BROSELLA 2018

ZATERDAG, 07-07-2018: FOLK

15:00    Theatre Stage    Os d’Abaixo

Levendige dansmuziek uit Noord-Spanje

Galicië, in het noordwesten van Spanje met als hoofdstad Santiago de Compostella, herbergt één van de levendigste folktradities in Europa. Eén van de nieuwste takken aan de Galicische folkboom is Os d'Abaixo en telt muzikanten uit twee legendarische bands in de rangen : Berrogüetto en Fía na Roca. De band uit Compostella werd door een groep vrienden opgericht om dansgroepen en feesten te begeleiden, maar al snel stonden ze op de belangrijkste Galicische festivals.

Dat hun eerste album live werd opgenomen op Festival Interceltique de Lorient spreekt boekdelen. Os d’Abaixo – zij van beneden – zijn dan ook geboren voor de scène en weten met hun snedige dansmuziek binnen- en buitenland in te palmen. Het is dan ook bijzonder moeilijk om stil te blijven staan bij de muñeiras, jotas en andere paso dobles.

Op Brosella komen ze hun tweede album "Quixera ser dos paxaros" voorstellen. De cd werd dit keer in de studio opgenomen en bestaat voornamelijk uit nog nooit eerder uitgegeven werk dat ze optekenden in de Galicische dorpen. Het album wisselt frisse dansmuziek af met intimistischere songs. Een première voor België !

MUSICI:

Roberto Rama Castroaguín - gaita, sax
Xacobe Varela Álvarez - gaita, bouzouki, zang
Xaquín López Fariña - viool
Xosé Ramón Vázquez Carreira - accordéon, zang
Ricardo González Martín - bombo, tambor
Gonzalo Goas Amado - gitaar, zang

16:30    Palm Stage    La Mal Coiffée

© Marc Oriol

Vocale female power uit Occitanië

De vier engelenstemmen van La Mal Coiffée halen al een tiental jaren hun inspiratie uit oude volksliederen uit de Languedoc, de streek waar het Occitaans nog wordt gesproken. De dames transformeren de songs in dynamische polyfonie die wordt voortgestuwd door een vurig ritme, wat hen als de vrouwelijke tegenhangers van Lo Cor de la Plana en Du Bartas maakt. Met de hulp van Laurent Cavalié (Du Bartas) toveren ze lokale poëzie en literatuur om in pakkende, meerstemmige liederen, begeleid op een tiental soorten percussie.

Hun gloednieuwe album "...E los leons" vertaalt Henry Bauchau’s boek "Diotime et les lions" tot een waar conceptalbum dat de clash tussen passie en rede vertaalt. Op Brosella zullen de vier geëngageerde zangeressen ook putten uit hun vier voorgaande albums en tonen waarom ze de geuze-titel La mal cofada, verwijzend naar slecht gekapte vrouwelijke rebellen, in ere houden.

MUSICI:

Karine Berny - bombo leguero, chacha
Myriam Boisserie - pétadou, chacha, kayamb, adufe
Marie Coumes - frame drum, roseau
Laëtitia Dutech - tambureddu, adufe, bendhir, tambour

17:45    Theatre Stage    Tcha Limberger • Carte Blanche

© Paul Nicholas

Carte Blanche ‘Vivi’s Songs’

Muzikale duizendpoot Tcha Limberger is minstens even bekend in het buitenland als in eigen land. Zo mocht deze Brusselse muzikant solo-viool spelen en Hongarije vertegenwoordigen tijdens de opening van de wereldmuziekbeurs Womex in Budapest en stond hij afgelopen jaar met zijn Hongaarse trio in de Londense Royal Albert Hall, maar hij heeft ook een Grieks trio, staat aan de zijde van jazz-trio Aka Moon, speelt Monteverdi in de dansvoorstelling VSPRS van Les Ballet C. de la B. of swingt met les Violons de Bruxelles,…

Tijdens deze carte blanche keert Tcha terug naar de muziek van zijn jeugd, die hij leerde van zijn vader Vivi Limberger. Aan de zijde van Koen De Cauter, Fapy Lafertin en zijn broers, de Piotto’s, maakte vader Vivi indruk met heerlijke ritmegitaar in de stijl van de begeleiders van Django Reinhardt, maar vooral met zijn warme stem. Hij geldt als één van de unieke vertolkers van de liederen van de manouch – roma uit West-Europa – in hun eigen variant van de Romanes-taal. Vivi is enkele jaren niet meer op de scène te bewonderen en wordt tijdens dit concert terug in de schijnwerpers gezet. Laat het ook 20 jaar geleden zijn dat Tcha met Koen De Cauter en zijn zoon Dajo en vader Vivi zijn debuut-album opnam op viool. “De manier waarop ik deze liederen graag speel, is mij meer eigen geworden. Vandaar de keuze van de muzikanten, die mij al jaren kennen. We voelen elkaar perfect aan, hoewel we nog nooit in deze formatie samenwerkten.»

Naast Vivi en zijn vaste strijdmakkers Renaud Dardenne, Benjamin Clement en Vilmos Csikos nodigde Tcha de verbluffende klassieke violiste Liana Gourdjia uit die zich niet alleen thuis voelt als klassieke soliste, maar bijzonder straf kan soleren in de manouche-stijl.

MUSICI:

Tcha Limberger - viool, gitaar, zang
Vilmos Csikos - contrabas
Renaud Dardenne - gitaar
Benjamin Clement - gitaar
Liana Gourdjia - viool
Vivi Limberger - gitaar, zang

19:00    Palm Stage    Alaw

Welsh supertrio

Ze staan in augustus ondermeer op de BBC Proms in de Royal Albert Hall en op het Festival Interceltique de Lorient, maar openen hun festivalzomer op Brosella. Het trio wordt door het toonaangevende folkblad Songlines omschreven als a Welsh supergroup. ALAW – Welsh voor melodie – bestaat uit drie toonaangevende muzikanten die eenzelfde passie delen voor de traditionele muziek van Wales, één van de minder bekende takken van de Keltische folk.

Oli Wilson-Dickson en Dylan Fowler werken al jaren samen in groepen als The Devil’s Violin, Szapora en The Ian McMillan Orchestra. Oli en Jamie Smith zijn dan weer bekend als de leidende muzikanten van de gelauwerde folkband Jamie Smith’s MABON. En Dylan Fowler heeft nog veel meer moois op zijn cv zoals tours en albums met Richard Thompson, Danny Thompson, Julie Murphy en ander mooi volk.

Of ze nu een zeldzame muzikale parel opgraven of een geliefde melodie herinterpreteren, steeds behandelen ze die muziek met een virtuositeit en elegantie waarbij ze zich de nummers helemaal toeëigenen. Voeg daar nog krachtige eigen songs en verrassende composities aan toe en je krijgt een muzikale ervaring die nog lang blijft nazinderen na hun concerten. Van opzwepende songs tot stomende jigs: ze brengen hun muziek met zoveel humor en affectie dat het aanstekelijk werkt.

MUSICI:

Oli Wilson-Dickson - viool, zang
Dylan Fowler - gitaar, zang
Jamie Smith - accordeon, zang

20:15    Theatre Stage    Officina Zoé

De hippe peetvaders van de Italiaanse trance-muziek

Salento (de 'hak' van Italië) staat bekend om haar pizzica (de oudste vorm van de tarantella), een opzwepende dans met een therapeutisch doel: het genezen van een gevaarlijke spinnenbeet (taranta=spin). De groep Officina Zoé heeft deze opzwepende eeuwenoude ritmes terug op de kaart gezet en met succes. De pizzica is de laatste jaren enorm populair bij de zuiditaliaanse jeugd. Vanuit de traditie brengt de groep onder leiding van Cinzia Marzo (zang, fluit, tamboerijn) en Donatello Pisanello (diatonisch accordeon) originele composities waarin de dwingende percussie van de tamboerijn het publiek hypnotiseert. Officina Zoe nam in totaal zes cd's op, stond op de grootste Europese festival als Womex en Womad, maar is ook Big in Japan en Caïro en schreef de muziek voor films als Sangue Vivo en Miracolo.

Opgericht in 1993, blijft Officina Zoé de vaandeldrager bij uitstek van de pizzica en de taranta. De groep gaat bovendien regelmatig op zoek naar gelijkgestemde zielen uit andere culturen. Zo werkten ze samen met de Turkse electro-trance van Mercan Dede of met de West-Afrikaanse muzikanten Baba Sissoko (Mali), Mamani Keita (Mali) en Sourakata Dioubate (Guinea) in het Taranta Nera-project dat de Italiaanse trance en Malinese trance samen liet smelten. Hun groovy roots muziek wordt er alleen maar sterker van. Het mag dan ook niet verwonderen dat de groep zo hip is bij de Italiaanse jeugd, die zich blindelings kan vinden in de energie van de rituele pizzica-dansen.

MUSICI:

Cinzia Marzo - zang, fluiten en percussie
Lamberto Probo - percussie en zang
Donatello Pisanello - diatonische accordeon, gitaar en mandola
Giorgio Doveri - viool en mandola
Luigi Panico - gitaar en harmoncia
Silvia Gallone - percussie en zang

21:30    Palm Stage    Tamala

© Dieter Telemans

West-Afrikaanse traditie met een hedendaagse dimensie

Met Tamala zetten we de kersverse laureaten van de Klara voor beste Belgische wereldmuziekalbum en van de Octave de la Musique voor wereldmuziek op het podium. Koraspeler Bao Sissoko, violist Wouter Vandenabeele en zanger Mola Sylla doopten hun nieuwe trio Tamala (‘reizigers’) en net als hun naam beweegt hun muziek tussen verschillende instrumenten en tradities. Tamala balanceert op vanzelfsprekende wijze tussen traditie en vernieuwing, tussen kracht en verfijning, droom en realiteit, noord en zuid. Het is bovenal een ontmoeting die naast de muzikale alchemie ook menselijke waarden deelt. Zo steunen de drie muzikanten een schooltje in Senegal wat hen de bijnaam ‘Les ambassadeurs de Ceppe’ opleverde.

Tamala kwam zeer organisch tot stand en is in de eerste plaats een menselijke ontmoeting die zich heel erg laat voelen op muzikaal vlak. Het is een ontmoeting tussen drie muzikanten met verschillende achtergronden.

Mola Sylla is één van de grote zangers binnen de traditie van de Senegalese griotten. Hij doet je met zijn speciale stemtimbre tot de laatste noot naar adem happen. Hij wordt begeleid door de virtuoze koraspeler Bao Sissoko en de uiterst veelzijdige Wouter Vandenabeele op viool. Samen vormen ze een intense unie die de muziek recht uit het hart laat komen. Bao Sissoko is een telg uit een familie van Senegalese griotten, doordrongen door de mandinka-traditie. Zijn herkenbare speelwijze op kora, soms fijn en breekbaar, dan weer ruw en energetisch, maakten hem een autoriteit op het instrument. Tussen de vele samenwerkingen door (Malick Pathe Sow, Baaba Maal, Abou Thiam, Mamy Kanoute, Zap Mama, Vaya Con Dios, Sioen, …) ontmoette Bao de viool van Wouter Vandenabeele (Ambrozijn, Olla Vogala, Chansons sans Paroles, GFVP) in het project “La musique d’Issa Sow”. In duo voelen ze elkaar perfect aan en kreeg je een wonderbaarlijke spanning tussen traditie en improvisatie.

Als trio, met Mola Sylla, bekend van zijn samenwerkingen met de Nederlandse cellist Ernst Reijsiger en de Cubaanse jazzpianist Omar Sosa, erbij wordt die dialoog verder naar een duizelingwekkend niveau opgedreven. Het mag dan ook niet verwonderen dat ze na Brosella ook uitgenodigd werden door de BBC voor hun podium op het prestigieuze Womad-festival.

MUSICI:

Bao Sissoko - kora, kalebas
Wouter Vandenabeele - viool
Mola Sylla - zang, hoddu, percussie

22:45    Theatre Stage    The Klezmatics

© Adrian Buckmaster

De beroemdste en snedigste klezmergroep in het heelal

The Klezmatics zijn wereldberoemde supersterren binnen de folk- en de wereldmuziek - en de enige klezmer-band die ooit een Grammy-award in de wacht wisten te slepen. The Klezmatics ontstonden in 1986 uit de levendige culturele scène van East Village in New York City. De groep rond trompettist Frank London en zanger-accordeonist Lorin Sklamberg zette de klezmer doordrenkt van Oost-Europese joodse traditie en spiritualiteit op de wereldkaart door hedendaagse thema's zoals mensenrechten en antifundamentalisme en eclectische muzikale invloeden te incorporeren, waaronder Arabisch, Afrikaans, Latijns en Balkanritmes, jazz en punk.

In de loop van drie decennia en elf albums zijn ze koppig muziek blijven maken die wild, mystiek, provocerend, reflecterend en extatisch dansbaar is. Ook op hun laatste album, Apikorsim, herdefiniëren The Klezmatics de Jiddische muziek. Apikorsim (ketters) zijn mensen die de orthodoxe opvattingen uitdagen. The Klezmatics zijn beslist onorthodox. Hun liedjes verkondigen de rechten van vluchtelingen en arbeiders, zingen uitgelaten voor een betere wereld en treuren voor zij die het leven laten. Ze prijzen God afwisselend en twijfelen aan de aard van zijn bestaan.

MUSICI:

Richie Barshay - percussie
Matt Darriau - kaval, clarinet, sax
Lisa Gutkin - viool, zang
Frank London - trompet, keyboards
Paul Morrissett -bas, tsimbl
Lorin Sklamberg - zang, accordeon, gitaar, piano

ZONDAG, 08-07-2018: JAZZ

15:00    Theatre Stage    Jazz Station Big Band & Jason Rebello

Eén van Europa’s veelbelovendste big bands meets Britse sterpianist

Brosella maakt er al jaren een erezaak van een big band op het podium te zetten: van ons eigen Brussels Jazz Orchestra tot de gerenommeerde big band van Maria Schneider. The Art of the Big Band is een discipline op zich, die van schilderen met kleuren en arrangeren in dienst van de solisten.

We zijn dan ook bijzonder blij dat met de Brusselse Jazz Station Big Band één van Europa’s veelbelovendste big bands het festival opent. De band opereert al sinds 2006 vanuit jazzclub Jazz Station in Sint-Joost-ten-Node en ontpopte zich met een heel eigen sound en een repertoire van zowel originals als moderne standards ( Monk, Mingus …) tot een vaste waarde op de vaderlandse jazzscene. De JSBB bestaat uit dertien uitzonderlijke solisten waarvan sommigen ook begaafde arrangeurs zijn.

“Hun composities zijn vernuftig en getuigen van ambitie, de arrangementen diep en doordacht. Het slimme gebruik van oneven maten, veranderingen in metriek en vrije improvisatie houden de luisteraar alert, maar tegelijkertijd huist er grote lyriek, eenvoud en schoonheid in hun werk.
Dit is ongetwijfeld een high quality album van een orkest met onbeperkte mogelijkheden”, dixit Antonio Sanchez, drummer van de Pat Metheny Group en componist van de soundtrack van de film Birdman, Oscar van de Beste Film (2015) en César voor de Beste Buitenlandse Film, naar aanleiding van het verschijnen van Jazz Station Big Band’s debuutalbum.

Speciaal voor Brosella brengt de groep onder leiding van Stephane Mercier de Engelse jazzpianist Jason Rebello mee. Rebello is één van de grootste talenten uit de Britse jazzgeschiedenis en speelde ondermeer jarenlang bij Wayne Shorter en vervolgens bij Sting en Jeff Beck om uiteindelijk terug aan zijn eigen jazz-carrière te werken. In 2016 werd zijn solo-plaat “Held” terecht bekroond als album van het jaar op de British Jazz Awards.

MUSICI:

Stéphane Mercier - altsax en fluit, artistiek leider
Daniel Stokart - alt & sopraansax, fluit, altfluit
Vincent Brijs - baritonsax
Steven Delannoye - tenorsax, basklarinet
Edouard Wallyn - trombone
David De Vrieze - trombone
Bart De Lausnay - bastrombone
Olivier Bodson - trompet, bugel
Thomas Mayade - trompet, bugel
Jean-Paul Estiévenart - trompet, bugel
Francois Decamps - gitaar
Piet Verbist - contrabas
Toon Van Dionant - drums
Jason Rebello - piano, klavier

16:30    Palm Stage    Anne Niepold • Carte Blanche

© Michel Loriaux

Carte Blanche ‘Musette is not Dead’

Tien jaar geleden kreeg Anne Niepold de eerste Toots Thielemans-award overhandigd door een glunderende Toots, die bijzonder blij was dat met de diatonische accordeon een al even atypisch jazzinstrument als de mondharmonika in de verf werd gezet. Het stond dan ook in de sterren geschreven dat we accordeoniste Anne Niepold een carte blanche zouden geven op Brosella. De afgelopen jaren heeft Anne een grote weg afgelegd. Ze ontwikkelde zich als compositrice, getuige haar project met het klassieke quartet Alfama, en maakt indruk door haar diatonische instrument als een chromatische accordeon te spelen.

Op Brosella zal Anne eigen composities spelen met haar nieuwe jazztrio met contrabassist Hendrik Vanattenhoven en drummer Etienne Plumer, waarmee ze eind dit jaar een album uit wil brengen en breidt het trio dan uit naar musette-septet ‘Musette is not Dead’. De link naar de musetteswing wordt compleet als het danskoppel Sep Vermeersch en Leni Denorme het podium bestijgen. « Ik beschouw Sep en Leni niet zomaar als dansers, maar als volwaardige muzikanten », aldus Anne, « Wat zij doen, overstijgt de dans.”

Anne Niepold speelt met de clichés van de jazz musette om tot een eigen muzikaal verhaal te komen waarin musette en swing, kopers, houtblazers en accordeon, populaire muziek en eigen composities perfect naast elkaar staan. In Niepold's aanpak is het genre verre van dood, maar staat het volop in de 21ste eeuw.

MUSICI:

Anne Niepold - accordeon
Stefan Bracaval - fluit
Nicolas Garnier - hobo
Loïc Dumoulin - trompet, bugel
Frederik Heirman - trombone
Hendrik Vanattenhoven - contrabas
Etienne Plumer - drums
Sep Vermeersch - dans
Leni Denorme - dans

17:45    Theatre Stage    gHex Trio

© Maria Jarzyna

Pat Metheny’s natuurlijke opvolger

Gilad Hekselman is een Israelisch wonderkind: zijn sublieme controle uit zich in een voorliefde voor dramatische expressie en lyrische composities die bol staan van atmosferische geluidslandschappen en subtiele Afrikaanse invloeden.

Gitarist Gilad Hekselman heeft zijn thuisbasis in New York sinds 2004, waar zijn kristalheldere en passievolle improvisaties de aandacht hebben gekregen van een aantal topspelers in de VS. Regelmatig wordt hij uitgenodigd om op te treden met artiesten als Chris Potter, Esperanza Spalding, John Scofield, Tigran Hamasyan en Avishai Cohen.
Zijn vloeiende vaardigheden bezorgden hem een boel prijzen waaronder de Gibson Montreux International Guitar Competition.

Hij heeft een stapel albums opgenomen die lovende recensies van de pers kregen. Hij heeft zelfs een nummer opgenomen voor Walt Disney Records die werd toegevoegd aan de plaat Everybody Wants To Be a Cat (2011) waar verder bijdragen van topartiesten als Dave Brubeck, Joshua Redman, Diane Reeves, Roy Hargrove, Kurt Rosenwinkel en The Bad Plus opstonden. Met afgewogen virtuositeit schakelt Gilad moeiteloos van een interpretatie van een Beatles melodie naar groovy jazz met eigen lyrische en unieke composities. Dit alles gaat gepaard met messcherpe, melodieuze solo’s.

Sinds kort heeft hij een nieuw trio, dat minstens even veelbelovend oogt als zijn vorige. Zowel contrabassist Rick Rosato als drummer Jonathan Pinson behoren tot de meest gevraagde musici van hun generatie. Rosato speelde onder anderen met pianist Shai Maestro, drummer Billy Hart of saxophonist Mark Turner. Drummer Jonathan Pinson’s dynamische en explosieve percussive sound wordt vergeleken met de jonge Elvin Jones. Het mag dan ook niet verwonderen dat hij al op 23-jarige leeftijd toerde met Herbie Hancock en Wayne Shorter.

MUSICI:

Gilad Hekselman - gitaar
Rick Rosato - contrabas
Jonathan Pinson - drums

19:00    Palm Stage    Youn Sun Nah &  Ulf Wakenius

© Sung Yull Nah

Indrukwekkende en charismatische Zuid-Koreaanse zangeres

Youn Suh Nah is één van de sleutelfiguren van de hedendaagse vocale jazz. Ze is een uitstekende improvisator met een fantastische vocale techniek. Haar klankwereld boogt op een minimalistische esthetiek, een zoektocht naar puurheid en diepte die op elk moment kan losbarsten in een doordringende stem van subtiele kracht. Vanaf 2007 treedt Youn Sun Nah op in duet met de Zweedse gitarist Ulf Wakenius, de laatste gitarist van Oscar Peterson, en in 2015 op Brosella te bewonderen met zijn kwartet. Wakenius staat bekend om het creëren van een intieme sfeer die het geluid van een orkest produceert met zijn eenvoudige gitaar.

Youn sun Nah groeide op in een muzikale familie, waarin jazz echter geen prominente rol innam. Het was pas op vrij late leeftijd dat ze jazz en chanson ging studeren in Frankrijk, op een moment dat haar vocale stijl eigenlijk al voor een groot stuk gevormd was. Het zorgt ervoor dat ze de songtraditie – zowel The Great American Songbook als recenter materiaal uit de hedendaagse pop – kan benaderen met een verfrissende originaliteit, iets dat aanvankelijk vooral furore veroorzaakte in haar tweede thuisland, Frankrijk. Na een reeks van gesmaakte albums, kreeg ze een decennium geleden een contract aangeboden van het Europese toplabel ACT, een overstap die haar carrière in een stroomversnelling bracht en intussen drie bejubelde albums opleverde: Same Girl (2010), Lento (2013) en She Moves On (2017).

Dat jazzvocalisten buiten het genre inspiratie en songs gaan opdoen is al langer een feit, maar misschien gaat Youn Sun Nah daar nog een stapje verder in. Bij haar hoor je niet enkel een “Hallelujah”, maar ook songs uit nog verrassender windrichtingen. Zo startte Same Girl met haar dromerige versie van “My Favorite Things”, maar vergreep ze zich iets later ook aan “Enter Sandman” van Metallica, met een even uitgebeende als verbluffende performance, die haar fenomenale techniek in de kijker zet. Op Lento keerde de spreidstand terug, met werk van Scriabin, industrial zwaargewicht Nine Inch Nails én countryklassieker “Ghost Riders In The Sky”. Een belangrijke rol was op die albums weggelegd voor de Zweedse gitarist Ulf Wakenius, met wie ze een band heeft die enkel in termen van telepathie te omschrijven valt.

MUSICI:

Youn Sun Nah - zang
Ulf Wakenius - gitaar

20:15    Theatre Stage    Romane & Stochelo Rosenberg

© Eric Barbara

Gypsy guitar masters

Een adembenemend en virtuoos trio met twee gerenommeerde gitaristen die elk in hun land het erfgoed van Django Reinhardt naar de volgende generaties brachten. Samen met contrabassist Marc-Michel Lebévillon nemen Romane en Stochelo Rosenberg je mee door het repertoire van Django Reinhardt. Een puur moment van geluk waarbij vibrato’s en ander technische vernuft in dienst staat van de emotie!

Romane en Stochelo Rosenberg worden omschreven als de “Gypsy guitar masters” en dat is verre van overdreven. Beide heren zijn dan ook uitzonderlijke muzikanten op het toppunt van hun kunnen, met elk hun eigen persoonlijkheid.
Stochelo Rosenberg is bekend als solist van het Rosenberg trio en staat voor de Nederlandse gitaarschool die virtuositeit en elegantie combineert, uitmondend in een typerend vibrato. In Nederland werd hij op 12-jarige leeftijd beroemd door zijn optreden in het kindertelevisieprogramma ‘Stuif es in’. Daarna volgde een glanzende carrière die hem via het Django Reinhardt Festival in Samois-sur-Seine naar Carnegie Hall leidde.
Romane wordt algemeen beschouwd als een meester in de Django-stijl – het verhaal wil dat hij als tienjarige twee vingers vastplakte om met de techniek van zijn voorbeeld te kunnen spelen – die hierbinnen zijn eigen stijl onwikkelde. Uiteraard kan hij uitpakken op vloeiende arpeggio’s en vingervlugge loopjes, maar meestal beperkt hij het aantal noten in een melodie, zigzagt tussen akkoorden en blijft hangen op een enkele noot om de song tot een subtiele climax te leiden. Hij werkt in Frankrijk gelauwerd de Prix Sidney Bechet van l'Académie du jazz en met de Grand Prix du Jazz.

Het mag dan ook niet verbazen dat de duetten van deze meesters ver weg blijven van een gitaarcompetitie. Beide heren spelen met ongelooflijk veel gevoel en gemak samen, nemen de tijd om naar elkaar te luisteren en stralen zo’n speelplezier uit dat het publiek niet anders kan dan volgen.

MUSICI:

Romane - gitaar
Stochelo Rosenberg - gitaar
Marc-Michel Lebévillon - contrabas

21:30    Palm Stage    Leon Parker & Guests

© Aaron Goldberg

Embodijazz

Met enkele prachtige albums als leider (Above and Below, Awakening en vooral Belief) maar ook als energieke begeleider, heeft Leon Parker een kleine revolutie ontketend in de kunst van de drum- en bodypercussie. Erkend als een van de belangrijke figuren van de jazz, oversteeg hij al snel alle codes van het genre om muziek te maken die zich vrij van elk label nog het best als spiritueel en aanstekelijk laat omschrijven. Legendarisch zijn de concerten die Parker met enkel een paar drumstokken en één cymbaal te lijf ging. Leon Parker is dan ook meer dan een drummer. Hij laat alles om zich heen vibreren en gebruikt zijn stem en lichaam als percussie-instrumenten.

Na vier albums onder eigen naam, waaronder twee bij Columbia, talloze concerten en cd’s als sidekick (Dewey Redman, Jacky Terrason, Brad Mehldau, Jesse Davis, Tom Harrell, etc.) – Parker was bijvoorbeeld de drummer op het legendarische album Choices van zoon Joshua en vader Dewey Redman - en 15 jaar zijn body rhythm techniek verfijnen en onderwijzen brengt Leon Parker met zijn nieuwe project een synthese tussen jazztraditie en bodypercussie.

Embodijazz wordt exclusief gepresenteerd in Brosella en brengt 5 internationale muzikanten samen rond een gloednieuw repertoire.

MUSICI:

Leon Parker - percussie
Frédéric Nardon - piano
Yasushi Nakamara - contrabas
Laura Sturies - spoken word
Antoine Favennec - sax

22:45    Theatre Stage    The Bad Plus

© Shervin Lainez

Modern jazz 2.0

Vanaf 2000 begon dit jazz-trio furore te maken met moderne jazz met invloeden van rock en pop en al gauw waren ze één de eerste jazzhypes van de eenentwintigste eeuw. Het kwam dan ook als een donderslag bij heldere hemel toen pianist Ethan Iverson in 2017 aankondigde er mee te stoppen. Einde verhaal voor dit super-trio zo leek het, maar nauwelijks een jaar later zetten ze een statement neer met het heerlijke Never Stop II met pianist Orrin Evans. En wat opvalt, de krachtige sound van het triumviraat waarbij elk van de instrumenten even belangrijk is, is nog altijd even aanwezig.

The Bad Plus is allesbehalve een standaard piano trio. Al 18 jaar en 13 albums lang rekt de band de grenzen uit van wat met deze klassieke jazzbezetting mogelijk is. Ze vernieuwen en doorspekken hun jazz met pop en rock. The Bad Plus werd op slag beroemd met hun eigenzinnige bewerkingen van muziek buiten de jazz: van pop en punk tot klassiek en avant-garde, van Nirvana via Aphex Twin naar Radiohead en Stravinsky met hun eigen, avontuurlijke composities maken ze indruk. Hun energieke optredens bezorgden de Amerikanen een uitzonderlijke reputatie wereldwijd. Uit de rock geleende drumpartijen, de door de bas aangestuurde groove, de aanzwellende melodische improvisaties op piano vormen hun visitekaartje.

Met Orrin Evans op piano, de bassist Reid Anderson en drummer Dave King blijft de collectieve sound en aanpak van het trio behouden. Ieder groepslid levert composities waarbij de trio-sound voorop staat. The Bad Plus zijn alive and kicking en doen hun eerste Belgische optreden in nieuwe bezetting op Brosella.

MUSICI:

Orrin Evans - piano
Reid Anderson - contrabas
Dave King - drums

Afspraak op de 42ste Brosella Folk & Jazz… Tot op 7 en 8 juli!

U bent van harte welkom op een heerlijk zomerfeest vol magische muziek en geluk.
In het park aan de voet van het Atomium bieden wij u een kleurrijk boeket frisse folk- en jazzervaringen aan.
En ook voor de kinderen is er van alles te beleven!

Geniet mee van dit moment van vreugde onder vrienden, vol hartelijkheid en respect.
Je voelt je hier meteen thuis, tussen de hoge bomen in het sfeervolle Groentheater.
De perfecte plek om je te laten verrassen door een bloemlezing aan topartiesten.
En het is nog (bijna) gratis ook ...

Prijs

Het festival is toegankelijk aan de unieke prijs van 5 € voor de twee dagen !
Gratis voor kinderen (- 12 jaar).

Er is geen voorverkoop. Tickets zijn enkel ter plaatse beschikbaar op 7 & 8 juli.