kennen”, aldus Blanchard, die op negentienjarige leeftijd aan Blakey werd geïntroduceerd door Wynton Marsalis. “De kansen die hij mij heeft gegeven om mijn eigen stem te vinden, wil ik nu ook geven aan de muzikanten met wie ik speel.” Zoals The E-Collective, dus.


18u30-19u45 Main Stage: GONZALO RUBALCABA TRIO

© Martin Zeman

Gonzalo Rubalcaba (piano) – Armando Gola (bass) – Ludwig Afonso (drums)

Al in 1980 vertelde wijlen Dizzy Gillespie uitzinnige verhalen over een jonge Cubaan Gonzalo Rubalcaba: een pianist met een verbluffend technisch meesterschap, en een typisch Cubaanse sensibiliteit voor ritme en melodie. Toen was hij in jazzkringen nog onbekend, maar eind jaren 80 zou hij onder de vleugels van contrabassist Charlie Haden aan een opmerkelijke carrière beginnen die hem dit jaar alweer voor de vierde keer naar Gent Jazz Festival voert.


16u30-17u45 Main Stage: PENTADOX

In 2018 won Pentadox (met Sylvain Debaisieux op sax, Bram De Looze op piano en Samuel Ber op drums) de jazzwedstrijd Jong Jazztalent Gent. Het Belgische drietal, dat met zijn wilde ambities in de voetsporen treedt van Aka Moon en Mâäk, kregen een jaar de tijd om hun ingediende project uit te werken en te realiseren. Het resultaat daarvan kan u deze zomer zien op de Main Stage van Gent Jazz Festival.


00u00-01u00 Garden Stage: MELISSA ALDANA QUARTET

Melissa Aldana (tenor sax) – Lage Lund (guitar) – Josh Ginsburg (bass) – Kush Abadey (drums)

Ze kreeg les van saxofoonlegenden als George Garzone en George Coleman, op haar 24ste won ze de prestigieuze Thelonious Monk International Jazz Competition, en drie jaar geleden bracht ze op haar album Back Home een hommage aan haar grote held Sonny Rollins, die ze vervolgens ook nog eens ging interviewen. Anders gezegd: de uit Chili afkomstige Melissa Aldana kent de jazzgeschiedenis (van dichtbij), en ze is op jonge leeftijd ook al serieus goed bezig met er zélf te schrijven.

© Alexander Popelier

Stéphane Galland werkte in het verleden samen met iedereen van Ibrahim Maalouf over Zap Mama naar Ozark Henry, en hij ging daarnaast ook in zee met de beste muzikanten uit verschillende culturen – van India over de Balkan naar Afrika. Maar het bekendst is de drummer zonder twijfel als stichtend lid van Aka Moon, een van de spraakmakendste jazzbands uit de Belgische muziekgeschiedenis. Galland viert dit jaar zijn vijftigste verjaardag, maar op zijn geluid staat geen leeftijd. Door de jaren heen ontwikkelde hij zijn eigen unieke ritmische aanpak door de verschillende muzikale tradities waarin hij werkte met elkaar te verbinden. Dat onderstreept hij op Gent Jazz Festival met drie verschillende optredens onder de noemer Rhythmology: één met zijn project (the mystery of) KEM, één met Malcolm Braff en één met Adriaan Van de Velde (Pomrad).


21u50-22u25 Garden Stage: STÉPHANE GALLAND & ADRIAAN VAN DE VELDE

De laatste belooft de meest swingende te worden. De Antwerpse jazztoetsenist Adriaan Van de Velde is een van de best bewaarde geheimen van de Belgische elektronicascene, en hij blijft ook een van de grootste minnaars van de – ja, kijk, niemand is perfect – keytar. De liefdesbaby van Hudson Mohawke en Herbie Hancock werd zijn project Pomrad ooit genoemd, en op een paar biologische bezwaren na, valt daar weinig tegen in te brengen. Galland vond in hem de perfecte durfal om zijn nieuwe avontuur Yhi op te starten: een grenzeloos, plezierig, leuk, zot, grappig, creatief, avant-gardistisch, groovy, virtuoos, kleurrijk en uiterst muzikaal universum met elektronica als medium om nieuwe wegen te verkennen en een nieuw licht te werpen op zijn Rhythmology. Yhi (de naam van de godin van licht en schepping, en een zonnegodin in de Australische Aboriginal mythologie) wordt voor het eerst gepresenteerd op Gent Jazz Festival.

19u50-20u25 Garden Stage: STÉPHANE GALLAND & MALCOLM BRAFF

De tweede in de rij, pianist Malcolm Braff, is in feite zelf ook een levende legende. Hij wordt al eens omschreven als de goeroe van de Zwitserse jazzscene, waar hij als tiener via Rio de Janeiro en Dakar terechtkwam, en op zijn discografie prijken intussen ruim twintig albums, waarvan een paar op Blue Note Records. Galland en Braff spelen intussen al een paar jaar samen. Nadat Braff zich bij Gallands vorige project Lobi aansloot, besloten ze zich verder te verdiepen in hun liefde voor ritmiek én in hun zowel organische als wetenschappelijke benadering ervan. Samen herwerken ze nu jazzstandards als ‘Afro Blue’ en ‘Passion Dance’, terwijl ze ook eigen composities schrijven op basis van hun unieke ritmische aanpak.

17u50-18u25 Garden Stage: STÉPHANE GALLAND & (THE MYSTERY OF) KEM

Stéphane Galland (drums) – Sylvain Debaisieux (tenor saxophone) – Bram De Looze (piano) – Federico Stocchi (double bass)

Met (the mystery of) KEM exploreert Stéphane Galland de wortels van het ritme – de term ‘kem’ verwees in het oude Egypte naar de kleur zwart, en dus impliciet ook naar donkere, vruchtbare aarde. Hij bracht er verschillende jonge muzikanten voor samen, nam er een volledig album mee op, en brengt ze nu ook allemaal mee naar Gent Jazz Festival.

Zondag 07/07/2019

19u30-21u00 Main Stage: GREGORY PORTER

Gregory Porter (vocals) – Chip Crawford (piano) – Jahmal Nichols (bass) – Emanuel Harrold (drums) – Tivon Pennicott (sax)

Hét hoogtepunt van Gent Jazz in 2015? Vraag het gerust na, maar de kans is groot dat u het ook van een ander hoort: Gregory Porter! Op onnavolgbare wijze sloot de man met de erg kenmerkende pots op zijn hoofd het festival toen af in Stijl. Zijn album Liquid Spirit blijft intussen één van de succesvolste jazzplaten van het decennium, en vorig jaar gooide hij nog eens bijzonder hoge ogen door liefst drie keer The Royal Albert Hall in Londen uit te verkopen met zijn hommage aan Nat King Cole. Begrijpelijk: een concert van Gregory Porter is één brok magie, passie en … jazz-ie.


17u30-18u45 Main Stage: JOSÉ JAMES PRESENTS: 'LEAN ON ME'

José James (vocals/guitar) – Marcus Machado (guitar) – Aneesa Almusawwir (bass/vocals) – Aaron Steele (drums)

Wie José James al eens eerder aan het werk zag, hoorde ongetwijfeld zijn doorleefde interpretaties van Bill Withers’ songs als ‘Ain’t No Sunshine’, ‘Grandma’s Hands’, ‘Use Me’ en ‘Just the Two of Us’. De reacties van het publiek bleven hem bij: “People would just go crazy!” Enter José James’ meest ambitieuze project tot nog toe: de man trok in 2017 op tournee om het Bill Withers songbook te herinterpreteren. De tournee culmineerde in het album Lean On Me, en die plaat levert nu opnieuw een bijzonder beklijvende tournee op.


15u30-16u45 Main Stage: MAISHA

Jake Long (drums) – Nubya Garcia (saxophone, flute) – Shirley Tetteh (guitar) – Amané Suganami (keys) – Twm Dylan (bass) – Tim Doyle (drums)

Hun debuutalbum There Is a Place werd vorig jaar op de Worldwide Awards van Gilles Peterson genomineerd als jazzplaat van het jaar, ze zijn een van de zeldzame live-acts die door het übercoole elektronicaplatform Boiler Room werd uitgenodigd voor een sessie, en er is stilaan geen hipsterboîte in Londen meer die ze niet hebben platgespeeld. Anders gezegd: Maisha is hot! Het sextet is een van de paradepaardjes van het toonaangevende jazzlabel Brownswood Recordings en daarmee gelijk ook een van de smaakmakers van de nieuwe Londense jazzscene. Denk aan een kruising tussen Pharoah Sanders en Shabaka Hutchings met een flinke scheut afrobeat.


13u30-14u45 Main Stage: TRISTAN

Knack Focus vergeleek Tristan – Isolde Van den Bulcke, voor de vrienden – reeds met Melanie De Biasio, en volgens De Morgen deed haar eerste EP Illusje vorig jaar denken aan “de glasachtige, jazzy future pop van Dani Siciliano, met een snuifje Hiatus Kaiyote, een wolkje Kate Bush, een onsje Bat For Lashes”. Tussen kraut-, post- en jazzrock, besloot de krant. En dan was er begin dit jaar plots alweer die tweede EP, Delidomia, en die viersterrenrecensie in Humo van haar nog altijd nazinderende concert in De Handelsbeurs: “Indrukwekkend hoe de 23-jarige Van den Bulcke een geheel eigen wereldje opbouwde, terwijl ze een jaar geleden nog een onbekende was. We kennen slechts een tiental van haar liedjes, maar zouden haar nu al uit de duizend herkennen. Moge Tristan nog veel meer regels van de pop aan haar laars kunnen lappen!”


21u00-22u00 Garden Stage: MARTHA DA’RO

U kent haar vast als Martha Canga Antonio, die zich op haar twintigste flink deed opmerken in Adil El Arbi & Bilall Fallahs doorbraakfilm Black. Of misschien hebt haar al aan het werk gezien bij de populaire hiphopgroep Soul’Art. Nee? Onthoud dan vanaf nu gewoon de naam Martha Da’ro, want na haar passage op het hiphopfestival Out the Frame in Vooruit is er één ding wel ontzettend duidelijk geworden: Martha Da’ro is klaar om ook solo potten te breken, en ze heeft er ook echt de nummers voor. “Soulvol zonder echt soul te zijn,” zo omschrijft ze zelf haar geluid, “met veel verschillende kleuren en veel verschillende facetten.” Wa’ro? Da’ro


18u50-19u25 Garden Stage: RAMAN.

Simon Raman (guitar, vocals) – Jasper Peeten (bass) – Bernd Coene (drums)

Het Conservatorium van de HoGent barst van het talent, en het zou onnozel zijn om te wachten tot dat allemaal officieel een diploma op zak heeft, alvorens het in eigen hof – de Bijlokesite huisvest ook het Conservatorium – een concert te laten spelen. Tussen het geweld op het hoofdpodium door, spelen UMM, Suura en RAMAN. daarom op 7 juli elk een dik halfuur op de Garden Stage.

RAMAN. doet het met verschroeiende gitaren, onversneden rock-‘n-roll en een flinke scheut blues. Precies wat u nodig hebt om warm te lopen voor Gregory Porter, dus.


16u50-17u25 Garden Stage: UMM

Lise Daelemans (synth, vocals) – Roos Denayer (piano, synth, vocals) – Jonas Everaert (guitar, synths) – Hanne Vandekerckhove (bass, vocals) – Brent Buckler (drums)

Het Conservatorium van de HoGent barst van het talent, en het zou onnozel zijn om te wachten tot dat allemaal officieel een diploma op zak heeft, alvorens het in eigen hof – de Bijlokesite huisvest ook het Conservatorium – een concert te laten spelen. Tussen het geweld op het hoofdpodium door, spelen Suura, Raman. en UMM daarom op 7 juli elk een dik halfuur op de Garden Stage.

Die laatste band heeft er overigens net een succesvolle crowdfunding opzitten om zijn delicieuze debuutplaat The Good Side te financieren – nu op een streamingplatform in de buurt van uw laptop of smartphone – en hij werd reeds door Poppunt Magazine geprezen voor zijn “experimenteel afgekruide pop, welgemikte grooves, intrigerende songstructuren en zijdezacht mysterieuze vocals”. Al overtuigd?


14u50-15u25 Garden Stage: SUURA

Werend Van Den Bossche (alto saxophone) – Nicolas Van Belle (guitar) – Emanuel Van Mieghem (double bass)

Het Conservatorium van de HoGent barst van het talent, en het zou onnozel zijn om te wachten tot dat allemaal officieel een diploma op zak heeft, alvorens het in eigen hof – de Bijlokesite huisvest ook het Conservatorium – een concert te laten spelen. Tussen het geweld op het hoofdpodium door, spelen UMM, Suura en Raman. daarom op 7 juli elk een dik halfuur op de Garden Stage.

Suura is ontstaan nadat gitarist Nicolas Van Belle terugkwam van een jaar in Denemarken, waar hij zichzelf in een bad van Scandinavische jazz en folk onderdompelde. Het resultaat daarvan werd onlangs perfect verwoord door Enola, die schreef dat het legendarische Studio Brussel-programma Duyster bij Suura nooit ver weg is. “Het Gentse trio maakt jazz die geen jazz is, maar ga nu niet aan STUFF. en aanverwanten denken. Suura zoekt veel meer de vallende bladeren op dan een dansvloer.”

Maandag 08/07/2019

22u30-00u00 Main Stage: STING

Sting vormde jarenlang met drummer Stewart Copeland en gitarist Andy Summer de Britse band The Police – bekend van ruim een dozijn hits als ‘Message in a Bottle’, ‘Roxanne’, ‘Every Breath You Take’, ‘So Lonely’ en ‘Can’t Stand Losing You’. De drie brachten vijf studioalbums uit, wonnen zes Grammy’s en werden in 2003 opgenomen in The Rock and Roll Hall of Fame. Maar ook solo schreef Sting verschillende wereldhits, waaronder ‘Englishman in New York’, ‘Fragile’, ‘If You Love Somebody Set Them Free’ en ‘Russians’. Zei er al iemand “meest memorabele concertavond van de zomer”?


20u30-21u45 Main Stage: NOVASTAR

Met zijn vijfde album In the Cold Light of Monday maakte Novastar vorig jaar zijn rentree langs de Grote Poort. Niet louter omdat de vrij ingetogen plaat unaniem lovend werd onthaald – Humo had het over “twaalf bedrieglijk simpel klinkende maar gelaagde songs, slim gearrangeerd, met elke klank en frase op de juiste plaats” – maar ook omdat hij er meteen weer de wei van Rock Werchter en Pukkelpop sterretjes mee liet zien. (Pun intended, ja.) Want hoe koud dat licht van het nieuwe album naar eigen zeggen ook mag zijn, live blijft Novastar een gloedvolle pletwals die in België zijn gelijke niet kent.


16u30-17u45 Main Stage: ESINAM

Wat er allemaal al over Esinam is gezegd en geschreven? Dat ze de toekomst van de afrojazz is. Dat ze zinderende etno-soul, noisy avant-garde-elektronica, dwarse r&b en polyritmische tribalmuziek maakt. Dat ze waanzinnig gepassioneerd is, en letterlijk alles zelf doet. Oh, en dat het een doodzonde zou zijn, mocht u haar deze zomer missen op Gent Jazz Festival. (Oké, dat laatste hebben we zelf verzonnen.)


00u00-01u00 Garden Stage: JAGUAR JAGUAR

Het is een feit dat jaguars verdomd snelle beesten zijn, maar voor de Antwerpse band Jaguar Jaguar gaat het nu toch echt wel belachelijk snel. De vijfkoppige band “zonder frontman” werkte zich in de gratie van Knack Focus, Humo, Vice en iedereen die houdt van zonnige en vooral ook erg dansbare popsongs met aanstekelijke vocals, dromerige synths, zweverige gitaren en groovy drums. Kortom: van iedereen die houdt van muziek, quoi!


21u50-22u25, 19u50-20u25 & 17u50-18u25 Garden Stage: BIG WHOOP

Owen Weston (bass) – Tom Vansteenkiste (drums) – Joram Kunde Boumkwo (keys) – Bjorn Vanhaecke (guitar)

Volgens Urban Dictionary, het enige woordenboek dat er in feite écht toe doet, is een ‘big whoop’ een grote of belangrijke gebeurtenis. Maar wacht! Er zit een addertje onder het gras: “Het wordt meestal sarcastisch gebruikt.” Nu is het een feit dat het Belgische kwartet Big Whoop er zo ongeveer alles aan lijkt te doen om niet té serieus genomen te worden – zoals met zichtbaar plezier op het podium staan en grooven alsof de zon nooit meer opkomt. Bovendien nodigen hun vette, heupwiegende, zweterige en vaak ook knotsgekke sets ongegeneerd uit tot dansen. Maar vergis je niet: wie daar zelfs maar een béétje sarcastisch over doet, kan van ons een big whoop onder zijn kont krijgen!

Dinsdag 09/07/2019

17u45-00u00 Main Stage: JOHN ZORN 'BAGATELLES'

© CHOICE helio

Ludwig van Beethoven heeft er een hoop gemaakt, net als Béla Bartók en György Ligeti, en nu heeft ook de Amerikaanse jazzmeester John Zorn – de leading man van de New Yorkse avant-gardescene – een rist bagatellen geschreven. Driehonderd, om precies te zijn. Officieel heet het dat zo’n ‘bagatelle’ een ‘klein, licht muziekstuk’ is, maar John Zorn zou John Zorn niet zijn, mochten die van hem geen verrukkelijk complexe composities zijn. “De bagatellen sprongen alle kanten uit”, schreef de muzieksite Dansende Beren, die een vier uur durende marathon van Zorns bagatellen bijwoonde in Parijs. “Ze klonken waar ze niet botsen konden, maar af en toe liep er ook een eenvoudige melodielijn in verloren – als een soort ijkpunt van normaliteit.” Ga echter vooral niet op zoek naar opnames van die marathon: Zorn verbiedt ze! De enige manier om de unieke composities te horen, is in levenden lijve. En op Gent Jazz Festival voert John Zorn ze op met een indrukwekkend aantal muzikanten in maar liefst veertien verschillende formaties.

18u30-19u45 Main Stage: CRAIG TABORN SOLO, TRIGGER, ERIK FRIEDLANDER - MIKE NICOLAS DUO & KRIS DAVIS

20u30-21u45 Main Stage: GYAN RILEY & JULIAN LAGE, BRIAN MARSELLA TRIO, IKUE MORI & JOHN MEDESKI TRIO

22u30-00u00 Main Stage: NOVA QUARTET, PETER EVANS SOLO & ASMODEUS

16h30-17h45 Main Stage: SYLVIE COURVOISIER & MARK FELDMAN, MASADA & MARY HALVERSON QUARTET


17u50-01u00 Garden Stage: WERKPLAATS WALTER STELT VOOR

“Er zijn weinig initiatieven die expliciet gericht zijn op avant-garde of experimentele kunst en muziek”, weet Teun Verbruggen. Met Werkplaats Walter in Anderlecht wil de Belgische jazzdrummer daar verandering in brengen, en vooral “een plek creëren waar gelijkgezinde zielen elkaar ontmoeten en samen werken, met een duidelijk fundament in de wijk.” Het resultaat daarvan is niet alleen te zien (en horen) in Brussel, maar deze zomer ook op Gent Jazz Festival. Op de dag dat John Zorn met zijn Bagatelles op het hoofdpodium neerstrijkt, palmt Werkplaats Walter er de Garden Stage in met vier verschillende formaties die improvisatie in het hart dragen.
Tegelijk worden op het festivalterrein een aantal wanden opgetrokken waarop kunstenaars van Werkplaats Walter aan de slag gaan, en er komt een mobiel tentoonstellingsplatform met de verschillende praktijken van de werkplaats op microschaal.

17u50-18u25 Garden Stage: SAMARA LUBELSKI & RYAN SAWYER
Samara Lubelski (violin, guitar, bass) – Ryan Sawyer (drums)

19u50-20u25 Garden Stage: BRAM DE LOOZE, NATE WOOLEY, C. SPENCER YEH & CHRIS CORSANO
Bram De Looze (keyboards) – Nate Wooley (trumpet) – C. Spencer Yeh (violin, vocals) – Chris Corsano (drums)

21u50-22u25 Garden Stage:JULIEN DESPREZ & TEUN VERBRUGGEN
Teun Verbruggen (drums) – Julien Desprez (guitar)

00u00-01u00 Garden Stage: NATE WOOLEY ‘7 STOREY MOUNTAIN’
Nate Wooley (trumpet) – C. Spencer Yeh (violin, vocals) – Samara Lubelski (violin, guitar, bass) – Chris Corsano (drums) – Ryan Sawyer (drums) – Teun Verbruggen (drums) – Bram De Looze (keyboards) – Julien Desprez (guitar) – Hendrik Lazure (keyboards)